Voormalig socialistisch minister Frank Vandenbroucke benadrukt dat een pensioen gegarandeerd moet blijven en dat een lastenverlaging op arbeid gericht moet zijn op de laatste lonen.

In De Zevende Dag zegt voormalig socialistisch minister Frank Vandenbroucke dat de federale onderhandelaars met de vakbonden moeten blijven praten. Ook benadrukt hij dat een pensioen gegarandeerd moet blijven en dat een lastenverlaging op arbeid gericht moet zijn op de laatste lonen.

Frank Vandenbroucke zei vaak bij jongeren te horen dat hun pensioen 'wel niets zal voorstellen'. 'Dat is dodelijk voor een land, voor de samenhang van een land. Je moet een pensioen kunnen garanderen. Maar dan moeten taboes sneuvelen.'

'Fatsoenlijk minimumloon is nodig voor kordaat activeringsbeleid'

De voormalige minister bepleit in de Zevende Dag ook een fatsoenlijk minimumloon. 'Enerzijds vanuit een rechtvaardigheidsargument, anderzijds omdat het nodig is voor je sociaal beleid. Wie kordaat wil activeren, waar ik voorstander van ben, moet een fatsoenlijk minimaal loon bieden aan laaggeschoolden.'

Dat minimumloon heeft een nadeel voor bedrijven, weet Vandenbroucke. 'Het kost hen geld. Maar dat is op te lossen door bij een lastenverlaging op lonen de klemtoon te leggen op die laagste lonen.' Vandenbroucke veegt van tafel dat dit via een doelgroepenbeleid moet. 'Dat mag overigens niet meer sinds de zesde staatshervorming.'

Blijven praten met vakbonden

De minister van staat geeft in De Zevende Dag ook nog raad mee aan de federale onderhandelaars. 'Ik heb veel en vaak gebotst met vakbonden. Maar je moet er mee blijven praten. Als de regering een hervorming wil die ook een volgende regering overleeft, dan moet ze een zeer breed draagvlak zoeken. Dan moet ze voor een hervorming zorgen waar heel veel mensen achter staan.'

Bron:
Knack.be - 05/10/2014 om 11:46 - Simon Demeulemeester

Mening:
Als socialistisch voorstander is het niet verwonderlijk dat Frank Vandenbroucke de nadruk legt op het sociale aspect zoals bijvoorbeeld een verhoging van het minimumloon. Los van enige politieke voorkeur lijkt het me een goed argument. Hoe lager de minimumlonen, hoe moeilijker het wordt laaggeschoolden gemotiveerd te krijgen/houden om aan het werk te gaan. Verhoging van het minimumloon betekent echter ook een verhoging van de kosten voor de werkgevers, zoals reeds wordt gesteld. Het hieraan gekoppelde voorstel om dan de loonlasten voor deze doelgroep te verlagen, getuigt van anticiperen op de gevolgen.

Het sluit ook aan bij zijn raadgevingen aan het adres van de federale onderhandelaars, nl. blijven praten met iedereen.
Het lijkt me inderdaad verleidelijk om op korte termijn te denken en handelen, maar wil men een overeenkomst bereiken die langer zal duren dan één regeringsperiode, moet men rekening houden met meerdere belangen. Zijn uitwerking van het voorstel voor verhoging minimumlonen is hier voor mij een mooi voorbeeld van. Overal snoeien en inkorten kan misschien voor de komende ambtstermijn werken, maar zal pas langdurig effect kunnen krijgen indien men alle partijen gemotiveerd krijgt eraan mee te werken.