'De begroting is misschien in evenwicht, de samenleving hoe langer hoe minder', zegt Jos Geysels, voorzitter van Decenniumdoelen 2017, naar aanleiding van de publicatie van de jaarlijkse Armoedebarometer. Die staat volgens de organisatie op rood.
Nog volgens de organisatie lijkt de nieuwe Vlaamse regering daar weinig verandering in te zullen brengen. Het aantal Vlamingen met een inkomen onder de armoederisicodrempel is de laatste drie jaar toegenomen tot 680.000 personen (10,9 pct), blijkt uit de zevende armoedebarometer van dit samenwerkingsplatform van armoede- en welzijnsorganisaties.

Één kansengroep heeft het bijzonder moeilijk: het armoedepercentage van niet-EU-burgers bedraagt in 2012 35 pct, tegenover 9 pct voor EU-burgers.

'Het zijn vooral de migranten die de last dragen van de stijgende armoede. Van de 11,2 pct kinderen die in 2013 in een kansarm gezin geboren werd, heeft 60 pct een moeder uit een niet-EU-land', merkt Michel Debruyne van de studiedienst van Beweging.net op.

Volgens Decenniumdoelen 2017 zijn er structurele maatregelen nodig om het tij te keren. In Vlaanderen In Actie (VIA) had de regering-Peeters de doelstelling naar voor geschoven om de armoede tegen 2020 met 30 procent te laten dalen. Sinds de crisis is het beleid echter niet meer aangepast. 'Zowel in het regeerakkoord als de septemberverklaring van de regering Bourgeois ontbreekt het woord armoede', betreurt Bert D’Hondt van Welzijnszorg. 'Vlaanderen beschikt nochtans over nieuwe bevoegdheden, zoals kinderbijslag en de woonbonus.' Decenniumdoelen 2017 vreest dat wie nu een klein pensioen of een minimumloon heeft, met de bijkomende besparingsmaatregelen onder de armoederisicodrempel terechtkomt.

Ook de eerste signalen uit de federale onderhandelingen vindt de organisatie weinig belovend.

Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20140925_01286860

Mijn mening: Ik vind het eigenlijk heel erg dat onze regering niet meerdere maatregelen wil treffen op gebied van armoede. Men weet al langer dat dit een gevoelige zaak is in België, specifiek de grote steden. Als men dan spreekt over doelen die men in de toekomst wil behalen denk ik dat we daar dringend werk van moeten maken. Deze situatie escaleert alleen maar zolang wij er niets aan doen. Ten slotte wordt er ook wel eens veel geld voor buitenlandse projecten gebruikt maar ik vind dat we dat geld evengoed kunnen gebruiken om eerst enkele problemen stilletjes aan te verhelpen in ons eigen land.