Verzekeringen weigeren steeds vaker arbeidsongevallen te erkennen. In 2012 ging het om een recordaantal geweigerde dossiers van meer dan 21.000. Dat bericht De Morgen maandag.

Het aantal geweigerde dossiers steeg van 10,6 procent in 2011 tot 11,8 procent, of 21.055 gevallen, in 2012. Het Fonds voor Arbeidsongevallen spreekt van een 'onrustwekkende toename'.

De Morgen kon een internetnota inkijken van het Fonds waaruit grote verschillen blijken tussen verschillende verzekeraars. De overheidsdienst meldt ook dat heel wat verzekeraars controles van het Fonds te belemmeren. Het Fonds overweegt daarom administratieve boetes in te voeren. In totaal werd bijna een kwart van de duizend geweigerde dossiers die het Fonds controleerde, herzien.

Herman Fonck van de christelijke vakbond ACV, dat het thema vandaag/maandag op de agenda plaatst voor de werelddag voor veilig en gezond werk, spreekt van commerciële uitwassen. De vele arbeidsongevallen vallen namelijk voor veel verzekeringsmaatschappijen te duur uit. 'Verzekeringsmaatschappijen moeten volgens ons veel strenger gecontroleerd worden. Helaas werkt het Fonds met heel beperkte middelen, waardoor verzekeringsbedrijven te weinig gecontroleerd worden.'

Wauthier Robyns, woordvoerder van sectorfederatie Assuralia, kent de klacht over het toenemende aantal weigeringen. 'Het is goed dat we op onze vingers gekeken worden, en we moeten deze klacht bekijken. Maar of er een systematisch beleid is om dossiers te weigeren? Ik kan alleen zeggen dat er via de vakbond, het Fonds Arbeidsongevallen of de arbeidsrechtbank genoeg middelen bestaan om geweigerde dossiers aan te vechten.'

De soms grote verschillen tussen verzekeraars hebben volgens Robyns te maken met de uiteenlopende sectoren waar ze in werken.

Bron:
De Standaard

Mening:
Ikzelf twijfel, na het lezen van dit artikel, aan het feit dat verzekeringsmaatschappijen al dan niet te vertrouwen zijn. Als je in dit artikel kan lezen dat het Fonds een kwart van de duizend geweigerde dossiers herzag, moet je jezelf toch vragen stellen bij het werk van de verzekeringsmaatschappijen? Ik begrijp best dat er hier en daar dossiers zullen tussen zitten van mensen die proberen te profiteren van de zaak. Mensen die thuis ergens last van krijgen, maar het zodanig proberen te formuleren dat ze bijvoorbeeld op kosten van het werk onderzoeken kunnen laten doen, naar de kinesist kunnen gaan, ... Maar men mag niet iedereen over dezelfde kam scheren. Er zullen ook mensen zijn die wel degelijk iets meemaken op het werk zelf. Voor hen zou het een spijtige zaak zijn geweigerd te worden door de verzekeraar. Ik vind het een goede zaak dat het Fonds overweegt administratieve boetes in te voeren. Misschien moet er ook eens nagedacht worden over hoe de grote verschillen tussen de verschillende verzekeraars onderling kunnen weggewerkt worden?