De federale meerderheid heeft een gezamenlijk amendement ingediend waardoor elk nieuw kind weldra automatisch een dubbele achternaam krijgt.


Het gaat dan om de naam van de vader, gevolgd door die van de moeder. Enkel als de ouders daar expliciet om vragen, zou de huidige regeling nog gelden waarbij het kind enkel de naam van de vader krijgt. Maar ook andere opties kunnen, als het amendement en het bijhorend wetsontwerp groen licht krijgen.

Onverwachte wending in het debat over de familienamen in de Kamercommissie Justitie dinsdag. Waar 's ochtends gebikkeld werd over de mate van keuzevrijheid voor nieuwe ouders, bleek er in de vroege namiddag plots overeenkomst binnen de meerderheid over de automatische toekenning van een dubbele familienaam voor elk kind.

Verzet CD&V

CD&V had zich 's ochtends verzet tegen de ruime keuzevrijheid die vier opties geeft: familienaam van vader of moeder, of de combinatie vader-moeder of moeder-vader. Dat zou te veel keuzes geven en dus onduidelijkheid en een gebrek aan uniformiteit, klonk het.

De christendemocraten wilden echter wel dat nieuwe kinderen automatisch de combinatie vader-moeder zouden krijgen, indien ouders geen explicieite keuze maken of het onderling niet eens raken.

In het wetsontwerp van Justitieminister Annemie Turtelboom (Open Vld) werd het in dat geval immers de naam van de vader, waardoor die een vetorecht zou krijgen. Al wilde ook Turtelboom zelf liefst meteen de dubbele naam, onderstreepte ze.

Te ruime keuzevrijheid

Uiteindelijk lijkt het dus een combinatie van beiden te worden. Meerderheidspartijen CD&V, Open Vld, sp.a, PS, MR en cdH dienden immers een gezamenlijk amendement in dat de automatische dubbele achternaam combineert met de ruime keuzevrijheid.

Enkel de familienaam van de vader, of die van de moeder, of een combinatie van beiden kan dus ook op expliciete vraag. Vanaf de tweede generatie geeft dat wel erg veel mogelijkheden.

Krijgt dit alles finaal groen licht, dan zal dat wel opnieuw gebeuren met een wisselmeerderheid. En dit keer niet in een ethische kwestie. CD&V stemt immers wel voor het amendement met de automatische dubbele naam, maar wil zich onthouden bij de volgens haar te ruime keuzevrijheid die blijft bestaan.

Bron: http://www.gva.be/nieuws/binnenland/aid1543926/binnenkort-automatisch-dubbele-achternaam-voor-ieder-kind.aspx

Mening: Ik vind de oplossing wel goed voor ouders die niet overeenkomen of die er niet uit geraken welk de achternaam van het kind wordt. De achternaam vader-moeder is dan een goede tussenkomst voor beide partijen. Inderdaad vind ik ook dat het soms allemaal te uitgebreid wordt. Zoveel keuzes aanbieden gaat enorm ver. Ze kunnen het gewoon simpel houden bij de achternaam van vader of moeder (indien het geen vader meer heeft). Nu ga er weer enorm veel keuze komen net zoals bij het bepalen van een kind (geslacht, kleur ogen, haarkleur,...) wanneer men moeilijk zwanger geraakt. Het wordt allemaal soms te uitgebreid. Waarom kunnen er geen vaste regels in het land zijn? Iedereen gelijk of zoiets?

__________________
Life is Just a Game

Automatisch dubbele achternaam voor elk kind


Elk nieuw geboren kind zal binnenkort automatisch een dubbele achternaam krijgen als de ouders zelf geen keuze maken tussen die van vader of moeder, of een combinatie van beide. De nieuwe regeling kreeg dinsdag een meerderheid achter zich in de Kamercommissie Justitie. Een finale stemming wordt echter pas na de Krokusvakantie verwacht.


Enkel als de ouders daar expliciet om vragen, zou de huidige regeling nog gelden waarbij het kind enkel de naam van de vader krijgt. Maar ook andere opties kunnen, als het amendement en het bijhorend wetsontwerp groen licht krijgen.

Het was een vreemde middag in de kamercommisie Justitie. Het wetsontwerp van minister van Justitie Annemie Turtelboom (Open VLD) werd er besproken, maar het kwam tot een botsing tussen coalitiepartners CD&V en Open VLD.

Turtelboom stelde voor dat ouders de vrije keuze zouden krijgen. Of dat nu alleen de achternaam van de moeder of van de vader is, of beide achternamen. Zowel de combinatie moeder-vader als vader-moeder was in het oorspronkelijke wetsontwerp mogelijk.


'Niet enkel moeder'

Maar voor CD&V kon dat niet. De partij wilde niet dat koppels hun kinderen enkel de familienaam van de moeder kunnen geven, noch een dubbele achternaam startend met die van de moeder.

De christendemocraten vreesden dat zo te veel keuzes zouden ontstaan, waardoor rechtszekerheid, uniformiteit en duidelijkheid over de afstammingsbanden in het gedrang zouden komen. Nochtans gaat het om een wetsontwerp van de regering.

De CD&V was in eerste instantie vooral het voorstel genegen om enkel de keuze tussen de familienaam van de vader en de combinatie vader-moeder te maken. Uiteindelijk werd gekozen voor de automatische combinatie van de familienaam van de vader met die van de moeder.


Automatisch 'vader-moeder', tenzij anders gevraagd

De meerderheidspartijen - SP.A, Open VLD, CD&V, PS, MR, cdH en ook CD&V - dienden daarop een gezamenlijk amendement in dat de automatische dubbele achternaam, vader-moeder, combineert met de mogelijkheid om voor één van de drie andere opties (naam van vader, naam van moeder en naam van moeder-vader) te kiezen.

Voor de kinderen van die kinderen wordt het dan weer wat ingewikkelder. Daar zijn dan weer tien combinaties mogelijk. Vier achternamen doorgeven mag echter niet.


Blog DS, 25-02-2014

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

http://www.sporza.be/cm/sporza/vide...llend/1.1892072

De voetbalcommentators kunnen zich al opmaken voor studeerwerk

De familienaam wordt weer een toenaam


Bepaald progressief vindt Frans Debrabandere de nakende wetswijziging rond het naamrecht niet. Want als de familienaam elke generatie kan wisselen, beantwoordt hij niet langer aan zijn functie van identificatiemiddel, en krijgen we een kluwen dat we na Napoleon niet meer gezien hebben.


De kamercommissie Justitie heeft het voorstel aangenomen dat kinderen voortaan een dubbele achternaam kunnen krijgen, die van de vader gevolgd door die van de moeder. Dat systeem bestaat al in Spanje. Ik ben er geen voorstander van, maar je kunt er ook geen echte bezwaren tegen hebben. Zolang de naam van de vader de eerste naam in de nieuwe naam blijft, vervaagt de afstammingslijn niet. Een lange achternaam is wel minder praktisch, maar je kunt de verzuchting begrijpen van de moeder, die er de voorkeur aan geeft dat de familienaam van haar kinderen ook aan de moeder herinnert. Terloops: merkwaardig toch, net nu zoveel huwelijken op de klippen lopen, zouden kinderen opgezadeld worden met een dubbele naam, die ze levenslang op tweevoudige wijze aan het mislukte huwelijk van de ouders herinnert. Merkwaardig ook dat het voorstel komt in een tijd van een toenemend aantal bommoeders en eenoudergezinnen.

Maar de deur zou ook worden opengezet voor andere mogelijkheden. De volgorde zou ook andersom kunnen: de naam van de moeder gevolgd door die van de vader. Het zou ook mogelijk zijn om de kinderen alleen de familienaam van de moeder te geven. En daar kan ik het niet eens mee zijn. In zo’n geval zou het mogelijk worden dat drie opeenvolgende generaties een andere achternaam dragen. Denk dan alleen nog maar aan de ellende voor de genealoog, die puzzels zal moeten oplossen.


Gerard Willemszoon

De parlementsleden hebben hier ondeskundig en onnadenkend gehandeld. Ze hebben onvoldoende nagedacht over de functie van de achternaam. Waarom zijn achternamen of toenamen ontstaan? Om de persoon duidelijk te identificeren. In de vroege middeleeuwen hadden onze voorouders slechts één naam, zoals Gerard, maar omdat het kon voorkomen dat binnen eenzelfde gemeenschap meerdere mannen Gerard heetten, was het nodig te preciseren. Ze noemden hem daarom Gerard Willemszoon, of later Gerard de Bakker, of Gerard de Witte of Gerard van Antwerpen. Iedereen kreeg een toenaam, zodat hij duidelijk geïdentificeerd kon worden. De achternaam was en is een identificatiemiddel. In de loop van de 13de-14de eeuw is die toenaam erfelijk geworden en zo is de familienaam ontstaan, een erfelijke achternaam dus. Maar de naamvorm is lange tijd veranderlijk geweest. Pas in de Franse tijd werd de Burgerlijke Stand opgericht en moest elke burger zijn naam laten registreren, waarna die naam niet meer anders mocht worden gespeld. Dat systeem heeft al eeuwen zijn deugdelijkheid bewezen. Als de achternaam elke generatie kan wisselen, is hij weer gewoon toenaam en niet langer familienaam. De achternaam beantwoordt dan niet langer aan zijn functie, namelijk de identificatie van de naamdrager.

Het zou zelfs mogelijk worden om alleen de familienaam van de moeder aan het kind te geven, dat is eigenlijk de naam van de grootvader van moeders kant. De bedoeling zou zijn om de discriminatie van de moeder, van de vrouw tegen te gaan. Wordt de vader in dat geval niet gediscrimineerd? Dan wordt telkens het schijnbaar zware argument ingeroepen, dat we alleen zeker zijn van de ‘biologische’ moeder. Dat snijdt geen hout. De familienaam is een maatschappelijk gegeven, geen biologisch bewijs. Niet belangrijk is wie de biologische vader is van de ‘bastaard’, maar wie in werkelijkheid het vaderschap op zich heeft genomen en voor het kind zijn vaderlijke plichten vervult. En dat is veel belangrijker dan de copulatie. Ik denk aan Der kaukasische Kreidekreis van Bertolt Brecht. Daar kent de rechter het kind niet toe aan de biologische moeder, die het kind verlaten had, maar aan de vrouw die met menselijkheid het kind verzorgd en opgevoed heeft. De rechter – en bijgevolg Brecht – vindt het humane gedrag veel belangrijker dan de bloedverwantschap. Mutatis mutandis kunnen we zeggen dat de huisvader belangrijker is dan de – misschien onbekende – biologische vader. Dat de biologische moeder met zekerheid bekend is en de vader niet, kan geen zwaarwegend argument zijn om de traditionele familienaamgeving te wijzigen.


Administratieve vereenvoudiging?

Als de wet gewijzigd wordt, dan kan dat alleen in die zin dat wel de twee achternamen gegeven kunnen worden, maar telkens in dezelfde volgorde: vader – moeder. Anders ontstaat de grootste chaos, waardoor de filiatie van de familieleden en de generaties ondoorzichtig en onontwarbaar wordt. Het wetsvoorstel is niet progressief, het keert net terug naar de tijden toen de naamgeving wisselvallig was. Het voorstel brengt geen (administratieve) vereenvoudiging, het compliceert.


DS, 28-02-2014

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB