'In 2012 meer dan 8 verkrachtingen per dag in België'

De Vrouwenraad en de Conseil des Femmes francophones de Belgique vragen om een mentaliteitswijzing rond verkrachting.

Honderd vrouwen hebben een choreografie uitgevoerd in Brussel voor een mentaliteitswijziging rond verkrachting. De stoet van het Centraal Station naar het Justitiepaleis was meteen ook de aftrap van de campagne "Ik zwijg niet meer" van de Vrouwenraad en de Conseil des Femmes francophones de Belgique.

Mentaliteitswijziging

Met bewegingen waarbij de honderd vrouwen samen een reusachtige bloem vormden, werd de campagne "Ik zwijg niet meer" gelanceerd aan het Centraal Station in Brussel. In een stoet van schaamte en stilte liep de lange rij vrouwen daarna in een witte sweater met kap door Brussel. De choreografie werd gecreëerd door Charlotte Vanden Eynde en roept op tot een mentaliteitswijziging over verkrachting.

De campagne moet de mentaliteit rond verkrachting veranderen bij zowel justitie, politie en hulpverlening als bij vrouwen zelf. "In 2012 waren er meer dan acht verkrachtingen per dag in ons land", klinkt het bij de organisatie. "En toch blijft dat geweld grotendeels onder de radar, want uit onderzoek blijkt dat negen op de tien slachtoffers geen aangifte doet."

Taboe

Er zijn verschillende redenen waarom vrouwen zwijgen over verkrachting, bijvoorbeeld omdat het nog steeds een taboe is of omdat het een te groot trauma is. De Vrouwenraad wil de stilte doorbreken door betere opvang, meer steun en begrip en gerechtigdheid. Slachtoffers van verkrachting kunnen op de website www.ikzwijgnietmeer.be anoniem hun verhaal doen om de stilte te doorbreken. Ze worden er ook doorverwezen naar hulpverleners.

Bron: Knack; http://www.knack.be/nieuws/belgie/i...mal-117234.html
Datum: 25 november 2013
Mijn mening: Ik zou het een goede zaak vinden dat er een mentaliteitsverandering zou komen rond verkrachtingen. De verkrachter wordt in 9 van de 10 gevallen niet aangegeven, dus ook niet gestraft . De vrouwen moeten mentaal beter ondersteunt worden als ze te maken hebben gehad met een verkrachting. Toch wil ik even benadrukken dat het moeilijk zal blijven om de vrouwen over de streep te trekken om aangifte te doen. Ten eerste zal de twijfel bij de vrouw blijven, wat er ook gebeurt. De drempel om te gaan vertellen dat je verkracht bent zal zeer hoog blijven. Ten tweede is het nog af te wachten of de vrouw in kwestie het wel wil zeggen tegen de politie. Vaak willen vrouwen er wel met iemand anders over praten, maar is de drempel om naar de politie te gaan te hoog. Vrouwen zijn bovendien bang dat de dader gaat terugkomen als ze aangifte gaat doen. Ondanks mijn bedenkingen blijf ik wel echt heel positief over de actie. Ik vind ook dat het taboe moet doorbroken worden. Vrouwen die gaan vertellen dat ze verkracht zijn worden vaak gezien als aandacht zoekers. In veel gevallen worden de vrouwen zelfs niet eens gelooft. Als die houding blijft t.o.v. vrouwen die verkracht zijn geweest dan zal de drempel voor altijd hoog blijven.
Conclusie: Ik vind dat het taboe rond verkrachting moet weggewerkt worden. We moeten streven naar idealen in de wereld. Toch vrees ik dat er in werkelijkheid niet veel zal veranderen door deze actie.