Meer dan tachtig jaar dachten kunstkenners dat ‘The Enchanted Pose’, een beroemd schilderij van de Belgische surrealistische schilder René Magritte, verloren gegaan of zelfs vernietigd was. Nu blijkt dat de kunstenaar het doek zelf in stukken knipte en er andere werken over schilderde.

‘The Enchanted Pose’ werd in 1927 in Brussel voorgesteld aan het grote publiek, kort voordat Magritte ‘Ceci n’st pas une pipe maakte. Het werk kreeg niks dan lovende kritieken, maar bleek niet lang later plots verdwenen. Er bleef enkel een zwart-witfoto van het schilderij over en kunstkenners rouwden om het verlies van het vermiste werk, dat mogelijk zelfs vernietigd was.

Tot nu. Twee delen van het schilderij werden dankzij röntgenstralen teruggevonden in andere werken van Magritte, tijdens een tentoonstelling in het Museum of Modern Art (MoMa) in New York over de Belgische grootmeester.

Een hoofd en een romp van ‘The Enchanted Pose’ werden gevonden onder ‘Het portret van 1935’, een schilderij van een oog op een plakje prosciutto. Het werk maakt deel uit van een verzameling in het MoMa. De voeten van de naakten werden dan weer ontdekt onder ‘Het Rode Model’ uit 1935, een schilderij waarin Magritte twee voeten toont als surrealistische laarzen. Het schilderij is eigendom van het Moderna Museet in Stockholm.

Twee andere delen van ‘The Enchanted Pose’ zijn nog vermist, maar kenners vermoeden dat die ook zullen teruggevonden worden onder schilderijen van Magritte. De curator van het MoMa is alvast in de wolken met de ontdekking. ‘Het is geweldig. Plots vinden we een schilderij dat al zo lang vermist was. Het was duidelijk een groot en belangrijk werk voor Magritte’, verklaart Anne Umland.

De vraag blijft echter waarom de schilder het schilderij vernietigde en als canvas gebruikte voor volgende werken. ‘Misschien was hij niet langer tevreden met het werk, omdat het niet zo avant-garde was als zijn andere werken. Of misschien had hij het doek gewoon nodig. In de twee nog ontbrekende delen zit misschien nog een aanwijzing’, verklaart Umland.

Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20131006_00776644


Mening: Het is werkelijk interessant hoe men de twee delen van het schilderij heeft terug gevonden dankzij de röntgenstralen. Groot nieuws voor René Magritte liefhebbers! Maar het blijft inderdaad vreemd dat René Magritte een lovend meesterwerk zomaar in twee delen sneedt en overschilderde. De verklaring van Anne Umland dat het een groot en belangrijk werk was voor Magritte is voor mij totaal van de pot gerukt. Het lijkt mij hoogst onwaarschijnlijk dat Magritte een van z’n lievelingskunstwerken zou vernietigen. Vermoedelijk was hij dus bijzonder ontevreden over het werk, waarna hij delen ervan letterlijk als ondergrond voor andere werken heeft gebruikt. Ik ben benieuwd wanneer de andere twee delen ophouden met verstoppertje spelen en in welke werken ze zitten. Mischien kan daar de missing link zich inderdaad wel schuilhouden? Maar dat, beste lezer, is weer een ander verhaal. Wordt beslist vervolgd...