Een 32-jarige Amerikaanse vrouw is gisteren in Arizona schuldig bevonden aan de dood van haar vriend. De toen 30-jarige man werd in 2008 gedood met 27 messteken, een kogel in het hoofd en een overgesneden keel. Het proces hield de Amerikaanse kijkers maandenlang in de ban. Nieuwszender CNN bracht vanuit de rechtbank in Phoenix zelfs rechtstreeks verslag uit van de uitspraak.



Jodi Arias werd ervan beschuldigd haar vriendje Travis Alexander op een bijzonder gewelddadige manier om het leven te hebben gebracht. Zelf beweerde ze dat het om wettige zelfverdediging, maar de twaalfkoppige jury beschouwde het als opzettelijke doding. De jonge vrouw riskeert de doodstraf of levenslange opsluiting zonder mogelijkheid tot voorwaardelijke vrijlating gedurende 25 jaar.

Buiten de rechtbank was een massa volk opgedaagd. Tijdens de zittingen kwamen tal van details over het seksleven van Jodi en Travis naar boven. De vrouw legde uit dat ze op 4 juni naar de woning van haar vriend was getrokken om te vrijen, maar dat het bezoek omsloeg in een ruzie, die uiteindelijk uitmondde in de tragedie.

Bron: De Morgen 9/05/2013

Mening: Na het lezen van het artikel ben ik van mening dat als je 27 messteken hebt gegeven, een kogel in het hoofd hebt geschoten en de keel hebt overgesneden, het niet meer gaat over zelfverdediging. De vrouw ik voor mij wel degelijk schuldig voor haar daden.
Moet ze daar de doodstraf voor krijgen? Ik vind van niet, ik ben tegen de doodstraf. Het duurt vele jaren voordat de doodstraf uiteindelijk wordt uitgevoerd. Na die jaren is de persoon die terecht staat, veranderd en berecht je dus eigenlijk een ander persoon. Ik verkies dus de gevangenisstraf boven de doodstraf. Ik vind het erg dat de media enorm hard ingaat op deze zaak, het is respectloos voor de getroffen families.

Wanneer je vertrekt naar je lief om te vrijen, heb je normaal gezien niet de intentie om zijn keel over te snijden, hem messteken te geven en uiteindelijk nog een kogel door zijn hoofd te schieten. Er was dus allerlei mis aan het lopen. Als een vrouw tot zoiets in staat is, is er in haar hoofdje iets niet pluis. Levenslange opsluiting ben ik in dit geval zeker voorstander van. Ik ben zeker ook geen voorstander van doodstraf! Maar mensen als zij zijn een gevaar voor de samenleving. Stel je maar eens voor dat ze gewoon in het wilde weg op straat iemand dood en dat die persoon toevallig jouw kind is. Ik krijg diep in mij het gevoel dat zij het niet waard is om te leven of toch niet in deze samenleving. Artikels zoals dit maken mij bang en vooral met zicht op de toekomst! Mijn kinderen later gaan het veel moeilijker hebben. Mochten mensen als deze nog voortplanten in de omstandigheden waarin zij zich bevinden, vermoed ik dat daar niet echt psychisch gezonde kinderen uitkomen.