Een op de drie jonge tieners krijgt op het openbaar stadsvervoer te maken met geweld. Vooral meisjes zijn het slachtoffer van diefstal, bedreigingen en pesterijen op bus of tram. Dat melden de Coreliokranten.

De cijfers zijn afkomstig uit een studie van de Universiteit Gent, waarbij 1.031 Gentse jongens en meisjes uit de eerste graad middelbaar onderwijs die vaak de bus of tram nemen, bevraagd werden.

Uit de studie blijkt dat meer dan een derde van de jongeren het afgelopen jaar minstens één keer te maken kreeg met geweld. Bij meisjes loopt dat percentage op tot 46 procent. Een op de tien zegt zelfs drie keer of meer slachtoffer te zijn geweest van feiten zoals diefstal, intimidatie en pesterijen. Fysiek geweld komt relatief weinig voor.

Voorts geeft meer dan de helft van de meisjes aan een "hoog tot zeer hoog" gevoel van angst te hebben op de bus of tram.

Brone Morgen.be 17/12/2012

Mijn mening:Vanuit de overheid pleit men ervoor om meer gebruik te maken van het openbaar vervoer en vraagt men aan ouders om zo weinig mogelijk de auto te nemen. Goede maatregel maar dan moet het wel veilig zijn om je kinderen op tram of bus naar school te laten gaan. Eén derde van de jongeren is het laatste jaar al het slachtoffer geweest van één of andere vorm van geweld op het openbaar vervoer. Misschien meer politiecontroles op bus of tram in plaats van achter de flitsmachine.

Ik vind het aantal personen dat met geweld te maken krijgt op de bus enorm hoog. Men promoot het openbaar vervoer, maar dan moeten kinderen wel op een veilige manier vervoerd kunnen worden.
Het moet voor een kind toch verschrikkelijk zijn om elke dag naar school en terug te gaan met schrik dat er iets zal gebeuren zoals pesterijen. Hier moet zeker iets tegen gedaan worden. Misschien kunnen meer politiecontroles zoals Inge zei hier een oplossing voor zijn.

BRUSSEL - Eén jonge tiener op drie krijgt op het openbaar stadsvervoer te maken met geweld. Vooral meisjes zijn het slachtoffer van diefstal, bedreigingen en pesterijen op bus of tram.

Uit onderzoek van de Gentse universiteit blijkt dat een pak jonge tieners op het openbaar stadsvervoer al slachtoffer zijn geweest van kleine criminaliteit en andere feiten. De studie bevroeg 1.031 Gentse jongens en meisjes uit de eerste graad middelbaar onderwijs die vaak de bus of tram nemen. Eén van de resultaten is dat meer dan een derde onder hen het afgelopen jaar minstens één keer te maken kreeg met geweld.

Onder meisjes gaat het om niet minder dan 46 procent. Eén op de tien zegt zelfs drie keer of meer slachtoffer te zijn geweest van feiten zoals diefstal, intimidatie, pesterijen... Fysiek geweld komt relatief weinig voor.

Jongens zijn iets minder vaak doelwit van geweld dan meisjes.

‘Een opvallend resultaat, want meestal is het net omgekeerd', zegt criminoloog Lieven Pauwels, die het onderzoek samen met masterstudente Dafne Bourgois uitvoerde. Een artikel daarover verscheen recent in het wetenschappelijke tijdschrift Panopticon.

‘Mogelijk zijn meisjes een makkelijker doelwit dan jongens. Maar het kan ook dat jongens zichzelf minder snel als slachtoffer zien.'

Slachtofferschap heeft in elk geval zijn effect op het onveiligheidsgevoel van de tieners. Zo geeft meer dan de helft van de meisjes aan een ‘hoog tot zeer hoog' gevoel van angst te hebben.

Opvallend is bovendien dat één keer iets meemaken het gevoel van onveiligheid niet spectaculair de hoogte injaagt. Pas na meerdere incidenten voelen de jongeren zich minder op hun gemak.


De Standaard
17/12/2012


Mening:
Dit artikel gaat over een onderzoek bij 1.031 Gentse jongeren uit de eerste graad secundair onderwijs, die het openbaar stadsvervoer nemen. Het gaat natuurlijk over een onderzoek in een grote stad, maar toch vind ik het percentage jongeren (1 op 3 en bij meisjes zelfs 46%) dat te maken krijgt met geweld (zoals diefstal, bedreigingen en pesterijen) op de bus of de tram bijzonder hoog. Als dit gevoel er werkelijk zo inzit bij jongeren, dan vind ik dat er dringend iets aan gedaan moet worden. Kan de bus- of de trammaatschappij zelf meer toezicht houden in de vorm van anonieme controles of videobeelden? Pesten zal overal wel gebeuren. Is het niet op de bus, dan misschien aan de schoolpoort of op de speelplaats. Wat kunnen wij als opvoeders hiertegen doen? We kunnen met jongeren spreken over pestgedrag. Ook kunnen we hen weerbaar(der) maken, hen leren opkomen voor zichzelf. Belangrijk is ook dat jongeren weten dat ze tijdig hulp kunnen zoeken bij vertrouwenspersonen...

Uit het onderzoek bleek ook dat één keer iets meemaken het gevoel van onveiligheid niet spectaculair de hoogte injaagt. Pas na meerdere incidenten voelen de jongeren zich minder op hun gemak. Hieruit blijkt dat de problemen zich meerdere malen voor doen. Men moet dus dringend actie ondernemen. Zelf rijd ik ook altijd met de Lijnbus naar school. Toegegeven voel ik me inderdaad minder veilig als vroeger. De agressie is ook de laatste jaren toegenomen, niet alleen tegenover de passagiers maar ook tegenover de buschauffeurs. Elk jaar wordt er wel een buschauffeur in elkaar geslagen of aangevallen. Ik ben dus zeker voor meer veiligheid op en rond de bussen. Dit kan men verwezenlijken door meer politiecontroles uit te voeren, zeker 's avonds wanneer jongeren op straat komen. Toch denk ik dat het niet gemakkelijk zal zijn het probleem zomaar op te lossen, het zal een werk zijn van lange adem.

Geweld op bussen en eigenlijk in het algemeen, lijkt steeds meer en meer toe te nemen. Ik hoorde vandaag op de radio ook enkele reacties van de ondervraagde jongeren (vooral dan meisjes) in Gent. Er moet inderdaad iets gedaan worden aan dit onveiligheidsgevoel en de angst die deze jongeren ervaren.
Extra politiecontroles worden hieronder dikwijls vernoemd om deze agressie te beperken.
Toch vind ik wat Wim aanhaalt ook belangrijk om mee te nemen. De jongeren zelf sensibiliseren en hulp aanbieden.

Extra politiecontroles lijken mij niet echt een oplossing, omdat je niet altijd kan controleren. In het begin zal dit wel wat afschrikken, maar eens jongeren door hebben dat zo'n controle slechts af en toe gebeurt, zal het schrikeffect weg zijn.
Wat Wim aanhaalt is zeker waar. De mentaliteitswijziging moet beginnen bij de jongeren zelf en kan niet opgelegd worden door politieagenten. Er moet daarom meer aandacht besteed worden aan 'Wat is nu precies correct gedrag in de bus?' Dit kan zelfs van de school uit gebeuren.

Zoals Nathalie aangeeft kan dit zeker en vast de school er iets aandoen.
Door geweld bespreekbaar te maken in de lessen, kunnen jongeren misschien (hopelijk) de gevolgen onder ogen zien en beginnen nadenken over het feit dat geweld echt iet kan in onze maatschappij. Natuurlijk is de school hier niet enkel verantwoordelijk voor.

Zoals Wim aangeeft heeft de mentaliteit hier zeker mee te maken. De jongeren van vandaag zijn niet op hun mond gevallen en zeer beïnvloedbaar. Dit heb ik tijdens mijn stage ook vaak gemerkt.
Dit soort 'probleem' kan men niet echt veranderen. Enkel de ouders kunnen dit veranderen en met de juiste vrienden omgaan. Al is dit gemakkelijker gezegd dan gedaan.

Wat betreft de politie. Ik weet het niet. Ik denk dat de jongeren niet meer bang zijn van de politie. Kijk maar eens in de grotere steden.

Dit blijft een moeilijk iets. Zoals eerder is vermeld: 'Wij als leerkrachten kunnen hier een stokje voor steken.'