De internationale steun om vergeten ziektes in de armste landen aan te pakken, is de voorbije vijf jaar met 340 miljoen euro gestegen. Maar het geld voor onderzoek naar de behandeling van deze ziektes komt vooral uit de VS.

Bewoners van de leprakolonie Luri-Rokwe in Soedan, die zo'n 3000 zieken herbergt. Door het stigma van de ziekte worden ze afhankelijk van voedselhulp en andere ondersteuning.
Het gaat om verwaarloosde ziektes zoals lepra, Guineaworm en andere infecties die hoofdzakelijk arme gemeenschappen in arme landen treffen. Ze krijgen traditioneel weinig aandacht van de donoren die het zeer dure onderzoek naar nieuwe geneesmiddelen sponsoren.

Uit een nieuw rapport van het Global Funding of Innovation for Neglected Diseases (G-finder) blijkt dat slechts een handvol landen de strijd tegen vergeten ziektes financiert. De VS zijn met publiek geld en privégeld van de stichting van Bill en Melinda Gates goed voor ongeveer 70 procent van de fondsen. Ook dit rapport is overigens betaald door de stichting Gates.

G-finder waarschuwt dat de rest van het geld van enkele Europese landen en de Britse Wellcome Trust afkomstig is. Het enige niet-westerse land in de top tien van sponsors is India, dat gemiddeld 4,3 miljoen euro per jaar spendeert aan onderzoek over vergeten ziektes.

"Het rapport moet ons wakker schudden om nieuwe partijen te betrekken, waaronder enkele nieuwe stichtingen, en aan te dringen bij groeilanden om meer te doen", reageert Peter J. Hotez, voorzitter van de Amerikaanse ngo Sabine Vaccine Institute.

Onderzoek en ontwikkeling

Hoewel het totale bedrag voor de strijd tegen vergeten ziektes is gestegen met 340 miljoen euro tot 2,2 miljard euro sinds 2007, ging het aandeel van zowel openbare als filantropische instellingen intussen weer aanzienlijk naar omlaag.

Ook de Amerikaanse regering heeft in 2011 wat gesnoeid in haar uitgaven voor zulk onderzoek. "Sommige regeringen geven niet zomaar op, wat fantastisch is", verklaart Mary Moran, een van de auteurs van het rapport en directeur van Policy Cures in Londen.

"Maar we zijn bang dat hun investeringsmodel verglijdt naar hoe het vroeger was, waarbij de publieke sector basisonderzoek betaalde en de productontwikkeling volledig overliet aan de industrie en filantropische instellingen, met als gevolg dat er bijna geen medicijnen of vaccins voor vergeten ziektes werden ontwikkeld."

Moran vergelijkt het met een man op de maan krijgen. Daar heb je wetenschappers voor nodig die onderzoek doen en anderen die de raket ook echt bouwen. "Als regeringen een oplossing willen voor vergeten ziektes, moeten ze zowel de productontwikkeling als het algemene onderzoek financieren."

Wereldgezondheidsorganisatie

In de privésector is de focus verschoven van drie van de opvallendste ziektes (aids, malaria en tuberculose) naar een tweede rang van "halfcommerciële" aandoeningen zoals dengue (knokkelkoorts) en meningitis, waar vandaag een kwart van de globale uitgaven naartoe vloeien.

Volgens het nieuwe rapport blijft de financiering van derderangsziekten zoals lepra, trachoom en acute reuma miniem: elk van deze aandoeningen krijgt minder dan 0,5 procent van het internationaal beloofde geld voor onderzoek.

Niet alleen regeringen besparen. Ook het geld van grote filantropische instellingen voor de strijd tegen vergeten ziekten is fors gedaald in de voorbije jaren, van 530 miljoen euro in 2009 tot 420 miljoen in 2011. Veel heeft te maken met wijzigingen bij de Gates Foundation zelf, wat nog maar eens aantoont hoe riskant het is om sterk af te hangen van enkele donoren.

"Het rapport bewijst duidelijk dat de financiering voor de strijd tegen vergeten ziektes kwetsbaar is", aldus Manica Balasegaram, directeur van de Access-campagne bij Artsen zonder Grenzen.

Ze is ontgoocheld dat de discussie binnen de Wereldgezondheidsorganisatie vorige week over een betere coördinatie van onderzoek en ontwikkeling geen akkoord heeft opgeleverd. "Al tien jaar lang wordt hierover gesproken, maar regeringen schuiven de zaak voor zich uit. Ook de komende vier jaar worden business as usual."

Bron: www.mo.be
4/12/2012

Eigen mening: Het is zeker en vast positief dat verwaarloosde ziekten zoals lepra, of melaatsheid, de ziekte die we allemaal kennen van pater Damiaan, hier worden aangepakt. Al begrijp ik helemaal niet hoe het kan dat een ziekte zoals lepra verwaarloosd kan worden. Was pater Damiaan dan de enige die zich iets aantrok van de mensen op Molokai? Ik begrijp helemaal niet dat zulk een ziekte gewoon in de vergetelheid geraakt. Dat bijna uitsluitend Amerika hiervoor financiële inspanningen doet, vind ik goed van Amerika en ook hoedje af voor Bill Gates. Maar waar zitten de andere welvarende landen? China heeft nu toch ook veel geld. Zij vervuilen de lucht, hebben een bloeiende economie, maar verwaarloosde ziektes aanpakken in de derde wereld, daar doen ze niet aan mee. Hetzelfde verhaal voor Japan. Je kan zeggen over de Verenigde Staten wat je wilt, maar dit is toch iets positief dat ze gedaan hebben.

EIGEN MENING:
In mijn ogen is het simpel waarom deze ziektes verwaarloosd worden. Mensen zijn egoïstisch. Het is ten eerste iets wat zich ver van ons bed bevindt, waar wij eigenlijk niet echt last van ondervinden. Dat is gemakkelijker te negeren dan problemen die zich hier voordoen. We doen gewoon alsof we er niet van weten en de kous is af. Ook is het zo dat deze ziektes een minderheid vormen, omdat ze lang niet meer overal voorkomen. We kunnen het geld wel voor belangrijkere dingen gebruiken, zoals bijvoorbeeld ziektes die bij ons hoogtij vieren, denken we dan. We denken gemakkelijk enkel aan onszelf. Ergens is dat natuurlijk normaal, het is een soort zelfbehoud, maar hetgeen ons volgens mij net "mens" maakt, is dat we ook rekening kunnen houden met anderen.

Ik sluit me voor de rest wel volledig aan bij de commentaar van Toon. Waar zitten alle welvarende landen met hun kapitaal? Ze willen volgens mij gewoon niet beseffen dat deze ziektes moeten worden aangepakt. Hetzelfde geldt voor China: ze vervuilen enorm, buiten hun werknemers uit en geven geen zier om hun gezondheid. Waarom zouden ze dan ergens ver weg zieke mensen gaan helpen? Het is triestig gesteld met de wereld, maar dat maakt het niet minder waar. Egoïsme en het Dikke Ik vieren hoogtij.