De Gemeentelijke Administratieve Sancties, die gemeenten toelaten om naar eigen goeddunken boetes tot 350 euro uit te delen, voor wat zij als overlast beschouwen, zijn absurd en asociaal. Dat blijkt uit getuigenissen die het jongerenpersagentschap StampMedia verzamelde.

Getuigenis: GAS-boete voor te enthousiast wuiven

"Ik was met mijn vrouw in de binnenstad
gaan ontbijten voor haar verjaardag. Na het
eten namen we afscheid en gingen elk een
andere richting uit. Door omleidingen stond
ik na een tijdje opnieuw in de binnenstad
voor een rood licht te wachten. Op dat
ogenblik zag ik mijn vrouw voorbij komen.
Ik vond dat grappig en om haar aandacht
te trekken duwde ik één keer op mijn
toeter. Toen ze mij zag, wuifden we naar
elkaar. Ik vond dat heel normaal, maar die
politieagent blijkbaar niet. 'Gebruik van
geluidsinstallatie en wuiven', zette de agent
in het proces-verbaal. Ik kreeg dus een
boete wegens wuiven. Echt waar."
"Toen ik de boete een paar weken later
in mijn brievenbus vond, ben ik hard
beginnen lachen. Ik geloofde niet dat ik
voor het wuiven naar mijn eigen vrouw 50
euro moest betalen. Ondertussen is de
boete trouwens al opgelopen tot 60 euro.
Ik ben niet van plan om de boete ooit
te betalen. Als het tot een proces komt,
vertrouw ik op de rechter. Een boete voor
een snelheidsovertreding zou ik betalen.
Maar in welk land is het nu verboden om
iemand te begroeten? Ik vind dit echt
machtsmisbruik."

Bart Schauwvlieghe (42), Antwerpen
__________________________________________________ __________________________________________________ ______________________________
Sinds de gemeenten de bevoegdheid kregen om overlastboetes uit te schrijven, zit er geen enkele rem meer op. Lokale reglementjes schieten over heel Vlaanderen als paddenstoelen uit de grond.

De kiemen van de Gemeentelijke Administratieve Sancties (GAS) zijn terug te vinden in 1995. De lokale politieparketten en de kantonnale vrederechter en politierechter werden in alle stilte afgeschaft. Hun werk verhuisde naar de al overwerkte parketten en politierechtbanken. Resultaat: tegen kleine ergernissen zoals geluidsoverlast en hondenpoep werd helemaal niet meer opgetreden. De federale regering kwam daarom in 1999 met een artikel 119bis van de Nieuwe Gemeentewet. Dat artikel, dat na zijn invoering nog vaak aangepast zou worden, geeft de lokale overheden de mogelijkheid om zelf op te treden tegen kleine overlast.

Beperkingen verdwijnen

Aanvankelijk mochten alleen politie- en hulpagenten inbreuken vaststellen. Een gemeenteambtenaar bepaalde daarna de sanctie. De federale overheid vond echter dat ook gewone gemeenteambtenaren vaststellingen moesten kunnen doen. Begin 2001 verscheen een koninklijk besluit (KB) dat aan de gemeentesecretaris, een gemeente- of provincieambtenaar die bevoegdheid gaf. Enige vereiste: een masterdiploma. In 2005 volgde een nieuw KB en sindsdien volstaat al een diploma lager onderwijs. In het begin waren er een heleboel beperkingen om te voorkomen dat om het even wie boetes kon uitdelen, maar die vielen één voor één weg.
De aanpassingen van 2001 en 2005 hadden bovendien als pervers effect dat eenzelfde instantie de feiten vaststelt en bestraft. Hier wordt het in elke democratie geldende principe van de scheiding der machten overtreden. Iemand die een inbreuk vaststelt, kan in principe nooit dezelfde zijn als diegene die de inbreuk bestraft. Dat principe is zowel een grondwettelijk recht als een Europees mensenrecht.

Artikel 119bis repte met geen woord over minderjarigen. Pas in 2004 werd de GAS-wet aangepast. Nu konden ook jongeren vanaf 16 jaar een GAS-boete krijgen van maximum 125 euro. Daar bleef het echter niet bij. Onlangs werd binnen de regering een akkoord bereikt om de leeftijd verder te verlagen naar 14 jaar en de maximumboete te verdubbelen. Politici als Bart De Wever en Alexander De Croo willen die leeftijd nu verder verlagen tot 12 jaar.

Overlast

Een ander probleem van artikel 119bis is het begrip ‘overlast’. Het staat elke gemeente vrij om dat zelf in te vullen. Dat had – en heeft nog steeds – als gevolg dat geen enkele gemeente eenzelfde GAS-beleid voert. In 2009 al bracht de Gentse procureur des Konings Johan Sabbe dat tijdens een studiedag onder de aandacht: “Geen enkele zone heeft eenzelfde GAS-reglement.” Hoewel de federale overheid vraagt dat gemeenten die deel uitmaken van dezelfde politiezone met één reglement werken, lijken gemeenten verslingerd aan hun eigen wetjes. Cijfers van de Vlaamse Vereniging van Steden en Gemeenten (VVSG) wijzen zelfs op verslaving. In 2005 had 28 procent van alle Vlaamse gemeenten een GAS-reglement, zeven jaar later was dat al 83 procent. 256 van de 308 Vlaamse gemeenten hebben nu hun eigen reglement en volgens de VVSG wordt dat “in de nabije toekomst mogelijk 90 procent”.

Belletje trek was altijd een deugnietenstreek. Behalve in onder andere Mechelen en Dendermonde, want daar is het verboden. Een kind uit Antwerpen, waar belletje trek (nog) geen crimineel gedrag is, denkt best twee keer na als hij met Mechelse schoolvriendjes op stap gaat.
Voelt iemand zich ’s morgens niet zo lekker, dan blijft hij maar beter weg uit bijvoorbeeld Antwerpen en Leuven. Als hij daar misselijk wordt, rept hij zich beter de stad uit. Braken op de openbare weg is er immers verboden.
Zelfs autopech kan aanleiding geven tot een GAS-boete. In de politiezone MINOS (Boechout, Borsbeek, Mortsel, Wijnegem en Wommelgem, nvdr.) is het 'verboden onderhoudswerken aan de wagen uit te voeren op de openbare weg'. Wat de zone verstaat onder onderhoudswerken, behalve olie vervangen, wordt niet gespecifieerd. Mag je nog een platte band vervangen? Misschien kan je in geval van autopech maar beter op zoek gaan naar mensen die je willen helpen je auto te duwen. Als dag mag.

Gunther Malin

Bron:http://www.knack.be/nieuws/belgie/gas-boetes-absurd-en-asociaal/article-4000210098216.htm
Maandag, 19 november 2012

Ik vind het artikel eigenlijk een beetje lachwekkend. Vooral de getuigenis is te absurd voor woorden. In verband met wetgeving vind ik dat er voor 1 land dezelfde regels moeten gelden. Zoals in het artikel ook is aangehaald, zorgt de manier van werken zoals met de GAS-boetes voor problemen zoals machtsmisbruik. Ik vind het erg en een beetje zielig tegelijk waarvoor er soms boetes uitgedeeld worden wanneer er tegelijkertijd ernstigere problemen dan weer niet worden aangepakt..

De GAS-boetes komen de laatste tijd zeer vaak in de actualiteit.
Naar mijn mening worden deze boetes op dit moment op een verkeerde manier ingezet.
Elke gemeente kan zelf bepalen wanneer ze een boete willen uitschrijven. Vaak om 'belachelijke' redenen.
Hier moeten eerst heel duidelijke afspraken rond gemaakt worden. Ik vind het niet kunnen dat elke gemeente dit voor zichzelf kan bepalen.

Verder vind ik het ook zeer belangrijk dat er eerst gepraat wordt met de 'dader'. Moet een kind bijvoorbeeld onmiddellijk gestraft worden omdat hij belletje trek doet bij iemand? Zelfs als dit meerdere malen zou voorkomen, vind ik dat er eerst nog altijd gepraat moet worden met de ouders.
Pas als het echt uit de hand loopt, kan men overgaan op het beboeten.

Er mag ook absoluut geen misbruik gemaakt worden van deze boetes. De wet laat het toe dat gemeenteambtenaren de boetes uitschrijven. Dit om onnodige gerechtelijke 'toestanden' te vermijden.
Dit kan, maar dan moet er op worden toegezien dat de ambtenaar in kwestie hier geen misbruik van maakt. Deze boetes mogen niet gebruikt worden om de 'gemeentekas' te vullen.

Enkel als elke gemeente hier rekening mee houdt, mogen deze GAS-boetes behouden worden.