Brein Einstein had vreemde kronkels

Nieuwe blik in Einsteins hersenen

Artikel | 16 november, 2012 - 10:20 | Door Kim Verhaeghe

Albert Einstein was een genie, maar had hij ook een uitzonderlijk brein? Veertien recent opgedoken hersenfoto’s van Einstein tonen alvast een groot aantal ‘vreemde kronkels’, maar die vertalen naar de uitzonderlijke vaardigheden van misschien wel de grootste denker aller tijden lijkt moeilijk tot onmogelijk.

De hersenfoto’s werden kort na de dood van Albert Einstein in 1955 – Einstein werd 76 jaar - gemaakt, maar bleven tot recent verborgen. Einsteins zoon Hans Albert gaf patholoog Thomas Harvey de toestemming om het brein van zijn vader nauwkeurig te onderzoeken. Harvey maakte foto’s van het brein en versneed het daarna voor microscopisch onderzoek, eerst in 240 blokjes, en vervolgens in 2.000 dunne schijfjes.

In de jaren die volgden, stuurde de patholoog een groot aantal van die schijfjes naar minstens 18 onderzoekers, maar dat resulteerde in amper zes peer-reviewed publicaties. Daaruit blijkt wel dat Einsteins brein in bepaalde regio’s een opvallend grote dichtheid had aan neuronen en gliacellen, cellen die neuronen helpen bij het versturen van informatie. Twee recente studies (2009) linken ‘ongewone’ kronkels en groeven in de pariëtale kwab van Einstein met zijn ongewone denk- en redeneervermogen.

Maar dat onderzoek was maar gebasseerd op een paar foto’s die door Thomas Harvey beschikbaar werden gemaakt. In 2010, drie jaar na de dood van de patholoog, gingen de erfgenamen van Harvey ermee akkoord om alle foto’s en hersenstalen te schenken aan het U.S. Army's National Museum of Health and Medicine (NMHM).

Een team Amerikaanse neurologen ging er vervolgens mee aan de slag. Zij beschrijven hun bevindingen, samen met 14 nooit eerder uitgegeven foto’s en een ‘wegenkaart’ van het complete brein, deze week in het vakblad Brain. Het team vergeleek de hersenen ook met die van 85 gewone stervelingen die eerder in wetenschappelijke literatuur zijn beschreven.

Het brein van Einstein weegt ongeveer 1230 gram, een goed gemiddelde, en is ook niet groter dan dat van u of ik. De neurologen vonden wel enkele opmerkelijke 'afwijkingen'. Zo zijn de prefrontale cortex, betrokken bij concentratie en doorzettingsvermogen, en gebieden betrokken bij zintuiglijke waarnemeningen en het besturen van de gezichtsspieren groter dan gemiddeld.

De onderzoekers geven toe dat ze alleen maar kunnen beschrijven wat ze zien, want conclusies maken is bijzonder moeilijk. De belangrijkste vraag – was Einstein een geboren genie of werd hij het door de vele stimulansen uit zijn omgeving, een vraag van nature of nurture – blijft ook onbeantwoord. De onderzoekers vermoeden dat beide zaken een rol hebben gespeeld, en dat Einstein het geluk had ‘het juiste brein op het juiste moment’ te hebben.

Bron: http://eoswetenschap.eu/artikel/bre...reemde-kronkels

Einstein is een onderwerp dat steeds actueel en interessant blijft in de wetenschap, maar ook ver daarbuiten! Persoonlijk vind ik heel de situatie met Einstein het genie een beetje overroepen, maar toch wil dat niet zeggen dat ik het waardeloos vind. Wat ik wel vreemd vind, is dat er nu pas heel wat nieuwe ontdekkingen zijn gedaan terwijl die naar mijn mening al jaren eerder konden plaatsvinden. In elk geval beter laat dan nooit, de wetenschap kan er maar goed mee zijn. Toch is het ook wel fijn voor de gewone mens, of hij die geen genie is, te weten dat het brein van deze man ongeveer hetzelfde is als het onze. We moeten dus absoluut niet onderdoen! Het is namelijk niet de grootte hiervan, maar wat je ermee doet, toch?

Soms wordt er volgens mij nogal veel overdreven wanneer het op Einstein aan komt. Had trouwens zijn vrouw niet een groot deel van zijn onderzoek meegedaan? Hoe zou het met haar hersenkronkels zitten? Het artikel is zeker wel interessant maar wat ik me afvraag is hoe Einstein’ hersens zouden zijn in vergelijking met andere mensen die als anders overkomen. Zouden de kronkels echt zijn genie hebben veroorzaakt of hadden ze daar eigenlijk niets mee te maken?