Van Peel: 'CD&V gaat zeker niet naar de oppositie'

ANTWERPEN - De Stadslijst is één en ondeelbaar, stelt Marc Van Peel dagelijks sinds Bart De Wever op 14 oktober de Antwerpse verkiezingen won. Maar als de SP.A voor de oppositie kiest, gaat CD&V niet mee, zegt hij aan De Standaard. ‘Ik wil wel iets nuttigs doen in mijn leven.'


CD&V-onderhandelaar Van Peel begrijpt dat sommigen binnen de Antwerpse SP.A graag naar de oppositie zouden gaan, zegt hij in De Standaard.

'De socialisten zijn er intern nog niet helemaal uit wat er moet gebeuren. Binnen die partij zijn er stemmen opgegaan om voor de oppositie te kiezen. En er zijn ook mensen die dat geen goed idee vinden. Het is niet duidelijk welke strekking het zal halen. Ik hoop dat ze niet onverstandig zijn: bij de oppositie hebben ze niets te winnen.'

‘Zes jaar is héél lang. Allicht vrezen ze dat ze, als ze in het college stappen, constant onder vuur zullen worden genomen op hun linkerflank. En dat ze dan in 2018 nog meer slaag krijgen. Wel, dat lijkt me een foute redenering. Ze moeten proberen om de té rechtse beleidsmaatregelen van de N-VA te corrigeren. Ze kunnen de komende jaren bewijzen dat zij de stad op het goede spoor kunnen houden.'

Voor CD&V is de oppositie geen optie, zegt hij heel duidelijk. 'En dus tracht ik de socialisten te overtuigen om het niet te doen. Want ik ga niet naar de oppositie.'

Een breuk van de Stadslijst is evenwel niet wat Van Peel wil.

'Ik zou het geen goede zaak vinden voor CD&V om zonder de socialisten in een meerderheid te stappen. En ik zou het ook niet goed vinden voor de stad. Stel je dat voor! Een hevig rechts blok van N-VA, Open VLD en CD&V kan dan zes jaar lang ruzie maken met een hevig links blok van SP.A, Groen en PVDA+. Dat rechts blok zou bovendien maar 30 zetels op de 55 hebben. Da's niet comfortabel in een stad als Antwerpen. Als er iemand dood valt en er ook nog iemand ziek is, heb je nog maar één zetel over. Niet werkbaar. Gaan we dus niet doen.'

Niet gemakkelijk voor De Wever

Van Peel is duidelijk over de toekomstige coalitie. Voor hem bestaat die best niet uit Groen. ‘Mijn favoriete coalitie bestaat uit de N-VA én de Stadslijst. Dat zou voor de stad de beste zaak zijn. Maar ik leg me neer bij de vraag van de SP.A. En zij willen Groen er dus bij.'

Van Peel geeft toe dat de vraag van de SP.A naar Groen de taak van Bart De Wever niet gemakkelijker maakt. ‘Het is een moeilijke uitgangspositie voor De Wever, meer niet. Op nationaal vlak, waar de N-VA de afgelopen jaren enige ervaring heeft kunnen opdoen, was het ook nooit makkelijk. Men moet echt niet doen alsof dit onmogelijke situaties zijn. Je kan dit perfect oplossen. Op één voorwaarde: de politieke wil moet aanwezig zijn.'

Maar dat De Wever de volgende burgemeester van Antwerpen wordt, is zeker. En het is ook zeker dat hij dat zal combineren met het voorzitterschap. Dat laatste is geen goede zaak voor Antwerpen, weet Van Peel. 'Maar we zullen ermee moeten leren leven. Weet je, in dit antipolitieke klimaat is de burgemeestersfunctie degene waarvoor nog het meeste respect wordt opgebracht. Dat heeft consequenties: je kan je taken als burgemeester niet delegeren. Goede burgemeesters zijn altijd beschikbaar. Maar laat ons wel wezen: dat is De Wevers probleem.'

Bron: http://www.standaard.be/artikel/det...7&word=Van+Peel

Mening :

De slangenkuil in Antwerpen.

Wat wil de Stadslijst? Oppositie of mee besturen? De Wever zijn ongelijk bewijzen? Antwerpen besturen?
Saboteren? Blijft de Stadslijst behouden of staat die op barsten?

Allemaal vragen waarop niemand het antwoord kan of wil geven.
Van Peel wil alvast mee besturen, maar wil de Stadslijst niet opblazen.
Een spreidstand die kan tellen.

Het wordt hoog tijd dat de Stadslijst kleur bekent en duidelijkheid schept over welke rol zij willen spelen in Antwerpen?
Patrick Janssens is weg als onderhandelaar, maar blijft druk uitoefenen op de onderhandelingen.
Of is dit de Antwerpse versie van de federale tactiek om De Wever buitenspel te zetten?

Antwerpen verdient een nieuw bestuur, een visie én een bestuursploeg die de hand aan de ploeg slaat, zonder rancune ten opzichte van mekaar.

__________________
Power is not a means; it is an end. One does not establish a dictatorship in order to safeguard a revolution; one makes the revolution in order to establish the dictatorship.