Het gevangenispersoneel van Doornik staakt vanaf zaterdag tot komende dinsdag. Die beslissing werd genomen nadat vrijdag om 14.30 uur een cipier even gegijzeld werd door een gevangene.

In de gevangenisvleugel waar de gedetineerden in voorhechtenis zitten, nam vrijdagmiddag iets voor 15 uur een gevangene een cipier in gijzeling. De gevangene was opgesloten voor gewelddaden. Hij maakte een wapen met behulp van een tandenborstel en scheermesjes en hield dat tegen de hals van de cipier. ‘Door koelbloedig te blijven is de cipier erin geslaagd de gevangene uit evenwicht te brengen’, zegt Jean-Jacques Schmitz, bewaker en lid van de begeleidingscel van de gevangenis. ‘Daardoor is het alarm afgegaan. De cipier werd wel gesneden in de hals, maar het was geen diepe wonde.’

Collega’s van de cipier kwamen snel tussenbeide en konden de gedetineerde overmeesteren en de bewaker bevrijden.

Het gevangenispersoneel is meteen daarna spontaan gestopt met werken. Er werd beslist om vanaf zaterdagochtend om 6 uur te staken tot komende dinsdag. Dan is er overleg gepland.

Bron: De Standaard.be

Mijn mening: Wanneer je solliciteert voor een vacature bij de gevangenis, leger of politie zou je moeten weten dat dit jobs zijn die enig risico inhouden. Als je telkens moet gaan staken wanneer er incidenten gebeuren kan je beter op zoek gaan naar een bureaujob. Door een staking in te lassen van een halve week beloon je de gedetineerde alleen maar.

Ik denk inderdaad dat de mensen die solliciteren voor zo'n job op de hoogte worden gesteld over de risico's die het beroep met zich meebrengt. Zoals Inge denk ik ook dat het overbodig is om te staken als dit voorvalt. Natuurlijk moet er een grens zijn aan de tolerantie tegenover de gevangenen en naar de buitenwereld toe. Maar waar gaan de stakingen stoppen? En welk effect of doel hebben ze voor ogen?