Terwijl het aantal orgaandonoren de laatste jaren in ons land veeleer stagneerde, deed er zich vorig jaar een opmerkelijke stijging voor met 22 procent tot het recordaantal van 29,7 donoren per miljoen inwoners. Dat blijkt uit het antwoord van minister van Volksgezondheid Laurette Onkelinx (PS) op een schriftelijke vraag van Peter Logghe (Vlaams Belang).

Hierdoor kwamen er in 2011 meer organen beschikbaar voor transplantatie. Het aantal beschikbare harten steeg tot 71 (67 in 2010), longen tot 201 (197), levers tot 281 (228), nieren tot 482 (408) en alvleesklieren tot 62 (40). In december 2011 stonden er in ons land nog 1.174 patiënten op de wachtlijst voor transplantatie, tegenover 1.204 het jaar ervoor.

Sinds de lancering van de nationale campagne 'Beldonor.be' in juni 2005 is er een voortdurende stijging van het aantal wilsverklaringen in het Rijksregister waarin iemand expliciet toestemming geeft om bij overledenen organen weg te nemen.

'In 2005 hadden iets meer dan 30.000 Belgische burgers verklaard dat zij instemmen met donatie. Momenteel tellen we er 133.800. Het aantal personen dat zich verzet tegen donatie verminderde sinds 2005 van 193.000 tot 188.208', aldus Onkelinx.

Bron: http://www.standaard.be/artikel/det...DMF20120512_108

Eigen mening:
Dit is zeker en vast zeer goed nieuws! De wachtlijsten voor een orgaan te mogen ontvangen, zijn nog steeds heel lang maar dit bericht zal de vele wachtenden zeker en vast deugd doen.
Zelf heb ik mij ook reeds geregistreerd als orgaandonor. Ik vind het echt belangrijk dat veel mensen dit doen. Ik snap ook niet goed wat sommige mensen hier tegen kunnen hebben.

Ik ben erg blij met deze stijging, echter ben ik er van overtuigd dat er nog meer kan gebeuren. Deze stijging is een druppel op de hete plaat, de overheid kan via bepaalde regels het aantal donoren sterk verhogen. Wanneer het doneren van organen een makkelijk en gebruikelijk proces wordt via administratie zal dit getal nog meer stijgen. Ik vindt dat we met deze lichte stijging niet te blij mogen zijn. "Het mag een beetje meer zijn" om het met Bart Staes zijn woorden.

Het mag dan wel een lichte stijging zijn, maar het is toch beter dan helemaal niets. Ik vind het positief dat het aantal donoren stijgt, maar meer kan altijd! Er is niets mis mee om jezelf als orgaandonor op te geven, dus ik raad iedereen aan om dit te doen. Je kan er wel degelijk levens mee redden! Als je het toch niet aandurft om organen te doneren, dan kan je ook bloed doneren, daar kan je sommige mensen ook al een heel stuk mee verder helpen!

Ik kan mij voorstellen dat sommige mensen het hier toch moeilijk mee hebben hoor. Ok, als je dood bent heb je er zelf niets meer aan. Maar het blijft toch jouw lichaam. Zelf heb ik er ook even over gedaan om mij hier over te zetten. Daarnaast geef ik ook bloed wat dan weer veel gemakkelijker aanvoelt. Ik ben er van overtuigd dat dit puur psychologisch is. Het is een grens die je zelf over moet, vooral in je hoofd.

__________________
What we do does not define who we are. What defines us is how well we rise after falling..

Ik ben het eens met Sabrina. Maar ik denk dat vanaf je zelf een donor nodig hebt of iemand in je nabije omgeving kent die een donor nodig heeft, dat je hier sneller je visie op zal veranderen. Maar nu vind ik het ook nog steeds een rare gedachte, het is echt een knop die je moet omschakelen.

Hoewel velen het blijkbaar nog steeds een rare gedachte vinden hoop ik dat er toch nog meer aandacht aan geschonken wordt in de toekomst. Ik ben in ieder geval van plan om deze mensen bij te staan waar het mogelijk is.

Ook ik hoop dat meer en meer mensen zich gaan opgeven als donor. Of ik dit zelf zou willen? Ik heb er eigenlijk nog niet echt over nagedacht en ik denk dat dat ook wel eens één van de redenen kan zijn dat er nog niet zoveel mensen zich hebben opgegeven als donor. Er zullen ongetwijfeld nog mensen zijn als ik die er eigenlijk nog niet over nagedacht hebben wat men wil doen met zijn/haar organen na de dood bijvoorbeeld. Ik vind het ook niet zo'n leuke gedachte, ik heb (hoop ik) nog een lang leven voor de boeg en als ik dan nu al zou moeten beslissen wat er met mijn organen moet gebeuren.. Dat vind ik persoonlijk een beetje raar als je kijkt naar het feit dat je ze zelf nog wel een heel tijdje nodig zal hebben. Als ik wat ouder ben en de tijd er naar mijn mening rijp voor is zal ik erover nadenken en een beslissing nemen, maar nu vind ik het persoonlijk voor mij een beetje te vroeg.