BinnenlandTurkse juf in Lommelse school spreekt geen woord Nederlands
donderdag 06 oktober 2011, 07u10
Bron: belga
Auteur: mtm Aanraden 7 DelenBewaarCorrigeerE-mailPrintLOMMEL - Een katholieke school in Lommel heeft sinds dit schooljaar een eentalige Turkse juf in dienst om het grote aantal Turkse kleuters in hun thuistaal te begeleiden. 'Zo voelen de kinderen die thuis geen woord Nederlands geleerd hebben zich veiliger', zegt directeur Danny Huijsmans. Professoren Taalontwikkeling en Vlaams minister van Onderwijs Pascal Smet juichen de aanpak toe. Dat schrijft Het Laatste Nieuws.
.De juf kwam er op vraag van de Turkse gemeenschap in Lommel. Zij wilden dat hun kleuters in hun moedertaal opgevangen konden worden. Daarom stelden ze voor om zelf een Turkse juf te zoeken én te betalen.

Basisschool Sint-Jan, met zo'n twintig Turkse kleuters, zag dat wel zitten. 'De meeste Turkse kleuters kennen geen woord Nederlands als ze op school aankomen. Doordat ze veel dingen niet begrijpen, lopen ze een grote leerachterstand op. En die achterstand blijft hen de hele schoolloopbaan achtervolgen. Dat hopen we weg te werken door hen in het begin verder te helpen in hun thuistaal', zegt directeur Huijsmans.

'Thuistaal goede basis'

Juf Asli, die zelf geen woord Nederlands, maar wel Engels spreekt, zal dit schooljaar enkele uren per week in alle kleuterklassen lesgeven aan de Turkse kleuters. Professor Taalontwikkeling Koen van Gorp (KU Leuven) juicht dit project alvast toe. 'Al ons onderzoek ernaar toont inderdaad aan dat het beter is om kinderen eerst hun thuistaal goed aan te leren. Om een goede basis op te bouwen voor andere talen.'

Ook minister Smet (SP.A) is voorstander. 'Het kleuteronderwijs moet veel meer inzetten op een rijke taalomgeving.'

Bron: http://www.standaard.be/artikel/det...DMF20111006_019

MENING:
Ik ben van mening dat dit geen goede aanpak kan zijn. Ze zijn naar ons land gekomen en hoe kunnen ze meedraaien in de maatschappij als ze onze taal niet snel aanleren. Het gaat hier om kleuters, maar als we ze in het begin gaan begeleiden met een andere taal, waar gaat het dan naartoe. Ik denk dat het perfect mogelijk is om deze jonge kinderen al te laten starten met wat Nederlands. Maar als hun juffrouw zelf al geen Nederlands kan, hoe kunnen ze dan al spelend de Nederlandse taal leren kennen?

Het is inderdaad belangrijk dat kinderen een goede taalbasis hebben. Het is heel moeilijk om een nieuwe taal te leren, als je je eigen moedertaal nog niet voldoende beheerst. Toch vind ik een Turkse juf inlassen niet zo geweldig. Kleuters gaan volgens mij helemaal in de war geraken. Thuis spreken ze waarschijnlijk Turks en op school spreken ze Nederlands én Turks. Volgens mij werkt dit in het nadeel van de kleuters. Waar moeten ze nu wat spreken? Het lijkt me beter om op school gewoon Nederlands te spreken. Kleine kinderen zijn nog heel flexibel en dat heeft heel wat voordelen. Ze zouden 'thuis' aan Turks moeten linken en 'school' aan Nederlands. Zo werkt het ook met kinderen die tweetalig worden opgevoed en dat lijkt ook goed te werken. De kinderen leven nu eenmaal in België, dus dan vind ik het belangrijk dat ze onze taal goed kunnen. Dit is trouwens alleen maar in hun voordeel!

Dit vindt ik totaal absurd! Kinderen integreren veel sneller als ze direct onderwijs krijgen in het Nederlands. Ik denk dat kinderen juist meer verward geraken als ze op school les krijgen in twee talen. Vroege taalverwerving biedt ook een cultureel voordeel, de kinderen gaan zich op sociaal vlak sneller aanpassen. Het is meerdere malen bewezen dat kinderen die met hun ouders naar het buitenland verhuizen en daar in de plaatselijke school instappen, de taal al na drie maanden onder de knie hebben.

Turkse vrouw geeft geen les in Lommelse school


LOMMEL - De Turkse vrouw die in de school in Lommel werkt, geef er geen les. Ze werk enkel ondersteunend. Ze staat nooit alleen voor de klas, maar wel samen met een leerkracht. Volgens de krant Het Laatste Nieuws spreekt de vrouw geen Nederlands, enkel Turks en Engels.


De juf kwam er op vraag van de Turkse gemeenschap, schrijft Het Laatste Nieuws donderdag. Zij wilden dat hun kleuters in hun moedertaal opgevangen konden worden. Daarom stelden ze voor om zelf een Turkse juf te zoeken én te betalen.

Basisschool Sint-Jan, met zo'n twintig Turkse kleuters, zag dat wel zitten. 'De meeste Turkse kleuters kennen geen woord Nederlands als ze op school aankomen. Doordat ze veel dingen niet begrijpen, lopen ze een grote leerachterstand op. En die achterstand blijft hen de hele schoolloopbaan achtervolgen. Dat hopen we weg te werken door hen in het begin verder te helpen in hun thuistaal', zegt directeur Huijsmans.

Maar, zo wordt donderdagmiddag gezegd, de vrouw geeft geen les in de school. Ze werkt alleen maar samen met andere leerkrachten om hen te helpen bij het begeleiden van Turkse leerlingen, maar ze staat nooit alleen voor de klas. 'Zo voelen de kinderen die thuis geen woord Nederlands geleerd hebben zich veiliger', zegt directeur Danny Huijsmans van de Lommelse school.

Professor Taalontwikkeling Koen van Gorp (KULeuven) juicht dit project toe. 'Al ons onderzoek hiernaar toont inderdaad aan dat het beter is om kinderen eerst hun thuistaal goed aan te leren. Om een goede basis op te bouwen voor andere talen.'

Minister van Onderwijs Pascal Smet (SP.A) heeft geen probleem met het feit dat de Turkse juf meehelpt in de klas, zegt hij. Elders in het Vlaamse onderwijs zijn nog gelijkaardige gevallen. Smet beandrukt dat hij er wel problemen mee zou hebben als zou blijken dat de vrouw wel alleen voor de klas zou staan.


Blog DS, 06-10-2011

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Ik begrijp het toch niet zo goed, vrees ik. Jonge kinderen zitten in een levensfase waarin ze zeer gemakkelijk vreemde talen leren. Daarom zou ik graag een zinnig antwoord vinden op de vraag waarom iemand in een klasje zou moeten assisteren in de Turkse taal, terwijl net die kinderen door o.a. spel heel gemakkelijk Nederlands kunnen leren op korte tijd. Volgens mij is de kans groot dat de kinderen weinig of geen moeite zullen doen om hun Vlaamse leeftijdsgenootjes te verstaan en om met hen in het Nederlands te communiceren. Ik hou mijn hart vast. Zien we binnenkort in onze Belgische scholen Turkse leerkrachten les geven in hun eigen taal?

Het argument van een groter veiligheidsgevoel vind ik larie. Door een tweede persoon (zonder onderwijsbevoegdheid) voor de klas te laten staan, vind ik dat de leerkracht naar de achtergrond verschoven wordt. Om een 'veilig' gevoel in de klas te creëren is het in eerste instantie nodig dat de leerkracht de kans krijgt om een band te scheppen met haar leerlingen. Ik vind trouwens dat het niet kan dat een buitenstaander zomaar in de klas wordt toegelaten. Wat in de klas gebeurt, blijft in de klas en wordt hoogstens aan de betrokken ouders, collega's, directie of CLB gemeld. Laat ons hopen dat in de toekomst de discretie niet in het gedrang komt.

Dat de Turkse juf mee in de klas staat en niet effectief les geeft, vind ik wel een pluspunt. Volgens mij voelen inderdaad dan de leerlingen zich veiliger. Het is wel zo als de Turkse juf ook echt les zou geven, zou ik dit een ander iets vinden. Als zij namelijk les zou geven in het Turks leren deze kinderen geen Nederlands waardoor zij uiteindelijk later toch nog wel een leerachterstand zullen oplopen volgens mij, want ze hebben geen Nederlands gehad. Hierdoor kunnen zij ook alleen maar communiceren met hun ouders en mensen die Turks spreken. Een kleuter die dus enkel in het Turks les heeft gekregen, zal volgens mij, niet snel contact zoeken met een leeftijdsgenootje dat Nederlands spreekt.

Toen ik het artikel las, voelde ik eigenlijk enige afkeer opkomen in mezelf. Niet omwille van racisme, maar eerder omwille van het principe. Een Turkse vrouw die in België woont, moet evenveel kansen krijgen als de rest. Dat is normaal, daar streef ik ook voor. Maar enerzijds moet ZIJ zich wel aanpassen aan het land en dus al beginnen met Vlaams te spreken. Anderzijds is het ook de taak van de school om verantwoord onderwijs te bieden aan hun leerlingen. En op deze manier gaat en kan dat nooit lukken. Een Turkse lerares is niets mis mee, maar wel het feit dat zij geen Vlaams spreekt. Dat is heel slecht voor de leerlingen, waar zeker klachten van gaan komen (om nog maar te zwijgen over kwade ouders), maar dit is ook heel slecht voor het niveau en het imago van de school. Zij hebben het goed voor door de vrouw een kans te geven, maar toch betekent dit absoluut geen vooruitgang. Moet je dan eigenlijk 'je goede hart tonen' door daarvoor achteruit te gaan? Dat is geen makkelijke vraag met een pasklaar antwoord, want je moet beide kanten van het verhaal afwegen. Ik vind het in elk geval niet echt kunnen, ondanks de boodschap die de school misschien wil uitzenden naar de buitenwereld. Maar dit is natuurlijk MIJN mening! Ik vraag niet deze mening over te nemen, maar ik vraag (indien mogelijk) mij te overtuigen van het tegendeel ...

Het kan een goed hulpmiddel zijn om een Turkse juf te hebben voor de kleuters, maar ik vind wel dat ze Nederlands moet leren. Als zo kan ze het niet alleen aangenamer maken voor de kleuters maar kan ze hen ook motiveren en misschien zelfs hen helpen bij het leren van Nederlands.
Ik vind het een goed idee maar ik ben persoonlijk van mening dat als je in België woont dat je ook de officiële taal moet spreken.

Ik stel mij vragen bij dit initiatief. Kinderen die in de kleuterschool in aanraking komen met een vreemde taal, pikken deze veel sneller op, omwille van hun leeftijd, zoals eerder al gezegd is. Het hangt er natuurlijk ook vanaf op welke manier deze methode wordt ingezet. Ik vind het perfect kunnen dat er een Turkse juf aanwezig is in de klas, zo lang er ook maar actief gewerkt wordt aan het leren van Nederlands. Het zou misschien een goed idee zijn om deze kinderen (extra?)lessen te laten volgen die volledig zijn gebaseerd zijn op het leren van een nieuwe taal (natuurlijk op hun niveau). Want ik denk dat kinderen zich nog meer op hun gemak voelen als ze hun Belgische leeftijdsgenootjes kunnen verstaan en het Nederlands verder van hen op kunnen pikken.

Ik weet niet goed wat ik van dit bericht moet denken.

Enerzijds vind ik het een heel goed initiatief om kindjes te benaderen met hun moedertaal, en om hen zo op hun gemak te kunnen stellen in een nieuwe omgeving en dergelijke. Als je jezelf namelijk ergens op je gemak voelt, sta je meer open voor nieuwe dingen en zullen er gemakkelijker gewoontes en woordjes aangeleerd worden aan deze kindjes.

Anderzijds vraag ik mij af of dit wel helemaal een goed idee is.
Ik stel mezelf dan de vraag of deze Turkse begeleidster niet een te grote rol gaat krijgen, en zo misschien ouders of familie de boodschap geeft van 'Leer maar op je gemakje Nederlands, tot je het kan helpen we je wel in het Turks' en zo de 'druk' van zo snel mogelijk aan te passen en te integreren in onze maatschappij.

Maar, zolang het goed loopt natuurlijk van mijn kant geen commentaar!
Het is het proberen waard, en een idee op voorhand al afkraken heeft geen zin. Ik denk dat het even de tijd moet krijgen om ons een duidelijk beeld te geven van de vooruitgang van de kindjes en zo...

Ik wil door een laatste reactie nog wel even aantonen dat er een andere oplossing is voor het integreren van anderstalige kinderen in onze scholen.

Als vrijwilliger gaf ik een tijdje Nederlandse les aan kleuters en kinderen uit het lager onderwijs. Er waren kindjes bij die zo goed als geen woord Nederlands spraken.

Hoe ging dit in zijn werk? Wanneer ik op school was, werden de kinderen een voor- of namiddag uit hun klas gehaald. Ik vroeg aan hun juf of meester waarmee ze op dat ogenblik in de les bezig waren. Voor de kleuters waren dat dikwijls de klassieke thema's zoals sinterklaas, herfst... Wel, dan werkte ik ook rond dat thema en gebruikte de tijd en de gelegenheid om dat te doen op hun tempo. Er werden dan spelletjes gedaan, liedjes gezongen, er werd gedanst... Door hen gedurende enkele uren apart les te geven, kregen ze het gevoel dat er rekening werd gehouden met hun eigen capaciteiten op het gebied van taal. Dat wekte vertrouwen, waardoor ze automatisch meer durfden Nederlands spreken.

De kinderen uit de lagere school gaf ik bijvoorbeeld de opdracht om een typisch voorwerp uit hun thuisland mee te brengen. Dat kon ook een foto zijn of iets dat ze zelf (of hun ouders) hadden klaargemaakt. Op die manier ondervonden ze dat er ook van onze zijde interesse was in hun leefwereld. Ze mochten dan in de klas hun voorwerp of hun familie aan mekaar proberen voor te stellen. De kinderen leerden zo van mekaar en begonnen af en toe aan mekaar vragen te stellen.

Het gebeurde ook wel eens dat een kind moeilijkheden had met een bepaald onderdeel van een vak en aan mij vroeg om het nog eens uit te leggen. Het gebruik van het juiste lidwoord bijvoorbeeld is voor hen niet altijd evident.

Ik moet zeggen dat op het einde van het schooljaar de dankbaarheid groot was. Sommigen van hen zitten nu in het secundair onderwijs en behalen goede resultaten. Zo zie je maar dat kinderen zich gemakkelijk aanpassen. Tussen haakjes: ik kostte de ouders niets, want ik deed mijn 'werk' gratis...