Niemand in de Wetstraat zet zijn geld nog in op een snelle doorbraak. Wel op verkiezingen in oktober 2012. Dat leert een reconstructie van de voorbije veertien dagen.

Wouter Beke heeft dan eindelijk zijn afspraak met de koning beet, zo luidt het. Maar de datum blijft de datum top secret.

Deze week liep het gerucht dat Albert zijn onderhandelaar een afspraak weigerde, kwestie van de komst van Elio Di Rupo zo lang mogelijk uit te stellen. Of vervolgens de PS-voorzitter aan de slag gaat en als wat, weet alleen de man uit Bergen zelf. Tegenover Beke en Bart De Wever hield hij het op een: 'Je suis disponible.'

'Het drama is het haast ontologisch onvermogen van de Vlaamse partijen om zich los te maken van de N-VA, een partij die zich de keizer van Vlaanderen waant', viel CDH-voorzitter Joëlle Milquet deze week uit. Voor de N-VA, die haar benoemt met het koosnaampje 'de feeks', bewijst dit opnieuw dat de Franstalige partijen de onderhandelingen invullen als een waiting game, geduldig wachten tot uitgeputte Vlaamse partijen de N-VA laten vallen.

Helaas voor de Franstaligen is dat niet het geval. Beke maakte Di Rupo de voobije dagen heel duidelijk diets dat CD&V nog altijd haar lot verbindt aan de N-VA. Samen met De Wever wrong Beke Di Rupo's arm om om zelf de handen uit de mouwen te steken.

Van snel nieuwe verkiezingen is geen sprake meer. Geen enkele partij wil ze, ook de N-VA niet. De partij wil zich niet desolidariseren van de andere Vlaamse partijen. Bovendien biedt de kredietrating van Standard&Poor's, het Europees semester en een begroting die nog niet is goedgekeurd, geen stabiel kader. Een nieuwe stembusslag kan uitmonden in chaos.

Uitgelekt sms-verkeer maakte de Vlaamse socialisten duidelijk dat De Wever hun plaats aan de onderhandelingstafel afwijst. Over Groen! wordt zelfs niet meer gepraat. Eind februari beklonken de voorzitters van Open VLD, CD&V en N-VA dat de huidige federale regering aan Vlaamse kant alleen wordt aangevuld met de N-VA. Tegelijkertijd slikte Alexander De Croo de voorwaarde in om voorafgaand in de Vlaamse regering in te breken. Dat het punt vroeg of laat terug opduikt, is zonneklaar; dat de SP.A er dan tegen de zin van Vlaams minister-president Kris Peeters uitgaat ook.

Zullen Bekes werkzaamheden het werk van Di Rupo vergemakkelijken? BHV, Brussel en de overdracht van werk mogen dan vergevorderd zijn, gezondheidszorg en vooral een nieuwe financieringswet blijven problematisch. Daarom gelooft aan Vlaamse kant haast niemand dat Di Rupo een communautaire nota à la Johan Vande Lanotte kan maken. Zo wint het denkspoor veld dat de regering lopende zaken blijft zitten tot de gemeenteraadsverkiezingen van 2012.

Lang niet iedereen vindt deze combinatie van twee verkiezingen zo'n goed idee. Winnen zij het pleit, dan gaan we sneller kiezen. Het veelgehoord cliché dat de toestand hopeloos vast zit, is slechts een eufemisme.

Bron: http://www.standaard.be/artikel/det...DMF20110507_032

Mijn mening: Dit kan men toch niet menen? Dit is het belachelijk maken en de doodsteek voor de politiek. Met de doodsteek bedoel ik hetvolgende. De mensen zijn de crisissen van de afgelopen jaren beu. Kijk maar naar hoe men de politiek vertrouwt, 17 % van onze bevolking vertrouwt de politiek. Is men er een soort karikatuur van aan het maken? Doet men het er om? Ik weet het niet meer, maar dit zou een totaal belachelijke oplossing zijn. Wat aanmodderen tot de gemeenteraadsverkiezingen is NIET hoe het moet. Men moet in dit land terug overeen leren komen. Dat doe je niet door stoere taal in de media te gebruiken of om een titel te smeken bij de koning, maar dat doe je door dag in dag uit verantwoordelijkheid te tonen aan die tafel. Nu zeggen: het lukt niet, we wachten gewoon tot 2012 is een oplossing? Ik denk het niet. Na die verkiezingen zullen we zien dat de gemeenteraden geïnstalleerd worden, ok. Maar dat op het federale niveau (hoogstwaarschijnlijk) dezelfde partners aan tafel komen. Wat gaat men dan doen?

Beste politici, het record is binnen hoor! Het mag nu echt wel gaan stoppen!

De politiek in ons land, de mensen praten er uitbundig over, of zwijgen er liever over.
Het systeem in België is te ingewikkeld. Vandaar dat het allemaal zo traag gaat. Ook moeten de politici, zoals Jonas zegt, verantwoordelijker zijn. Compromissen sluiten, en verder gaan. Nu staan we stil, en iedereen weet dat in de hedendaagse samenleving stilstaan achteruitgang is. Het is tijd om vooruit te gaan!

Ik versta volledig dat maar 17% van de bevolking Politici nog vertrouwt. Ik ben zelf nooit een grote voorstander geweest van politiek, maar ik weet dat wat er nu gebeurd ONAANVAARDBAAR is. De politici komen samen, beslissen niets, maar ondertussen worden ze (in mijn ogen nog altijd teveel) betaald.
Komaan, vullen ze nu hun zakken of hoe zit het? Doe eens voort, niet iedereen kan zijn zin krijgen, dus maak een compromis!

En wat zullen nieuwe verkiezingen opbrengen? Nog meed dan een jaar onderhandelen en voortdoen met de regering van lopende zaken: die uiteindelijk de langst lopende regering zal worden.
Ik geloof niet in nieuwe verkiezingen, maar ik geloof even min in een akkoord.
Wat nieuwe verkiezingen zullen opleveren voor de verschillende partijen? Ik zou in ieder geval niet meer weten wie dit nog kan oplossen.
Is splitsen de oplossing? Is een republiek de oplossing? Diegene die het zouden weten houden zich in ieder geval erg stil.

Misschien moeten we een referendum houden over wat de Belgen nu precies willen.

Wil iemand me eens uitleggen waarom er tegenwoordig zo veel aandacht wordt gegeven aan het idee van een republiek? Sinds wanneer lost een staatsvorm ( want meer is het niet) de maatschappelijke en sociaal- economische problemen op? Die verheerlijking van de republiek is ongegrond. Een beleid is goed of slecht door zijn leider(s), niet door de staatsvorm.

Een republiek, ja. Ik ben er persoonlijk voor te vinden maar het is niet noodzakelijk. Maar wanneer je mensen het idee geeft dat dit de hedendaagse problemen oplost, dan ben je niet goed bezig.

Onze monarchie, tja. Het herzien van de dotaties is zeker aan de orde. Het terugschroeven van zijn functie tot strikt protocolair lijkt mij ook aangewezen. Het argument dat een monarchie niet democratisch verkozen is, vind ik een beetje flauw. Stel maar eens een lijst op van invloedrijke derden (betreffende politiek) die ook niet democratisch verkozen zijn ( lees: lobbyisten, media, ratingbureau's etc.). Gaan we die dan ook allemaal monddood maken?

Ik ben geen tegenstander van de democratie maar ben er tegelijkertijd ook geen grote fan van. De democratie is goed, enkel omdat er geen beter alternatief bestaat.

__________________
Everybody is a genius.
But if you judge a fish by its ability to climb a tree,
it will live its whole life believing that it is stupid. A. Einstein

Ik denk ook dat een republiek geen oplossing is, een echte oplossing ligt niet voor de hand. Anders hadden de politici er al lang uit geweest. Ik denk dat een staatshervorming er misschien wel voor kan zorgen dat alles terug vlot verloopt in dit land, maar een sluitende oplossing is het niet. Ik denk dat we ons meer moeten gaan focussen op wat wij Belgen gemeen hebben met elkaar en niet waar de verschillen liggen. Als we dit niet snel gaan doen, dan vrees ik ervoor dat de splitsing dichter bij is dan we denken.

Wat de staatsvorm is doet in wezen niet ter zake. Ik zie persoonlijk ook niet meteen iets in een president. Waarom een nieuwe functie creëren als een eerste minister die functie even goed kan vervullen.

Die staatsvorm heeft dan ook niets (of vrij weinig) te maken met de eigenlijke problemen. Er kan geen regering gevormd worden omdat de Vlaamse en Franstalige bevolking blijkbaar andere zaken belangrijk vinden en bijgevolg andere dingen verwezenlijkt willen zien worden. In Wallonië wordt er over het algemeen links gestemd (de PS haalde bij de jongste verkiezingen een goeie 37%) en in Vlaanderen wordt er eerder rechts gestemd. Over vrijwel elk belangrijk thema (bv. asielbeleid, justitie, financiën) verschillen de landsdelen van mening, soms staan de meningen zelfs loodrecht tegenover elkaar. Op zich al genoeg problemen om in een 'normale' situatie voor ernstige moeilijkheden te zorgen. Echter zitten we ook nog met de genoemde staatshervorming. Als er een staatshervorming kan doorgevoerd worden waarbij de deelstaten zelf voor bepaalde bevoegdheden verantwoordelijk zijn, dan zijn die discussies voor een deel niet meer nodig, want men kan zelf beslissen hoe men dit wil aanpakken. Anderzijds is men ook verantwoordelijk voor het financiële aspect ervan, en aangezien Wallonië nog enkele miljarden extra wil uitgeven (terwijl overal in Europa zwaar bespaard (moet) worden) brengt dat onvermijdelijk negatieve financiële gevolgen mee voor Wallonië (idem voor Brussel).

Met de huidige situatie hebben de Franstalige (policiti) in principe alles wat ze willen (nuja, dat ook niet, want ze vragen 500 miljoen voor Brussel en nog extra geld voor Wallonië). Met elke staatshervorming, hoe groot of hoe klein ze ook is, verliezen ze. Daarom wordt deze dan ook eensgezind afgeblokt sinds 2007, en daar slagen ze heel erg goed in. Niet in het minst omdat er onder Vlaamse partijen zoveel verdeeldheid is.

Tenzij de Franstaligen ineens toegeven (wat niet erg waarschijnlijk is) of dat er aan Vlaamse kant op de buik gegaan wordt (lijkt me heel wat waarschijnlijker, dat is bijna traditie) kan hierover gewoonweg geen akkoord worden bereikt. Ik was vroeger niet zozeer voor een splitsing, dat hoeft van mij nu ook nog altijd niet noodzakelijk. Maar ik wil wel dat er orde op zaken gezet wordt. Zomaar geld uitgeven , tientallen jaren lang(o.a. 11 miljard aan transfers) zonder dat iemand weet waar het naartoe gaat, en dan met als resultaat dat men financieel bijna aan de grond zit en de werkloosheid hoge toppen scheert kan gewoonweg niet, zeker niet in deze tijden van crisis en economische problemen.
Ik ben dan ook van mening dat een splitsing de enigste oplossing is, hoe sneller hoe beter. We kunnen er enkel maar nog meer op achteruit gaat in deze situatie, zowel Vlaanderen als Wallonië en Brussel.

Een groter bevoegdheidspakket naar de regio's en een het blootleggen van de transfers lijkt mij voorlopig voldoende om Wallonië de spreekwoordelijke trap onder zijn gat te geven. Brullen voor een Vlaamse onafhankelijkheid lijkt mij niet bevorderend (noch diplomatisch) voor de gesprekken rond de tafel, integendeel, het levert niets op want de Waalse partijen kruipen er van in hun schulp.

Trouwens, als we het al onaanvaardbaar vinden om Brussel 500 miljoen euro te schenken in ruil voor onder meer de splitsing van BHV, wat gaat een Vlaamse onafhankelijkheid ons dan kosten? Nothing is for free, de wafelijzer- politiek is geen mythe en zal hierbij ook van kracht gaan. Splitsen tegen elke prijs is, zoals je wel weet, onverantwoord. Wil je Wallonië zo ver krijgen dat ze akkoord gaan met een splitsing, dan moet je wachten op een nieuwe brief van Jules Destrée aan de koning

__________________
Everybody is a genius.
But if you judge a fish by its ability to climb a tree,
it will live its whole life believing that it is stupid. A. Einstein