Vlaamse scholieren staan terughoudend tegenover de multiculturele samenleving en tegenover immigranten. Ook discussiëren ze thuis nauwelijks over politiek.
Dat blijkt uit een vergelijkende internationale studie waaraan de Vrije Universiteit Brussel (VUB) en Universiteit Antwerpen (UA) meegewerkt hebben. Vlaanderen doet het goed in het overbrengen van kennis maar scoort slecht in het aanleren van democratische en maatschappelijke attitudes.
Enkel Nederlandse scholieren scoren even slecht in hun houding tegenover de multiculturele samenleving. Ook blijkt dat niet minder dan 71 procent van de Vlaamse scholieren thuis nooit over politiek of sociale kwesties praat.
Oorzaak hiervan zijn voor een stuk de leerkrachten. Volgens de vergelijkende studie zijn die in Vlaanderen wel zeer goed in hun bekommernis om het milieu, maar geven ze minder om "het bevorderen van de kennis over rechten en plichten als burger".
Vlaams Minister van onderwijs Pascal Smet (sp.a) wil op korte termijn vooral de leerlingenparticipatie versterken. Een van de oplossingen is volgens de minister het inzetten van leraren met masterdiploma naast diegene met bachelordiploma in het lager secundair.
Bron: GvA 22/11/10
Eigen mening: Als leerkracht kun je volgens mij niet meer doen dan de leerstof aanbieden zonder dat het indoctrinatie wordt. Voor sommigen is dat misschien wel het nadeel aan een vrijdenkende samenleving, maar iedereen heeft het recht om informatie te verwerken en daar zelf een conclusie uit te trekken. Zelfs als deze haaks staat op wat je als leerkracht voor ogen hebt. Anderzijds lijkt de desinteresse in politieke en sociale thema’s ook aan te geven dat er een zekere vermoeidheid rond die thema’s bestaat. Herhaal te vaak dezelfde boodschap en mensen luisteren er niet meer naar. Zeker als het om moeilijk te vatten thema’s gaat, zoals de multiculturele samenleving. Als je in de klas de voordelen van verschillende culturen leert om dan ’s avonds op het nieuws te horen dat mensen zoals Mvr. Merkel en Mr. Leterme verklaren dat de multiculturele samenleving gefaald heeft, dan raakt volgens mij een groot deel van de leerlingen de kluts ( en meestal dan ook de interesse) kwijt.
Als we leerlingen echt democratische en maatschappelijke attitudes willen aanleren moeten wij volgens mij stoppen met de leerlingen te wijzen op de verschillen en meer belang hechten aan de gelijkenissen. Een Vlaams gezin zal volgens mij met plezier deel nemen aan het suikerfeest van zijn Islamitische buur, als zij dezelfde taal spreken en elkaar met respect kunnen behandelen. Verstaan zij elkaar niet, dan zal de vlaming de familie moslims eerder als een negatieve invloed zien, omdat zij zo het gevoel krijgen van hun eigen land te vervreemden. Brussel heeft zijn charmes, maar als ik na een uur door de straten te lopen geen woord Nederlands heb gehoord, dan zal ik eerder het gevoel hebben op reis te zijn in een vreemd land.