BRUSSEL - Hervormingen in het kiessysteem kunnen een nieuw federaal evenwicht inluiden.

Van onze redacteur

Vandaag wisselen politologen van verschillende Belgische universiteiten in Brussel van gedachten over het Belgische kiessysteem. De ‘grenzen van het federale model' lijken bereikt. Politici slagen er niet meer in om de verschillende bevolkingsgroepen politiek te verenigen. Vier politologen pleiten in een opiniestuk voor enkele drastische aanpassingen om dit euvel te verhelpen.

België kreunt onder een ‘permanente verkiezingskoorts'. Om de haverklap moeten we naar de stembus. Bovendien dingen voortdurende dezelfde kandidaten naar de gunst van de kiezer. Zo kan een echte beleidsagenda niet of nauwelijks worden afgewerkt. De politologen stellen daarom voor om de regionale en de federale verkiezingen te laten samenvallen.

Een andere oplossing is een verschillende organisatie van die verkiezingen. Voor federale verkiezingen kunnen bijvoorbeeld grotere kieskringen (provinciale) worden gebruikt. Regionale verkiezingen zouden arrondissementele kieskringen kunnen hanteren. Andere spelregels maken dat de partijen verschillende kandidaten selecteren. Dit verkleint de interferentie tussen de diverse verkiezingen.

De structurele afwezigheid om zich te bekommeren over het ‘federale belang' blijft een tweede pijnpunt. Vertegenwoordigers van de verschillende gemeenschappen zouden elkaar moeten ‘ontmoeten' in de Senaat. Maar dat werkt momenteel niet. Kamer en Senaat verschillen op het vlak van machtsverhoudingen slechts weinig van elkaar. Zeven jaar geleden stelde de regering Verhofstadt in dat verband een paritaire Senaat voor met zeer omschreven bevoegdheden.

Een alternatief voor zo'n paritaire Senaat kan een ‘mixed member system' worden. De samenstelling van een parlement kan op verschillende manieren gebeuren. Een aantal parlementsleden vertegenwoordigen daarbij een kleine kieskring, een aantal anderen een grote, federale kieskring. Zeker de gekozenen uit een federale kieskring zullen in de eerste plaats ook de belangen van de federatie verdedigen.

Volgens de politologen kan zo'n ‘mixed member systeem' ook een oplossing betekenen voor het probleem van de splitsing Brussel-Halle-Vilvoorde. In elk geval hopen ze dat de studiedag een aantal blauwdrukken kan opleveren die een waarheidsgetrouwe registratie van wat er leeft bij de bevolking koppelt aan een stabiele regeringsmeerderheid.

De Standaard 2-12-2009

Quote: België kreunt onder een ‘permanente verkiezingskoorts'. Om de haverklap moeten we naar de stembus. Bovendien dingen voortdurende dezelfde kandidaten naar de gunst van de kiezer. Zo kan een echte beleidsagenda niet of nauwelijks worden afgewerkt.

Dit is het grootste probleem. Als politici net 'goed' aan het werken zijn moeten ze weer alles opzijschuiven om hun verkiezingscampagnes te voeren.

Ook voor ons, als kiezer, is dit geen goed systeem. Wij moeten steeds onze keuze maken door naar de (valse) beloftes te luisteren die in de campagnes worden gedaan. Terwijl we dit vroeger nog konden doen op basis van wat partijen al verwezenlijkt hebben.

Het is een goed teken dat er wordt over nagedacht om het huidige systeem om te gooien.
Ook ben ik voorstander van het 'mixed member system'. Ik denk dat kleinere kieskringen dan meer kansen krijgen om gehoord te worden en ik ben er zeker van dat het parlement dan veel efficiënter zal kunnen werken.