Het is al 25 jaar geleden dat een grote hongersnood uitbrak in Ethiopië. Het land heeft sindsdien buitenlandse hulp gekregen, maar nog steeds hebben 6,2 miljoen Ethiopiërs nood aan voedselsteun. Volgens Oxfam zit Ethiopië in een oneindige cirkel waarin het altijd afhankelijk zal blijven. En de inwoners zelf zijn het ook grondig beu om te bedelen.

Ik schaam me dat we moeten bedelen. We hebben geen voedselhulp meer nodig. We hebben nood aan vaardigheden en training
Tayto Mesfin Tayto Mesfin is een boer en hij herinnert zich de hongersnood van 1984 nog goed. Eén miljoen Ethiopiërs kwamen om het leven. Hij hoopt dat zijn eigen kinderen in de toekomst naar de universiteit kunnen gaan en met hun kennis zullen verzekeren dat Ethiopië zelf voor voedsel kan zorgen. "Ik schaam me dat we moeten bedelen", zegt de 55-jarige man. "We hebben geen voedselhulp meer nodig. We hebben nood aan vaardigheden en opleidingen."

Hongersnood
De hongersnood van 25 jaar geleden was immens en het leidde tot de meest genereuze steun aan goede doelen die de wereld ooit gezien heeft. Hoewel mensen als Mesfin optimistisch klinken, is er nog veel werk voor Ethiopië eindelijk weer op eigen benen zal kunnen staan. Dit jaar zijn nog steeds meer dan zes miljoen Ethiopiërs afhankelijk van voedselsteun om te overleven. Zeven miljoen andere inwoners zitten in een project waarbij ze werken in ruil voor voedsel. Op die manier kunnen nog steeds 13 miljoen van de 83 miljoen inwoners van Ethiopië niet overleven zonder buitenlandse steun.

Imago
Oxfam oordeelt dat we Ethiopië in een eindeloze cirkel duwen en dat onze financiële steun beter kan worden besteed. Ook de Ethiopiërs zelf zeggen dat ze hun imago van land in hongersnood meer dan beu zijn. "We hebben een lange geschiedenis waarop we trots kunnen zijn", zegt ingenieur Girma Bereket. "Als we ons kunnen ontwikkelen met deze investeringen, kunnen we voor ons eigen voedsel zorgen."

Klimaatconferentie
Toch ziet het er niet naar uit dat Ethiopië snel onafhankelijk van de industrielanden zal worden. Op de VN-klimaatconferentie in Kopenhagen zal de Ethiopische premier Meles Zenawi een vergoeding van de welvarende landen eisen. Door de klimaatverandering staat het land nu voor minstens 25 jaar droogte. Hij is bovendien van oordeel dat de Europese CO2-uitstoot ook verantwoordelijk is voor de hongersnood van 1984.

Droogte
"Ethiopië is heel kwetsbaar voor de klimaatverandering. Maar die droogte hoeft geen nieuwe ramp te worden als we de bevolking helpen om zich voor te bereiden op de impact hiervan", zegt een woordvoerster van Oxfam. Nu wordt slechts 0,14 procent van de financiële steun gebruikt ter preventie van rampen. Tayto Mesfin is een van de Ethiopiërs die wel heeft kunnen profiteren van zo'n plan. Hij heeft nu een goede oogst dankzij een cursus die zijn manier van landbouwen veranderd heeft.

Ook op andere plaatsen worden mensen opgeleid om op een productieve manier aan landbouw te doen. Amsah Emdale is imker en moeder van vier. Ze heeft er vertrouwen in dat ze de droogte kan overleven. "Vroeger verstopten we ons gewoon in ons huis. Nu hebben we de kans om naar buiten te komen en te werken." (gb)

Bron : http://www.hln.be/hln/nl/2659/Voeds...-jaar-beu.dhtml

Als ik zoiets lees vraag ik me af waar het geld van oxfam en andere inzamelacties allemaal naartoe gaat... Schrijnend, schokerend vind ik het dat 1 land al 25 jaar in hongersnood kan zitten. En blijkt dan nog is dat ze 25 jaar droogte tegemoet gaan. Respect voor de inwoners van dat land. Slechts 0,14% van de financiële steun van Oxfam wordt gebruikt voor het voorkomen van rampen. En dat terwijl de inwoners zelf zeggen dat ze geen voedsel meer nodig hebben maar kennis van vaardigheden en training... Op den duur ga je wel twijfelen aan acties van Oxfam of 11,11,11. De intentie van vrijwilligers is juist en het geld wordt besteed aan derde wereldlanden. Maar de vraag is : wordt het goed gebruikt? Hoe trots mag je zijn als je deze acties steunt, maar je geld komt niet goed terecht?