Frankrijk experimenteert met anonieme sollicitaties


PARIJS - In Frankrijk wordt gestart met een proefproject van anonieme sollicitaties. Een vijftigtal grote bedrijven hebben zich geëngageerd om de volgende zes maanden sollicitaties te behandelen zonder naam, foto of adres. Dat is het gevolg van de vaststelling dat een kandidaat-werknemer met de naam "Mohammed" duidelijk minder kans maakt op een jobinterview dan bijvoorbeeld een "François".

Maar volgens de staatssecretaris voor de arbeidsmarkt, Laurent Wauquiez, is het uitgesloten dat alle bedrijven verplicht zouden worden om deze werkwijze te hanteren. "We willen dat niet via dwang bereiken, maar via positieve ervaringen en goede voorbeelden".

Bron: www.hetnieuwsblad.be, 03-11-2009
________________________________________________

Op zich vind ik werken met anonieme sollicitaties geen slecht idee. Het is immers onaanvaardbaar dat een kandidaat-werknemer omwille van zijn naam, leeftijd of voorkomen onmiddellijk wordt afgekeurd.

Toch vrees ik dat deze werkwijze in de praktijk niet effectief zal zijn. Een werkgever gaat namelijk nooit iemand in dienst nemen, vooraleer hij deze persoon even gezien en gesproken heeft. Zijn werknemers bepalen per slot van rekening mede de reputatie van zijn onderneming. Bijgevolg zal een racistische werkgever nooit een allochtoon in dienst nemen op basis van een anonieme sollicitatie.

Bovendien zullen werkgevers naar mijn mening steeds de voorkeur geven aan personen die niet anoniem solliciteerden, indien anoniem solliciteren niet verplicht is. Want, wie anoniem solliciteert heeft hoogstwaarschijnlijk iets te verbergen, aldus de werkgever.

Ik weet niet of dit wel zo evident is.
Sommige beroepen passen gewoonweg beter bij bepaalde mensen, waardoor het evident is dat er een voorkeur gaat naar de persoon die het meest bekwaam lijkt voor de job.
Het is logisch dat je af en toe naast de boot valt bij een sollicitatie, maar natuurlijk mag dit niet omwille van racistische redenen zijn. Ook omgekeerd kan dit niet, vind ik.
Een vriendin van mij werkte al 6 jaar elke zaterdag in een mini-GB in Schoten, tot ze op een bepaald moment aan de deur werd gezet. Ze wilde vanaf dan enkel nog allochtone meisjes aannemen, omdat er steeds meer allochtonen in de winkel kwamen. De allochtone meisjes konden met de klanten in hun eigen taal communiceren, wat beter was voor de winkel.
Zo'n praktijken zijn voor mijn part onaanvaardbaar. (In beide richtingen wel te verstaan).

Maar uit de naam en het adres kan toch niets afleiden over de bekwaamheid van iemand en de gepastheid voor de job? Daar zit er geen probleem volgens mij hoor.


Dat klopt, maar op deze manier worden ze toch al uitgenodigd voor een gesprek, terwijl voor deze maatregel hun brief bij het lezen van hun naam rechtstreeks in de vuilbak belandde. In het gesprek kunnen ze dan misschien de werkgever toch overtuigen om hen aan te nemen, o.a. door te laten zien dat ze de taal goed beheersen en dat ze helemaal niet zo 'krapuleus' en 'marginaal' zijn als sommige werkgevers schijnen te denken.

Ik ben volledig voorstander van dit systeem!

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -

Hoewel ik erg voor het idee te vinden ben, ben ik bang dat anoniem solliciteren enkel uitstel van executie is.
'Allochtonen' die anders niet uitgenodigd werden voor een gesprek door hun (exotisch klinkende) naam, geraken dan wel misschien een stapje verder. Maar ze zullen waarschijnlijk toch afgewezen worden na dat gesprek door diezelfde vooringenomen werkgevers omwille van hun huidskleur of andere (onterechte) redenen.
Mensen zouden moeten aangenomen worden voor wat ze kunnen, voor hun competenties. Origine en huidskleur zouden geen belang mogen hebben. Jammer genoeg gebeurt dit steeds weer, maar anoniem solliciteren gaat daar niets aan veranderen, daarvoor is er een verandering van de mentaliteit nodig.