Niet alle werknemers zijn even vatbaar voor de schadelijke effecten van kankerverwekkende stoffen op de werkvloer. Dat blijkt uit onderzoek aan de Vrije Universiteit van Brussel. Wetenschappers identificeerden verschillende genentypes. Zo kunnen artsen in de toekomst sneller het kankerrisico na blootstelling aan bepaalde chemische stoffen bepalen.

Ook genen
Arbeiders worden in sectoren als de metaal-, glas- en keramiekindustrieën heel vaak blootgesteld aan kankerverwekkende stoffen. Toch is het effect van die kankerverwekkende stoffen niet voor iedereen gelijk. Dat hangt af van factoren als leeftijd, geslacht of het rookgedrag van de werknemer. Maar ook de genetische toestand van het individu speelt een belangrijke rol.

Betere preventie
Het onderzoek kan in de toekomst dienen om de
kankerpreventie bij werknemers uit bepaalde sectoren beter op te volgen, en om die arbeiders juiste informatie te geven over hun vatbaarheid voor kankerverwekkende stoffen. Voor het zover kan komen, is echter nog meer onderzoek nodig. Maar er zal ook een discussie gevoerd moeten worden over de ethische implicaties van de informatie over vatbaarheid. Voorlopig is het niet toegelaten om zulke informatie te gebruiken. Onder andere om discriminatie bij aanwerving te vermijden. (belga/ep)

bron: www.demorgen.be


Deze ontdekking is een hele vooruitgang. Maar inderdaad stelt zich de ethische kwestie. Kunnen we deze kennis in de toekomst gaan gebruiken?

Mijn gevoel zegt toch dat we deze kennis zeker moeten benutten. Waarom een risico nemen als we de nodige kennis bezitten om dergelijke risico's te vermijden? Het punt dat men aanhaalt: namelijk een mogelijke discriminatie bij aanwerving vind ik redelijk zwak. Ik kan me ook niet voorstellen dat iemand die redelijk vatbaar is voor dergelijke kankerverwekkende stoffen gaat solliciteren bij een bedrijf waar hij/zij er constant mee in contact komt.

Men moet natuurlijk absoluut zeker zijn van deze kennis. Verder onderzoek is dus zeker noodzakelijk!

Misschien moeten werknemers zelf kunnen beslissen of ze zo'n onderzoek willen laten uitvoeren. En moet het misschien zelfs zo zijn dat de werknemer niet verplicht is deze informatie met zijn werkgever te delen. Op die manier is de mogelijke discriminatie uitgesloten en kunnen mensen die toch graag hun voorzorgen nemen het onderzoek zonder vrees laten uitvoeren.

Ik vind het ook goed dat ze zo een mooie oplossing voor dat probleem hebben gevonden. Maar ik denk wel dat er gaat gediscrimineert worden. Wie gaat nu iemand aannemen die binnen enkele jaren daar kanker kan aan overhouden?
En zoals Ellen al gezegd heeft kan men dit niet verplicht maken om aan de werkgever te vermelden maar als je geen kans maakt om kanker te krijgen ga je dit tog zeggen want het is een voordeel voor jou omdat jij er dan langer kan werken. (En je gaat het normaal niet zeggen dat je veel kans hebt om van dat soort werk kanker te krijgen.)
Ik vind het dan beter dat zo een onderzoek verplicht wordt voor de werknemer zodat die weet of hij meer kans op kanker heeft door die job te aanvaarden. Zo kan hij beslissen of hij dit wil doen of niet. Maar het mag niet tegen de werkgever worden gezegd zodat die niet kan discrimineren op dat vlak.