Helft Amerikaanse volwassenen speelt games

Iets meer dan de helft van de volwassenen in de Verenigde Staten speelt videospelletjes. Een op de vijf (21 procent) speelt zelfs dagelijks. Dat blijkt uit een rapport van het Amerikaanse studiecentrum Pew.

Van de tieners zegt 97 procent videospelletjes te spelen. Het percentage daalt met de leeftijd: van de 18- tot 29-jarigen speelt 81 procent; vanaf 65 jaar houdt nog maar 23 procent zich hiermee bezig.

Mannen voelen zich meer aangetrokken tot het spelen van videospelletjes dan vrouwen (55 procent tegenover 50 procent) en mensen uit de stad meer dan mensen van het platteland (56 procent tegenover 47 procent).

Diploma
Wat de sociale klasse en het inkomen betreft, is er bijna geen verschil, maar het diploma heeft wel invloed. Zowat 57 procent van de volwassenen met een diploma hoger onderwijs speelt, tegenover 51 procent die zijn humaniora afmaakte en 40 procent die voordien stopte met studeren.

Mensen die vaak het internet gebruiken, zijn bovendien meer vertrouwd met videospelletjes: 64 procent van de surfers speelt graag, terwijl slechts 20 procent van de niet-surfers zich in hun vrije tijd met videospelletjes bezighouden.

Consoles
De meeste mensen spelen het liefst op hun computer (38 procent). Ongeveer 28 procent verkiest consoles zoals de Xbox, PlayStation of Wii. Zowat 18 procent gebruikt zijn gsm om te spelen en 13 procent speelt op PSP of Gameboy. Van de tieners gebruikt 89 procent een console. (belga/bdr)

Bron: De Morgen, 07/12/08

Kritiek:
Wow! Van deze cijfers schrok ik toch wel even. Ik kan me niet inbeelden dat er zoveel mensen zijn die digitale spelletjes spelen!!
En ook vond ik de link met de studies eigenaardig.
Ik zou denken dat er meer mensen zijn die spelletjes spelen, als ze hun schoolcarrière vroegtijdig stopzetten, dan mensen die verder studeren.

Vanwaar deze redenering?
Ik vind net het tegenovergestelde logisch.
Tegenwoordig kan je het spelen van games vaak goed vergelijken met het lezen van een boek, het kijken van een film of het spelen van een bordspel. In de best verkochte titels zit doorgaans een erg goed verhaal (dat je zelf nog mee kan vormgeven ook) en veel spellen vormen toch wel een zekere intellectuele uitdaging. Natuurlijk vooral de spellen die daar specifiek op focussen zoals de alombekende Myst-reeks of Syberia. Maar ook een hele resem andere spellen vragen het nodige denkwerk, denk maar aan strategische oorlogsspellen zoals Age of Empires en Civilization of zelfs actiespellen zoals Tomb Raider en Splinter cell (waar tactiek erg belangrijk is). En zo kan ik nog wel even doorgaan (en ik ben dan nog niet eens een fervent gamer). Ik ga hier geen uiteenzetting geven over wat de bedoeling juist is in die spellen enzo, daar is wikipedia er tenslotte voor, maar de huidige generatie spellen zijn ver verwijderd van Pong of Pacman-achtige toestanden.

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -

Ja, je hebt misschien wel gelijk!
Ik speel zelf 'nooit' computerspelletjes of playstation! Dus de educatieve kant van die spellen, ken ik niet.

Kijk, weer wat bijgeleerd dus.
Veel mensen kijken neer op computergames, maar probeer er eens één zou ik zeggen, dan ga je zien dat er toch meer aan is dan louter wat slaan en schoppen op denkbeeldige tegenstanders.
Vooral Myst is in dat opzicht echt fantastisch. Heerlijke puzzels die je moet oplossen voor je verder kan. Zo frustrerend soms, maar wel leuk

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -

Met de opkomst van de computer en neem nu bv de play station hebben ook meer volwassenen de virtuele spelletjeswereld ontdekt. Ik vind dit nog niet zo raar, aangezien het toch iets is van deze tijd en dat men dit vroeger niet had, spelen de volwassenen er gewoon ook op en het is iets leuk, iets wat je niet doet vervelen. Het is nu niet dat de spelletjes die er gemaakt worden uitsluitend voor kinderen zijn, pak nu het spel FIFA, dit kan evenwel gespeeld worden door kinderen als volwassenen.

Volgens mij zit het ook in de "reclame". Meer en meer gaan volwassenen in de spotjes voor spelconsoles voor komen:
http://www.youtube.com/watch?v=5oNVIcMnZh4

Ik heb hier niet veel kinderen in gezien. Wanneer er dan toch een kind in beeld komt, zijn er nog steeds volwassenen bij betrokken. Precies dat 'quality time' tegenwoodig betekent dat je dan met het hele gezin gezellig de spelconsole, in dit geval Wii Fit, opzet. Ouders gaan dit zien als cool middel om te binden met hun kroost.

Ook jong volwassenen zoeken hun toevlucht tot Nintendo, Playstation (3 ondertussen al). Het zal wel gewoon bij onze generatie horen, die hiermee is opgegroeid en eraan blijft vasthouden.

Al stel ik me wel vragen bij de 65 +'ers... hier gaat het misschien om de Breintraining van Nintendo DS ;-)

Ik vind het echt belachelijk dat volwassen mensen nog computerspelletjes spelen. Hebben die mensen nu echt niets beter te doen? En wat een voorbeeld geven ze aan hun kinderen... Hun kinderen doen waarschijnlijk ook niets anders als gamen, veel sociale contacten zullen ze dus al niet hebben. En de Amerikanen kennende, beweging evenmin.