'Trots van Vlaanderen' laat helden in de kou

BRUSSEL - De galashow 'Trots van Vlaanderen' zet gewone mensen in de bloemetjes, werd gezegd. Heel wat 'gewone mensen' voelden zich onheus behandeld.

Laat er geen twijfel over bestaan: een initiatief om gewone mensen die heldhaftige prestaties verrichtten in de bloemetjes te zetten, verdient alle steun. Burgers die onbaatzuchtig in de bres springen voor hun medemens verdienen een podium en een platform. Geen redelijk mens die dus tegen een Vlaamse versie van het Britse Pride of Britain kan zijn.

De voorbije weken konden Vlamingen mensen nomineren voor een aantal categorieën gaande van 'beste buur' tot 'meest uitzonderlijke prestatie'. Heel wat Vlamingen nomineerden mensen die volgens hen een prijs verdienden. Een vakjury, voorgezeten door aftredend premier Guy Verhofstadt, koos de winnaars.

Toch bezorgde de uiteindelijke show velen een kater. Heel wat genomineerden bleven maandagavond, na de opnames, met een erg zuur gevoel achter. Ze voelden zich onheus behandeld. En terecht. Wat voor hen de dag van het jaar moest worden, werd immers een teleurstelling. Terwijl een hele rist BV's werd behandeld als sterren, moesten de genomineerden plaatsnemen op een rij stoelen op het balkon, tussen de camera's en de projectieschermen. Pal onder de spots ook, in de hitte, in hun zondagse pak. Ondertussen werden de BV's beneden met champagne bediend.

Hoewel Trots van Vlaanderen in het teken stond van de 'gewone Vlaming' werden de genomineerden op het balkon nooit gefilmd. We voelden ons 'klapvee', vonden ze achteraf. 'We werden geduld, maar meer ook niet.' Voor een aantal mensen was zelfs geen plaats, zodat ze gedwongen werden vroeger huiswaarts te keren of de opnames van achter de coulissen te volgen. Er vloeiden zelfs tranen.

'Er werd vooraf gezegd dat de BV's ons zouden eren, dat Vlaanderen trots op ons is. Als het écht over ons ging, zaten wij aan de eretafels en de BV's hier', zei een genomineerde die liever niet bij naam wordt genoemd. 'Wij voelen ons misbruikt. Alsof men ons hierheen heeft gesleurd om een BV-feest te kunnen organiseren.'

Freddy Caen raakte zwaar verbrand toen zijn huis ontplofte. Zijn buurman zorgde voor hem, nam hem in huis. Om hem te bedanken nomineerde Freddy de man in de hoop dat Vlaanderen kennis zou maken met zijn onbaatzuchtige buurman. Hij woonde de uitreiking bij, de handen nog steeds in verband, met gezin en buren. Hij voelde zich verontwaardigd. 'Dit is beneden alle peil. Als we dit hadden geweten, waren we simpelweg thuisgebleven.'

Jan Huyse, directeur van productiehuis Eyeworks, geeft eerlijk toe dat er fouten werden gemaakt. 'Wij hebben ons per brief geëxcuseerd bij de genomineerden. Het is de eerste keer dat we in het Hotel Le Plaza opnemen en het was voor het eerst dat we Trots van Vlaanderen organiseerden. Maar dat zijn geen excuses: wij stellen ons nederig op.'

De meeste genomineerden namen het allemaal sportief op. 'Het belangrijkste is dat de winnaars, stuk voor stuk helden, in de bloemetjes werden gezet. Maar een beetje respect was op zijn plaats geweest', aldus Freddy Caen. Jan Huyse hoopt dat het incident de uiteindelijke uitreiking niet zal overschaduwen. 'Wij wilden de “gewone helden, een platform bieden. Wij hebben onze lessen geleerd en volgend jaar zal alles vlekkeloos verlopen.'

Kristof Hoefkens DS 22/11/2007

Bron : http://www.standaard.be/Artikel/Det...ikelid=OH1KFN62

Ik vind het principe om helden eens in de bloemetjes te zetten knap, maar een show zonder BV's zou volgens mij niet zoveel kijkcijfers opleveren. De gewone man uit de straat is ook niet zo mondig om daar vooraan op een podium een uitleg te geven en daarvoor zijn de BV's wel geknipt. Ze kunnen niet iedereen die een heldendaad verricht op het podium vragen want dan zou de show eindeloos duren.

Uw held of uw BV


Het is spijtig dat Trots van Vlaanderen voorbij is, ik had net nog een prijs bedacht: die van huichelaar van het jaar. Dan reik ik hem hier maar uit: hij gaat naar Regi! Aanwezig op de uitreiking van de trofeeën voor gewone Vlamingen die levens hebben gered en zwaarverbrande buren hebben verzorgd, poseert de Registrator met zijn lief Elke Vanelderen voor Het Laatste Nieuws. 'Ik gok dat we samen kleren ter waarde van een kleine gezinswagen aanhebben', lacht Regi die zijn exclusief kostuum van Les Hommes (kostprijs 2000 euro) toonde. Het tweedelige galastuk van Art of Vanity dat Elke rond haar ranke lijf droeg, mocht anders ook gezien worden., (Art of Vanity, ik verzin niets.) Gelukkig beseft het showbizzpaar wat er van hen verwacht wordt: 'Deze show zet ons, BV's, weer met de voetjes op de grond. Wat ik vanavond gezien heb, is véél straffer dan wat wij doen.'


'BV's voor één keer niet op het podium, maar in de zaal!' werd vooraf gejubeld. 'De fine fleur van de Vlaamse BV's applaudisseert er nederig voor de grootse daden die mensen van bij ons elke dag weer stellen.' Mijn oor. Donderdag al berichtte deze krant hoe de zestien 'gewone helden' die geen trofee wonnen, maar wel genomineerd waren, bij de opnamen van het gala ergens op het balkon gepropt werden, tussen de camera's, en dat ze zonder drankje of hapje moesten toekijken hoe de BV's in de zaal zich volgoten met champagne. Zij kwamen geen seconde in beeld. Sommigen werden zelfs naar huis gestuurd omdat er voor hen geen plaats was in de zaal.

Jan Huyse van productiehuis Eyeworks verontschuldigde zich, sprak van een incident, weet het aan het gebrek aan ervaring met het format en de locatie. Maar wie de uitzending zag, weet dat het aan het concept lag. Deze show was opgezet om precies het omgekeerde te bereiken van wat hij zei te beogen. De enige reden dat de dappere 'helden-van-bij-ons' gelauwerd werden, was om BV's en masse te laten schitteren in alweer een nieuwe rol: die van nederige, boetvaardige ijdeltuit, die beseft dat hij het moet afleggen tegen de gewone Vlaming, de échte held van deze tijd.

Kijk naar de website van Trots van Vlaanderen. Liefst 21 foto's van het gala kun je daar bekijken. Ik herken daarop Natalia, Jan Hoet, Geert Hoste, Luc Steeno, Piet Huysentruyt, Inge Vervotte, Stijn Coninx, Axel Daeseleire, Koen Wauters en nog enkele finefleurders - iedereen, behalve de helden.

Lees Het Laatste Nieuws. Ere wie ere toekomt: die krant heeft ruim aandacht geschonken aan de genomineerden zelf. Maar net zo goed vinden we een volledige pagina met foto's van de oogverblindende jurken en pakken van exquise ontwerpers waarin de BV's eer kwamen betuigen, al beseffen de dragers uiteraard dat eigenlijk de gewone Vlamingen in hun gewone kledij op die pagina hadden moeten staan.

En het paternalisme van het hele opzet! Dit zijn mensen die een leven hebben gered, die hun buurt leefbaar houden of zich elke dag inzetten om mentaal gehandicapten een fijn leven te bezorgen. En hoe worden die geëerd? Met applaus van een paar chic uitgedoste zangers en sterren van op het ijs. En daar moeten ze dan blij mee zijn?

Laat ik eens de antropoloog spelen. Trots van Vlaanderen is een zoveelste stap in een nogal hypocriete ontwikkeling die al een tijdje aan de gang is. Enerzijds hebben wij behoefte aan een elite waarnaar we kunnen opkijken: beroemdheden in dure kleren met excentrieke gewoontes, naar wier status we kunnen verlangen en over wiens strapatsen we kunnen schuddebollen. Anderzijds is er een sterke behoefte aan gelijkheid, een verering van de banaliteit van het bestaan en een afkeer van wie zich daarboven plaatst. Die laatste tendens wordt almaar sterker, maar zonder dat hij eigenlijk ten koste gaat van de eerste. Beroemdheid tooit zich vandaag met de veren der banaliteit. In reality soaps doet de beroemdheid zich voor als gewone man, in talentenjachten heeft de gewone man alle kans om beroemd te worden, waarna hij alle moeite doet om gewoon te blijven lijken. In beide formats zoeken we naar een elite, onder het mom van democratisering.

Trots van Vlaanderen is een volgende stap in die evolutie. De beroemdheid plaatst zichzelf schijnbaar ten dienste van de gewone man. Hij laat zich naar een duur hotel voeren, in zijn mooie kleren waarvan hij met plezier de prijs noemt, hij nipt aan zijn champagne en laat zich filmen en fotograferen voor de societypagina's, maar al die pracht en praal dient nu om eer te betuigen aan de 'echte helden'. In werkelijkheid gebeurt het omgekeerde: in de nederigheid bevestigt de elite zijn superioriteit. Maar het moet gezegd: we worden steeds creatiever in het verdoezelen daarvan.

Tom Naegels is schrijver


DS, 24-11-2007

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Inderdaad, allemaal opgezet spel.
Ik heb zelf de show niet gezien, maar heb er reclame van gezien en dan vond ik het al belachelijk. Ze willen de gewone Vlaming alias held eren. Ik wist gewoon dat het zoiets zou worden. Veel BV's, weinig helden.
Zo'n mensen (de helden dan) die moeten op een andere manier bedankt worden. Toch niet via awards. De dingen die zei gedaan hebben dateren misschien van jaren geleden. Ze hadden toen al in de krant moeten komen ofzo. Wat bij ons enkel in de krant komt, is het falen van de regering, wat iedereen nu al wel weet, en slecht nieuws. Misschien moeten de kranten hieraan wat meer aandacht besteden.