Sense of urgency ontbreekt


Nog enkele dagen, en we zitten al 200 dagen zonder volwaardige regering. Feitelijk voelen we nauwelijks gevolgen daarvan. 'De instellingen' doen hun werk, ook zonder echte regering. Misschien zelfs beter dan in periodes mét volwaardige regering.


Een van die instellingen is de Inspectie van Financiën. In de marge van haar speurtocht naar de miljoenen thesauriegeld die minister van Defensie Flahaut onterecht aanwendde, ontdekte die ook welke truc hij gebruikte om het leger ongefactureerd vriendendiensten te laten bewijzen aan lokale besturen, verenigingen en andere partijvrienden.

Het buitenland maakt zich intussen zorgen over het ontbreken van een federale regering in België. Men vreest voor politieke instabiliteit, en sommige investeerders zouden om die reden België al schrappen van hun lijstjes. Het buitenland beseft nog niet dat een federale regering in dit land eigenlijk niet zo belangrijk meer is. We kunnen een tijdje zonder. Veel cruciale verantwoordelijkheden liggen bij de deelstaten, of bij parastatalen die door de sociale partners worden bestuurd.

En er is ook Europa. Mocht de Belgische frank nog bestaan, was er al lang een speculatiegolf losgebarsten en was er al lang een regering gevormd (wellicht een slechte). De euro heeft die druk weggenomen. Het nadeel is wel dat haast niets nog de politici onder druk zet om de formatie snel af te ronden.

Hoever staat het met de formatie? Zoals verwacht wil de oppositie niet meewerken aan de raad van wijzen; de koning laat de voorzitters van Kamer en Senaat die raad toch nog 'verder voorbereiden'.

De partijen zijn al een stap verder. Als socialisten en groenen niet willen meewerken vanuit de oppositie, moeten we die eersten misschien maar in de regering opnemen, luidt het her en der. Een tripartite heet dat, hoewel het om acht partijen gaat, een octopartite dus (CD&V, N-VA, Open VLD, SP.A, Spirit, PS, CDH en MR). Kan die formule soelaas brengen? Die levert wel de tweederde meerderheid die nodig is voor de ingrijpende staatshervorming die de Vlamingen wensen... maar die de Franstaligen nog altijd afwijzen. Zijn die laatsten in een octopartite wel bereid tot een '50/50-compromis'? De kans is klein.

Wat ontbreekt, is de 'sense of urgency'. Er is geen vloedgolf die het land overspoelt en die de Franstalige partijen aanzet tot grotere compromisgeneigdheid. Zelfs de BHV-stemming kon dit niet bewerkstelligen.

Wat rest dan nog? Nieuwe verkiezingen konden nog een uitweg bieden. Maar die deur sloot het Grondwettelijk Hof gisteren: 'Eerst BHV oplossen', zei het.

Dat betekent dat de partijen gedwongen zijn in hun huidige machtsverhoudingen een oplossing te vinden, en dat zonder dat een 'sense of urgency' hen aanzet compromissen te aanvaarden die ze gisteren nog verworpen hebben. Oei, dat kan nog lang duren.


DS, 14-11-2007 (Guy Tegenbos)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB