Compromis is ongeveer 50/50


Aan de oproep van de koning een groep van wijzen te laten werken aan de cohesie van België wordt geen gevolg gegeven.

Zelfs dat werkt niet meer.

Dat is verrassend, maar ook weer niet. Het voorstel was amateuristisch, zoals wel meer in deze formatieronde. Men kan de oppositie vragen mee te werken aan een project van een regering die daarvoor ruimere steun nodig heeft; maar vragen dat de oppositie eerst die coalitie mee in het zadel brengt om vervolgens mee te werken aan een project dat die ploeg zelf niet eens geformuleerd krijgt, is onrealistisch.

Deze reanimatiepoging voor oranje-blauw is dus mislukt. De sowieso al kansarme oranje-blauwe coalitie is dood. Meer zelfs, communautair heeft ze nooit geleefd.

Links en rechts werden afgelopen maanden compromissen bereikt. Dat lukte. De een kreeg een belastingverlaging, de ander een pensioenverhoging.

Maar op communautair vlak is er in die 156 dagen nooit zoiets uit de bus gekomen. Niks.

Een deal tussen twee partijen eindigt normaal dicht bij het punt waarop beide ongeveer 50 procent binnenhalen. In deze formatie is de communautaire stand nog altijd 100-0. Met veel goede wil 98-2. De Vlaamse partijen zitten met 100 vragen en de Franstalige partijen zeggen op alle punten neen. En in de gesprekken over het algemeen beleid, op Hertoginnedal en later, hebben de Franstalige partijen bovendien elk puntje dat ook maar één communautair facetje vertoonde, ook nog vakkundig weggeveegd.

De Vlaamse onderhandelaars speculeerden erop dat, als er een akkoord gevonden kon worden over een aantrekkelijk pakket algemeen beleid, de Franstaligen wel over de brug zouden komen. Maar dat hielp niet. Amper een of twee puntjes konden worden afgepingeld, zoals: de deelstaten mogen praten met de parketten over de prioriteiten in het vervolgingsbeleid inzake milieu en andere van hun bevoegdheden. Dat was het dan.

De shock van de BHV-stemming en de oproep van de koning veranderden daar niets aan. Integendeel: Franstalige partijen eisen nu dat de Vlaamse partijen voor eeuwig afstand doen van de meerderheidspositie die de Vlaamse bevolking heeft in dit land.

De kern van het verhaal van de afgelopen 154 dagen is: Vlaamse en Franstalige partijen hebben een verschillende visie op de rol van de federale overheid en de positie van de deelstaten, en de Franstalige partijen zijn niet zinnens daarover één toegeving te doen terwijl ze toch bij het behoud van België zweren.

Dat gaat niet meer.

Zolang de Franstalige partijen niet bereid zijn om gesprekken aan te knopen die ergens in de buurt van 50/50 kúnnen eindigen, bestaat oranje-blauw niet, en is ook geen enkele andere formatiepoging levensvatbaar. En het land eigenlijk ook niet meer.


DS, 13-11-2007 (Guy Tegenbos)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB