Jaroslava Cermakova (links) en Jaroslava Trojanova houden hun biologische dochters Nikola (links) en Veronika in de armen. Maar ze besluiten na de verwisseling niet opnieuw te ruilen. Toen twee Tsjechische moeders na hun bevalling naar huis mochten, kregen ze de verkeerde baby mee.

Door een dramatische vergissing waren de dochtertjes verwisseld. Pas na tien maanden kwam de fout aan het licht. De twee moeders beslisten nog voor Kerstmis de kindjes te ruilen, maar komen daar nu op terug: ze willen de ‘verkeerde’ baby’s niet meer kwijt.

De twee moeders, Jaroslava Trojanova en Jaroslava Cermakova zijn het roerend eens: “Er wordt niet geruild, we kunnen onze niet-biologische kindjes niet meer missen.” Arbeidster Jaroslava Trojanova: “Ik kan mij geen leven zonder Nikola meer indenken, hoe kan ik haar beschouwen als het kind van iemand anders en niet als het mijne?”

Jaroslava Cermakova, ondertussen opnieuw zwanger: “Ik kan mijn kindje niet meer van de hand doen, ik heb bijna een jaar van mijn dochtertje gehouden, hoe zou dat kunnen eindigen?”

De Tsjechische justitie stelde voor om de geboortebewijzen onveranderd te laten en tot een ruil over te gaan. Een van de vaders, de 29-jarige Broza: “Ik zou ook liever mijn eigen dochtertje terughebben, al zal ik nooit minder gaan houden van Nikola.”

Eén familie

De andere vader, Cermakova: “Wij zijn het er allemaal over eens dat onze dochters vier ouders zullen hebben. Wij willen ze samen opvoeden, als één grote familie. We gaan eens overleggen of we niet op dezelfde plek kunnen gaan wonen. In ieder geval kunnen we ons kleintje niet meer afgeven, ook al is het biologisch niet van ons...” Tien maanden na de twee geboorten kwam uit wat er misgegaan was: de verpleegsters hadden nagelaten de familienamen te noteren op de enkelbandjes van de borelingen die allebei in hetzelfde halfuur geboren werden en allebei een moeder hadden met de voornaam Jaroslava en met dezelfde leeftijd.

Het was vrachtrijder Broza die de waarheid achterhaalde. Hij verwonderde zich erover dat hun baby blond werd, hoewel hijzelf én zijn vrouw donkere haren hebben. Hij vroeg een DNA-test aan en daaruit bleek dat hij niet de vader was en zijn vrouw evenmin de moeder van het kleintje. Nog méér tests in het ziekenhuis onthulden de hele toedracht.

Zou u als moeder kiezen voor uw biologisch kind of zou u de verwisselde baby houden?

GVA (13/10/2007)

Ik kan de moeders wel begrijpen. Ze krijgen een verkeerde baby mee en voeden die op, want ze dachten dat het hun eigen kind was. Men gaat zich hechten en gaat 'hun' kind graag zien. Dit is een normale reactie.
Toch vind ik dat die fout van de dokters en verplegers zwaar moet bestraft worden. Tenslotte komt het door hen dat de kinderen verwisseld werden.
Ik hoop dat die ouders zo hun hele leven kunnen voortleven met het gedacht dat dit eigenlijk niet hun eigen kind is.

Ik snap de ouders als ze zeggen dat ze hun kindjes willen houden, ze zijn dan niet de biologische ouders, maar zij hebben ze ten slotte wel 10 maand lang een thuis gegeven.
Ik zelf zou niet weten wat tedoen, want als zoiets aan het licht komt, dan ga je misschien later spijt krijgen. Het kind heeft andere genen, een ander DNA, en een heleboel andere dingen die je normaal overerfd van je ouders.
Ze hebben het mooi opgelost als ze kunnen gaan samen wonen met de 2 kindjes en 2 paar ouders, maar zelf zou ik het echt niet kunnen.
10 maand is lang, maar wat is nu 10 maand in je hele leven bekeken?
Het zou moeilijk zijn om deze kindjes af te staan en te verwisselen, maar op 10 maand denk ik dat dat nog haalbaar is.

Groetjes

Het klinkt heel raar, je eigen kind niet meer terug willen hebben, maar ik begrijp de ouders wel. Ze hebben 10 maanden lang voor dat kindje gezorgd en na 10 maanden heb je toch wel al een hele emotionele band met dat kindje opgebouwd! Zij dachten een hele tijd dat dat wel hun eigen kind was... Ik snap gewoon niet hoe dat ziekenhuis zoiets kon doen, ik hoop echt dat hun fout bestraft wordt. Fouten maken is menselijk, maar mensen verkeerde baby's mee naar huis geven? Ik denk dat dat voor die ouders heel moeilijk en verwarrend is, want ze moeten "toegeven" dat ze meer van dat andere kindje houden dan van hun eigen biologsich kind. Ik vind het van hen dan wel een hele goede oplossing van die kindjes een beetje samen op te voeden, zo krijgen de ouders toch de kans om ook hun eigen kind beter te leren kennen en het te zien opgroeien. Ik hoop in ieder geval dat zo'n dingen in de toekomst niet meer gebeuren!

Ik vind dit eigenlijk heel straf. Ik snap wel dat je het 'verkeerde' kindje doodgraag ziet, en dolgraag wil houden. Maar ik zou ook niet echt kunnen leven met het idee dat mijn biologisch kindje bij een andere familie groot wordt. Maar als je dit niet-biologische kindje terug geeft zal je het ongelooflijk missen. Eigenlijk heb je dan ineens 2 kinderen. Het ene voed je op, zie je doodgraag, maar je beseft toch ook dat er ergens anders nog een kind van je rondloopt. Ik vraag me af of dit niet voor problemen gaat zorgen. En samen als één grote familie gaan wonen, is misschien een oplossing, maar ik vraag me af of dit wel een goede beslissing is. Je ziet zelf andere mensen je eigen biologisch kind opvoeden. Ik denk dat ik de kinderen wel zou wisselen. Ik weet dat het gemis dan heel groot zal zijn, maar alles is toch makkelijker met je eigen kind, en je kan het andere kind toch nog blijven zien. Trouwens, als ze toch willen gaan samenwonen, waarom dan niet elk met hun eigen kind, dan zijn ze toch ook nog bij het andere.

Ik kan de moeders heel goed begrijpen. Ze hebben 10 maanden met de gedachte geleefd dat het hun kindje is. Deze gedachte kan je na 10 maanden niet zomaar stop zetten als ze je komen vertellen dat het jou kindje niet is. Maar anderzijds is dit nog wel een moment waar het mogelijk is om de baby’s te verwisselen, éénmaal de kinderen een paar jaar zijn is het te laat om ze nog te verwisselen. Ik vind het een goed idee van de ouders om dicht bij elkaar gaan te wonen zodat ze toch ook hun echte kinderen kunnen zien opgroeien.