Met 1meter65 is ze niet groot, met 31kilo wel heel mager. De 27-jarige Isabelle Caro schokte de wereld met haar foto tegen anorexia. De camera kon haar twee maanden filmen.


'Dieren zijn mijn grote passie,' zegt de 27-jarige Française Isabelle Caro op haar internetdagboek Isabellecomédienne. Sinds 19 september hangt haar foto op grote affiches in Milaan. De foto ging de wereld rond, want Isabelle is het uithangbord van een campagne tegen anorexia.

Caro -31 kilo licht- lijdt sinds haar dertien aan anorexia. Op haar blog legt ze uit hoe dat komt. 'Door een heel moeilijke jeugd.' De moeder van Isabelle wou niet dat ze te groot werd. 'Stoppen met eten was de oplossing, ik kon toch niet mijn benen afzetten. Ik zag geen andere oplossing.'

Op het internet schrijft Isabelle dat ze ooit 25 kilo woog. 'Nu is mijn gewicht gestabiliseerd op 31. Ik wil deze hel niet herbeleven. Ik weet dat ik zal genezen, want ik hou van het leven en al het rijke wat het universum te bieden heeft.' Isabelle Caro weet dat ze ziek is. Ze ontkent haar magerzucht niet, zoals veel patiënten dat wel doen. 'Als ik in de spiegel kijk, zie ik een skelet. Ik weet dat het niet mooi is.'

Een tv-ploeg kon Isabelle twee maanden volgen. Haar ontbijt is snel gefilmd: Isabelle eet één boterham en lepelt een kop koffie met melk leeg. Meer kan ze niet binnenhouden. Haar lichte avondmaal kotst ze na vijf minuten weer uit. Isabelle is zo verzwakt dat ze niet langer dan een halfuur kan rechtstaan.

In die twee maanden is Isabelle erin geslaagd om één kilo aan te komen. Ze durft zich ook weer onder de mensen te begeven. Voor de campagne tegen anorexia poseert ze naakt. 'De modewereld moedigt de meisjes aan om slank te zijn. Ik wil laten zien dat je te ver kan gaan. Elke dag van mijn leven is een gevecht.'

Bekijk de foto:
http://www.nieuwsblad.be/Article/De...icleID=N01I3VO0

Steeds meer komt het voor dat jonge meisjes aan anorexia lijden. Dat komt niet zomaar. Mager zijn is nu immers het schoonheidsideaal. Ik vind dit wel een spijtige zaak, want er zijn meisjes die willen afvallen en blijven afvallen. Met alle gevolgen van dien, ze creëren een ziekte die maar moeilijk te genezen is.

Daarom vind ik het wel een goede zaak, dat zo'n model zich wil inzetten voor een campagne tegen anorexia. Ik denk dat dat al een stap in de goede richting is om het ideaal van graatmager te zijn te verbannen uit onze maatschappij.

We zien inderdaad dat er tegenwoordig heel veel mensen anorexia hebben.
Er zijn de laatste maand hopen reportages te zien van instellingen waar de mensen terecht kunnen, reportages over de mensen zelf, ..
Het is wel mooi dat ze er iets tegen wil doen en ik denk dat dat ook wel invloed zal hebben op bepaalde mensen, niet op degene die al anorexia hebben, maar op degene die willen afvallen, die hun slecht voelen over hun lichaam, etc. Voor hun kan deze campagne misschien nog wel op tijd komen.

Anorexia is niet te onderschatten, het is niet zomaar wat aandachttrekkerij maar een zware psychische ziekte die vooral bij meisjes voorkomt die perfectionistisch aangelegd zijn. Om te genezen van deze ziekte heb je hulp nodig maar spijtig genoeg zijn er te weinig hulpcentra in België en bij gevolg lange wachttijden.
Ik heb ooit een reportage gezien van een model, die er zich van bewust was dat ze ging sterven door anorexia maar liever dat dan bijkomen.
Volgens mij kan zulk een ziekte niet door een campagne voorkomen of genezen worden, enkel krijgt de ziekte meer bekendheid.

De foto is echt wel schokerend. Ik hoop dat het veel jonge meisjes hun ogen opent.
Want iedereen is altijd maar bezig ik zou graag nog 2 kilo afvallen. Of ik zou wat minder moeten eten. Maar zo als je hier ziet moet je echt wel mee oppassen hoor.
Er zijn meisjes die model willen worden. Ze zien die graatmagere modellen op de tv en ze denken zo moet ik ook worden. En voor ze het weten lijden ze aan anorexia.

Ik wil even ingaan op de volgende zin van Dagmar: Het is niet zomaar wat aandachttrekkerij maar een zware psychische ziekte die vooral bij meisjes voorkomt die perfectionistisch aangelegd zijn.

In het 6e leerjaar van de lagere school zat er een meisje bij mij in de klas die leed aan anorexia. Aandacht trekken? Dat wou ze zeker niet. De oorzaak heeft ze pas enkele jaren nadien verteld: ..ze werd lastig gevallen door een man..

Dus anorexia heeft bij elke persoon een andere oorzaak. Ok het zal vaak gaan om een schreeuw naar aandacht, maar zeker niet bij iedereen!

Anorexia is de dag van vandaag een erg actueel probleem. Ik wil niemand de schuld geven, maar ik ben er wel van overtuigd dat de modewereld hier voor een groot deel toch achterzit. Zij hebben een schoonheidsideaal gecreëerd waar jonge meisjes zich aan spiegelen.
Dit meisje is absoluut een voorbeeld voor jonge mensen met of zonder anorexia. Zij die aan deze verschrikkelijke ziekte leiden moeten doorzetten en vooral niet opgeven. Het is tevens een signaal naar anderen om op een gezonde manier met voeding om te gaan..

Ik schrok wel even toen ik de foto zag. Jammer genoeg kom je zo'n meisjes veel vaker tegen.
Ik vind het heel goed van het meisje dat ze haar probleem laat zien aan de media. Hopelijk helpt dit om meisjes te weerhouden van een afvalrace om er bij te horen.

De media heeft zeker een slechte en verkeerde invloed op jonge meisjes. 'Perfect zijn' is het enige dat tegenwoordig nog telt en dit houdt in dat je zeker en vast geen enkel vetrolletje mag hebben, dat je minstens 1 meter 70 groot moet zijn, dat je perfect witte tanden hebt die dan ook nog eens allemaal mooi op een rijtje staan enzovoort.
'Wanneer je niet aan deze eisen voldoet kan je het wel vergeten in deze wereld', is de boodschap die de media geeft.
Ik ben het eerlijk gezegd beu om elke keer dat ik een tijdschrift doorblader of de televisie opzet allerlei reclame tegenkom waarin ze het beste product om af te vallen aanprijzen.
Ik heb zelf helemaal geen modelmaten, maar ik ga dan ook geen 5 kilo afvallen om toch maar 'normaal' te zijn.

Dus één boodschap aan alle jonge meisjes die onzeker zijn over hun uiterlijk door wat ze zien in de media: "Wees blij met je lichaam! Beter gezond en rond dan ziek en graatmager!"

Zoals we uit deze getuigenis kunnen afleiden, is het heel belangrijk naar de achterliggende oorzaken van een eetstoornis te gaan kijken.
Misschien is het ook nuttig dat we ons afvragen wat er allemaal achter de façade van het schoonheidsideaal schuilgaat( Controle in een wereld die steeds meer van je eist, waarvan je steeds meer de indruk krijgt dat de seconden en taken als zand door je vingers glippen?).

Ik vind het al wel knap van dit meisje dat ze beseft dat ze ziek is en dat ze haar probleem niet probeert te ontkennen, zoals het vaak voorvalt bij meisjes met deze eetstoornis.
Want je kunt pas je probleem oplossen als je beseft dat je een probleem hebt.

Het is (denk ik) daarom heel belangrijk dat meisjes met anorexia gemotiveerd worden om te genezen en dat ze inzien dat het beeld van het 'perfecte lichaam' (dat grotendeels door de media en mode gevormd wordt) niet altijd het juiste beeld is.

Ik heb de foto's van deze campagne gezien.

Ik vind ze best schokkend en confronteren, ik snap niet dat sommige mensen (waarmee ik niet alle anorexia-lijders (lijders, want het is een ziekte) over dezelfde kam wil scheren) dit als een schoonheidsideaal kunnen zien.

Daarbuiten vind ik het een zeer goed initiatief dat iemand die het zelf meemaakt het boegbeeld wil zijn van deze campagne. Hierdoor gaan andere mensen in dezelfde situatie misschien sneller hulp inroepen of inzien dat ze verkeerd bezig zijn omdat ze zich toch enigzins kunnen identificeren met deze vrouw.


Ik vind het echter wel spijtig dat wanneer er over anorexia gesproken wordt er vooral over vrouwen gesproken wordt. Misschien hebben wel meer vrouwen dan mannen deze ziekte, maar er zijn ook mannen die eraan lijden. Ze worden volgens mij toch voor een deel aan de kant geschoven en bij mannen wordt het denk ik ook sneller weggelachen.

Ondanks haar ziekte vind ik het een zeer moedig meisje. Zo haar lichaam 'geven' aan de reclame!
Niemand zal ontkennen dat haar lichaam afstotelijk is.
Ik ben wel even geschrokken toen ik de foto's zag.
Ook heb ik de reportage gevolgd, en heb nu nog meer bewondering voor haar.
Alle dagen moeten vechten tegen de gevolgen van haar ziekte die ze zeker niet ontkent.

Ze mag de moed zeker niet verliezen!
En ze heeft, denk ik, bereikt wat ze wilde bereiken: de mensen laten zien hoe erg het gesteld kan zijn met een anorexia-patiënt.