Scholen moeten steeds vaker leerkrachten schorsen omdat ze iets hebben mispeuterd, of toch daarvan worden beschuldigd. Het aantal schorsingen is de voorbije vijf jaar gestegen van 85 naar 134. Vooral de preventieve schorsingen namen toe.

Een leraar die ervan verdacht wordt kinderporno te hebben, een leraar die een relatie heeft met een leerlinge... Scholen moesten de voorbije vijf jaren steeds vaker leraren schorsen, al blijft het aantal schorsingen erg laag als je weet dat er in Vlaanderen 160.000 leraars werken. Vooral de preventieve schorsing steeg snel. Tijdens het schooljaar 2011/2012 werden er nog 67 leraars geschorst. Tijdens het schooljaar 2015/2016, het laatste schooljaar waarvan de cijfers bekend zijn, was dat al opgelopen tot 101 preventieve schorsingen. Dat blijkt uit een antwoord van minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) op een vraag van parlementslid Jos De Meyer (CD&V).

Een preventieve schorsing kan worden uitgesproken als een leerkracht tucht- of strafrechtelijk wordt vervolgd. De inrichtende macht van een school kan die schorsing, die maximaal een jaar kan duren, opleggen als het vindt dat die vervolging onverenigbaar is met het belang van de school. Alleen bij het gemeenschapsonderwijs (GO!) kan er makkelijker preventief worden geschorst: zelfs zonder vervolging kan een leerkracht zes maanden worden geschorst. In het GO! werden er het voorbije schooljaar 44 leerkrachten preventief geschorst. In het veel grotere vrij onderwijs werden er 42 geschorst.

Een preventieve schorsing zegt niets over de schuld van een personeelslid, benadrukt minister van Onderwijs Crevits. Maar zij ziet er geen graten in dat scholen nu sneller naar deze maatregel grijpen. "De school acht het dan alleen nodig om maatregelen te nemen in het belang van de leerlingen. Scholen gaan om met kwetsbare groepen: kinderen en jongeren. Dus is het goed dat scholen preventief maatregelen nemen."

Een verklaring voor de stijging geven is andere koek. Bij Crevits zeggen ze geen duidelijke oorzaak te zien. Het is in ieder geval niet zo dat leraars nu vaker in de fout gaan dan vroeger, zegt Raf De Weerdt, algemeen secretaris bij ACOD Onderwijs. "Er is geen enkele reden om aan te nemen dat er nu meer wordt mispeuterd. In vijf jaar tijd kunnen de zeden niet dusdanig evolueren."

'In de kelder'
Een verklaring die bij de vakbonden te horen valt, is dat er in het Gemeenschapsonderwijs een maatregel is afgeschaft: de terbeschikkingstelling wegens ambtsontheffing. "Die maatregel werd gebruikt om leerkrachten die niet meer functioneerden toch hun loopbaan op een min of meer royale wijze te laten beëindigen", zegt Marnix Heyndrickx, de voorzitter van VSOA Onderwijs. Tijdens het schooljaar 2012-2013 had het GO! zo 21 personeelsleden 'in de kelder'. "Die maatregel is drie jaar geleden afgeschaft en verklaart de stijging van de preventieve schorsing sindsdien", zegt Heyndrickx. Die leerkrachten die niet meer functioneren – vaak gaat het om leraars op het einde van hun carrière – worden dus sneller geschorst.

Bij de koepels en de vakbonden valt te horen dat er ook niet zomaar naar de preventieve schorsing wordt gegrepen, of dat de tuchtmaatregel wordt misbruikt. "Er wordt correct mee omgesprongen", zegt Heyndrickx. Tegen zo'n schorsing is bovendien ook steeds beroep mogelijk. "Vorig jaar werden zo elf preventieve schorsingen meteen ongedaan gemaakt", zegt Koen Van Kerkhoven, de secretaris-generaal van de Christelijke Onderwijscentrale. "Zo wordt de stijging al minder groot, en nog relatiever als je die aantallen afzet tegenover het totale personeelsbestand."

16/02/2017
DM
http://www.demorgen.be/binnenland/s...horst-b55aa95f/

Mening:
Het artikel heeft natuurlijk 2 kanten waarop je het kan bekijken. Net zoals in het artikel wordt aangehaald gaat het om leeftijdsgroepen die erg beïnvloedbaar zijn door allerlei factoren. Sommige leerlingen 'kijken op' naar hun leerkrachten, vinden hen een voorbeeldfiguur en dan vind ik het niet onbegrijpelijk dat dergelijke beslissingen worden genomen. Het lijkt mij dan zelfs zeer evident dat die beslissing wordt genomen. Al is de onschuld van een eventuele schuld niet uit te sluiten, je kan beter voorkomen dan genezen. Langs de andere kant vraag ik me af of we dan niet te snel gaan beoordelen. Gaan we ons dan niet te snel voorbarige conclusies stellen en te snel een oordeel vellen over een bepaalde persoon. Dan lijkt het me beter om deze leerkracht even op non-actief te zetten en na te gaan of de vermoedens wel degelijk lijken te kloppen. Voor hetzelfde geldt is er niets van waar en ga je een onschuldige straffen, en dat zal zowel voor de school als voor de leerkracht zelf niet positief uitdraaien.