BRUSSEL - Vanaf volgend schooljaar kunnen kinderen niet meer naar twee verschillende scholen gaan. Het nieuwe inschrijvingsdecreet maakt het zogenaamde co-schoolschap onmogelijk. Vorig jaar gingen minstens zeventien kinderen in Vlaanderen naar twee scholen ten gevolge van de scheiding van hun ouders.

De Vlaamse minister van Onderwijs, Pascal Smet (SP.A), die ook bevoegd is voor de kinderrechten, liet bij de Vlaamse basisscholen navragen hoe groot het fenomeen co-schoolschap is. Dat deed hij naar aanleiding van het vorige jaarrapport van de Vlaamse kinderrechtencommissaris. Daarin werd melding gemaakt van kinderen die om de andere week van school verwisselden omdat ze na de scheiding van hun ouders ook afwisselend in twee huizen woonden.

Ruim een kwart of bijna zevenhonderd scholen antwoordden. Vijfentwintig ervan zeiden dat ze vorig jaar zulke heen-en-weer-leerlingen hadden. Negen scholen hadden vroeger al ervaring met zulke leerlingen. 'Niet echt veel dus, maar wel een toenemende trend, waar we paal en perk aan willen stellen', zegt Smet. Ook de scholen die geen heen-en-weer-leerlingen hebben, zeiden dat ze in toenemende mate met de vraag worden geconfronteerd.

Aan het nieuwe inschrijvingsdecreet, dat vorige week in het Vlaams Parlement werd goedgekeurd, werd daarom een clausule toegevoegd die scholen het recht geeft om een inschrijving te weigeren 'als die tot doel heeft of er in de feiten toe leidt dat de betrokken leerling afwisselend naar verschillende scholen zal gaan'. Het decreet gaat vanaf volgend schooljaar in. Nu al is een rondzendbrief naar de scholen vertrokken, met het advies om co-schoolschap te weigeren.

De 25 scholen die vorig jaar ervaring hadden met co-schoolschap, verwezen samen naar 31 kinderen. Bij navraag, om eventuele 'dubbels' eruit te halen, bleven er zeventien échte co-schoolkinderen over, van wie veertien kleuters en drie kinderen in de lagere school. Bijna al die kinderen wisselden wekelijks van school. Eén kind wisselde om de drie weken.

De scholen geven aan dat deze leerlingen extra inspanningen vragen op administratief vlak - ze moeten ze telkens in- en uitschrijven - waarvoor ze niet altijd de middelen krijgen. Ook de communicatie met de ouders loopt moeilijk.

Om te vermijden dat de leerling werkjes dubbel maakt, wordt soms tussen scholen afgesproken dat het kind in de ene school een knutselwerkje voor moederdag maakt, en in de andere een voor vaderdag.

Eén kind wisselde telkens op dinsdag, wat het voor het kind zeer lastig maakte, aldus de school, 'omdat wij met weekthema's werken'.

Bron: De Standaard op 17/11/11

Bespreking:
Co-schoolschap is gelukkig geen groot fenomeen, maar elke leerling met co-schoolschap is er naar mijn mening een te veel. Zowel leerling als school vallen in verlies bij deze manier van school volgen. En dan hebben we nog niet gesproken over de administratieve rompslomp die er bij komt kijken.
Voor ouders die echt geen andere keus hebben dan hun kind regelmatig naar een andere school te sturen zou eventueel, na aanvraag, een goedkeuring kunnen gegeven worden. Maar hier moet men dan wel 'zuinig' mee zijn.

Ik ken het fenomeen en heb me altijd verbaasd over dit feit. Ik heb het vermoeden dat leerlingen die afwisselend in verschillende scholen les volgen niet voldoende ondersteund kunnen worden. Het is toch belangrijk in het onderwijs dat je je lessen opbouwt. Dit gaat niet of amper wanneer een leerling in 2 verschillende scholen les volgen. De ene week is hij met het ene onderwerp bezig de andere week met het ander onderwerp. Volgens mij is dit zeer verwarrend voor zowel jonge als oudere kinderen. Kinderen hebben namelijk nood aan een houvast. Dit hebben ze al niet door de wisselende thuissituatie en al een wisselende school er ook nog bijkomt! Bovendien heeft onderzoek uitgewezen dat kinderen van gescheiden ouders het op school na een scheiding moeilijker hebben dan voor de scheiding.
Daarom vind ik goed dat de overheid deze situatie heeft opgevolgd en dat ze de problematiek (naar mijn mening) correct inschatten. Ik ben wel benieuwd naar de concrete wetgeving betreffende het decreet.

Ik vind dit een goed idee dat de scholen co-schoolschap mogen weigeren. Ik schrik er zelfs van dat het fenomeen grotendeels voordoet bij kleuters.
Kleuters hebben juist stabiliteit nodig en niet een over en weer geloop naar de scholen. Ik denk dat het moeilijk aanpassen is zowel voor de leerlingen als de leerkrachten omdat de scholen een verschillend ritme en leerplan hebben. Kleuters moeten geen taken en testen voorbereiden maar leerlingen van de lagere school wel. Dit is toch zeer moeilijk voor die leerlingen om dit te kunnen volhouden. Ouders moeten hier toch bij stilstaan dat dit niet evident is voor hun kinderen.

Ik merk dat de reacties die al gegeven werden vooral over praktische zaken gaan. Het telkens weer in-en uitschrijven van de kindjes, de verschillende lessen die ze volgen en waar ze niet altijd even goed bij kunnen aansluiten, de taakjes die ze moeten maken voor de verschillende scholen,... Al deze zaken maken het verwerkingsproces van de scheiding absoluut niet gemakkelijker voor het kind.
Ik vraag me bij deze situatie echter ook af wat het met een kind doet om elke week van vriendjes te 'wisselen'. Een kind dat geen echte thuis meer heeft en zich ook nooit echt thuis kan voelen op school moet hier, denk ik, emotioneel van aangedaan zijn. Daarom vind ik het niet meer dan normaal dat een kind van gescheiden ouders maar op één school kan ingeschreven zijn, net om het kind deze emotionele stabiliteit toch een beetje te geven.

Ik vind dat de school het recht moet hebben om co-schoolschap te weigeren maar de kinderen mogen hier toch niet de dupe van zijn. Ik weet wat het betekent als je ouders in een echte vechtscheiding zitten, en daar wil je als kind hoegenaamd geen partij in trekken. Co -schoolschap verbieden , lijkt misschien wel een oplossing zodat de ouders verplicht zijn een andere oplossing te zoeken maar dit gaat volgens mij enkel de kinderen weer ten laste komen. de kinderen mogen in geen geval de dupe zijn. Ouders die scheiden , hebben het vaak superlastig om een geschikte regeling te vinden en zowel als vader dan als moeder willen ze echt wel het beste voor hun kinderen. Dus misschien is die co-schoolschap voor het kind soms de beste oplossing ook al gaat het met een reeks onpractische dingen gepaard.

Ik vind het niet meer dan logisch dat co-schoolschap vanaf volgend schooljaar niet meer mag. Ten eerste is dit praktisch echt niet gemakkelijk. De leerkrachten (van de twee scholen) moeten dan bv. enorm veel rekening houden met hun lessen, de kinderen hebben verschillende handboeken...
Ten tweede is dit ook echt niet gemakkelijk voor de kinderen. Ze moet al "week-op-week-af" wisselen van mama naar papa (en dus ook van huis), wat voor sommige kinderen echt moeilijk is. Als ze dan ook nog eens om de week naar een andere school moeten gaan...
Op zo'n moment moet je gewoon rekening houden met je kinderen en niet kijken naar je eigen praktische problemen.