BRUSSEL - Het aantal Vlamingen dat in armoede leeft is in 2012 met een derde gestegen. Dat blijkt uit cijfers van armoedeorganisaties.


Volgens de vele Vlaamse armoedeorganisaties is dit jaar het aantal burgers die om hulp vragen gemiddeld gestegen met dertig procent. Sommige verenigingen spreken zelfs van een verdubbeling. ‘Enkele jaren geleden kwamen hier wekelijks zo'n 300 mensen een voedselpakket afhalen, nu zijn dat er al 600', zegt de Antwerpse hulpvereniging Dakant vzw in Het Laatste Nieuws. ‘En elke week komen er nog bij.'

Het Vlaams Netwerk tegen Armoede merkt een stijging van 25 tot 30 procent in een steekproef bij de 55 verenigingen die ze vertegenwoordigt. ‘En dit bij zowel laagdrempelige activiteiten, zoals een wekelijkse maaltijd of kleding wassen, als in werkgroepen waar mensen over knelpunten nadenken en oplossingen voor armoedeproblemen voorstellen aan overheden', zegt algemeen coördinator Frederic Vanhauwaert.

Vooral jonge, alleenstaande ouders doen sinds dit jaar meer beroep op armoedeorganisaties. De crisis is de grootste oorzaak, maar ook het slechte beleid van de overheid speelt mee, zeggen de verenigingen. ‘Ze heeft niet de juiste beslissingen genomen toen de economie nog goed draaide. Hierdoor komt er in moeilijke tijden extra druk op ons. Er moeten nu structurele beslissingen komen, of we kunnen zelf als vereniging het hoofd niet meer boven water houden.'

Bron: De Standaard, 27/12/2012

Motivatie

Ik wist dat vele mensen het moeilijk hebben om de eindjes aan elkaar te knopen, maar dat het zo erg gesteld is had ik niet verwacht. Een stijging van 1/3de is echt wel enorm veel. Toch stel ik me vragen bij het feit dan men zich baseert op gegevens van armoedeorganisaties. Volgens mij zou het kunnen dat het aantal armen nog hoger ligt aangezien niet elke persoon die in armoede leeft beroep doet op zo'n organisatie? In ieder geval kunnen we het armoedeprobleem nu helemaal niet meer verbergen en moet er DRINGEND iets aan gedaan worden.

Ik ben het helemaal eens met Lien. Dat het cijfer zo hoog zou liggen had ik aan de ene kant wel verwacht. Denk maar aan de crisis gedurende de afgelopen jaren. Vele mensen krijgen het moeilijker en moeilijker, zeker de alleenstaande ouders en werklozen. De hulporganisaties doen natuurlijk hun best maar dit is natuurlijk niet altijd mogelijk.

We roepen allemaal wel dat er iets gedaan moet worden, maar effectief iets doen is een andere zaak.
De drempel om naar een organisatie te stappen is volgens mij ook erg goed. Het is een serieuze deuk in je ego en het is zeer beschamend om te moeten toegeven aan jezelf en aan je omgeving dat je 'arm' bent. Veel instellingen in onze maatschappij verplichten ons ook om veel geld uit te geven. We moeten mee met onze tijd en we willen onze kinderen geven wat er van hen verwacht wordt dat ze hebben. We willen onze kinderen niet uitgelachen laten worden en zelf ook geen mal figuur slaan. Wat zouden de mensen wel niet zeggen...

Een stom voorbeeld: het zijn tijden van crisis en toch zijn er scholen die een Ipad verplichten. Waarom moet dit? Kunnen we niet anders leerstof aanbrengen dan via dat duur ding?