Het afgelopen jaar zijn in Vlaanderen 659 initiatieven in de kinderopvang gestopt, terwijl er maar 500 zijn gestart. Vooral in de gezinsopvang, de nieuwe benaming voor de opvang door onthaalouders, is de terugval groot. In liefst 607 locaties met onthaalouders gaf men er de brui aan, een bevestiging van de dalende trend van de voorbije jaren. Dat blijkt uit cijfers van Kind & Gezin.

Kind & Gezin start een oefening om de toekomst van de gezinsopvang in Vlaanderen onder de loep te nemen.

In 2015 zijn er in Vlaanderen op 500 locaties kinderopvanginitiatieven uit de startblokken geschoten. Het ging om 407 locaties in de gezinsopvang en 93 in de groepsopvang. Gezinsopvang is opvang van maximaal acht kinderen op één locatie, meestal de gezinswoning van de kinderbegeleider. Groepsopvang (crèches) is opvang waar meer dan acht kinderen per locatie tegelijk op één locatie aanwezig zijn.

Tegenover de 500 starters, staan 659 stoppers. Het ging daarbij vooral om gezinsopvanginitiatieven (607) en in mindere mate om groepsopvanginitiatieven (52).

Wat het aantal plaatsen betreft, waren de 659 stoppers goed voor 3.876 plaatsen. De 500 starters zijn samen goed voor meer 4.346 plaatsen. Toch mag je uit die beide cijfers niet afleiden dat er in 2015 maar 470 plaatsen zouden zijn bijgekomen. Om dat cijfer te berekenen moet namelijk ook gekeken worden naar de uitbreiding in bestaande initiatieven. Het totaalcijfer voor 2015 wordt later bekendgemaakt.

Vergrijzing, werkdruk en verloning

In de cijfers valt vooral de grote terugval in het aantal gezinsopvanginitiatieven op. Het gaat om een trend die al jaren aan de gang is. Tussen 2011 en 2014 stopten in totaal al meer dan 3.000 onthaalouders. Er zijn verschillende oorzaken voor die daling. Zo is er de vergrijzing van de populatie onthaalouders. Veel onthaalouders die in de jaren ’80 in het beroep stapten, stromen nu uit. Ook de werkdruk en verloning spelen een rol. En de opvang in de gezinswoning heeft natuurlijk een impact op het gezinsleven. Verder blijven nieuwe onthaalouders ook niet langer hun hele loopbaan in het beroep. Velen schakelen na enkele jaren over op iets anders.

Bevraging

Kind & Gezin blijft niet blind voor de dalende trend. De organisatie is gestart met een oefening rond de plaats en het belang van de gezinsopvang in Vlaanderen. Centrale vraag daarbij is: “Hoe moeten we gezinsopvang vandaag vorm geven? “. Er komt daarbij een brede bevraging in de sector. Doel is om een duidelijk beeld te krijgen van de gezinsopvang in Vlaanderen om op basis daarvan te bekijken wat de toekomst voor de gezinsopvang in Vlaanderen kan zijn.

Eigen mening: Dit is een spijtige zaak. Meer en meer mensen, en hierbij bedoel ik vrouwen, gaan werken of blijven werken wanneer ze kinderen hebben, ze blijven niet meer thuis voor op hun kinderen te letten, maar gaan geld verdienen voor hun gezin. Daarom dat er meer en meer kinderopvangcentra moeten zijn. Het spijtige is ook dat de onthaalmoeders stilletjes aan beginnen te verdwijnen. Dat ze er maar snel iets aan kunnen doen, het maakt het leven al iets gemakkelijker voor grotere gezinnen.

Bron: Gazet Van Antwerpen
http://www.gva.be/cnt/dmf20160129_0...in-kinderopvang

Het is een langdurig fenomeen dat het aantal onthaalmoeders dalen. Als we kijken naar de maatschappij en de mogelijkheden, verbaast me dat ook niet. Onthaalmoeders komen niet altijd rond met wat ze doen. Daardoor moeten ze een andere job combineren met wat ze doen of moeten ze op zoek gaan naar andere mogelijkheden. Dat de leeftijd daarvan een oorzaak zou zijn, betwijfel ik. Uiteraard is er sprake van vergrijzing maar dat neemt niet weg dat jonge mensen ook de leeftijd bereiken waarop ze dat zouden kunnen doen. Hoewel de aantrekkelijkheid van onthaalmoeder te zijn voor vele op een laag niveau ligt. Enerzijds maak ik me zorgen over de daling van het aantal crèches. Crèches zijn een noodzakelijke opvang voor vele ouders die beide gaan werken. Niet iedereen kan rekenen op familieleden die de kleintjes zullen oppassen. Daarom zouden het aantal crèches moeten stijgen zodat ouders ook in hun eigen buurt de kinderen naar de opvang kunnen brengen: zonder lange wachtlijsten of voor maar twee dagen in de week. Anderzijds is het statuut van zelfstandige voor mensen die een crèche openen ook niet altijd een cadeau. Een crèche moet voldoen aan vele eisen en je moet met veel zaken in orde zijn of het kunnen aantonen. Ook het aannemen van personeel zal niet altijd gemakkelijk zijn. Dit personeel werkt onder een zelfstandige en zal daardoor niet altijd van alle voordelen van een ‘werknemer’ kunnen genieten. Daardoor denk ik dat enkel de mensen die het heel graag doen, dit blijven volhouden. Dat is een spijtige zaak voor ouders die deze opvang broodnodig hebben. Uiteraard komt dan de markt ook weer opspelen, vind ik. Doordat het aantal van de opvang daalt, zal elke plek hoog begeerd zijn en dus wordt het duurder om je kind alle dagen in de week naar de opvang te sturen. Wanneer dit aantal weer zal stijgen, komen er meer plaatsjes vrij zodat meer ouders hun kinderen langdurig naar de opvang kunnen brengen. Een concrete oplossing voor deze daling, heb ik niet. Alleen kan ik wachten op de resultaten van Kind&Gezin om de indeling van de zorg vandaag anders vorm te geven want een verandering is nodig, ook in deze sector.