Bisschoppen willen getuigen over misbruik

De Belgische bisschoppen zijn bereid om te getuigen voor de Kamercommissie over seksueel misbruik. Die gaat volgende maandag van start.
Vandaag zijn de bisschoppen en kardinaal Godfried Danneels bijeengekomen. Na afloop heeft een woordvoerder gezegd dat ze allen bereid zijn te getuigen als de Kamercommissie voor seksueel misbruik daarom vraagt. Een uitnodiging is er nog niet, maar de bisschoppen verwachten die.

De Kamercommissie is opgericht na de recente schandalen over seksueel misbruik in de kerk en de heisa rond de huiszoekingen op het aartsbisdom, in de kathedraal van Mechelen en bij de commissie-Adriaenssens die het misbruik onderzocht.

De commissie van de Kamer gaat volgende maandag aan het werk. Eerst zullen de organisaties van de slachtoffers gehoord worden.

Belga
do 18/11/2010 - 21:51
Bron: http://www.deredactie.be/cm/vrtnieu...sschoppen_Kamer

Eigen mening: Na al een tijd niet veel meer in het nieuws te hebben gelezen over het misbruik in de kerk, ben ik blij met dit artikel.
Het is een goede zaak dat de bisschoppen bereid zijn om 'openlijk' over de seksuele misbruiken binnen de katholieke kerk te praten. Desondanks het de organisaties zijn van de slachtoffers die eerst gehoord zullen worden, en dus niet de slachtoffers zelf, is het desalniettemin een goede manier voor de slachtoffers van de seksuele misbruiken om (opnieuw) hun hart te kunnen luchten en gehoord te worden. Het moet haast ondraaglijk zijn om met zo'n leed te moeten leven.
Ik hoop dan ook dat de gesprekken eerlijk en oprecht zullen gebeuren, in het belang voor iedereen.

Ik vind het ook een goede zaak dat de bisschoppen willen getuigen. Ik hoop dan ook dat zij die schuldig zijn aan seksueel misbruik, dit toegeven. Hopelijk komt er dan ook een einde aan heel deze heisa.

Zo zie je maar dat je na de bekendmaking van enkele gevallen van seksueel misbruik binnen de kerk niet moet denken dat de kerk niet meer te vertrouwen is. Het feit dat andere bischoppen willen meewerken zegt al genoeg.
Ik heb zo mijn bedenkingen bij de grote heisa rond seksueel misbruik binnen de kerk. Versta me niet verkeerd, hier moet iets aan gedaan worden zodat de slachtoffers naar buiten durven te komen dus die heisa is hier terecht. Het is ook dubbel zo erg doordat 'De Kerk' juist waarden en normen voorschrijft die dit soort gedrag volledig af keuren.
MAAR, dan vraag ik me af, gebeurt dit in de normale gezinnen niet even vaak of nog vaker, en zou hier ook niet meer aandacht aan besteed moeten worden...?

Langs de ene kant vind ik het positief dat de bisschoppen naar buiten willen komen met hun verhaal. Dat ze het toegeven en erkennen.
Maar langs de andere kant, er zijn zoveel slachtoffers die hun verhaal gedáán hebben. Ze hebben het losgelaten of ze leerden ermee leven. Het ligt in ieder geval in hun verleden.

De slachtoffers deden hun verhaal anoniem en hebben geen aangifte gedaan. Dat wil duidelijk zeggen dat ze niet van plan waren om er effectief mee naar buiten te komen. En nu, tegen wil en dank, wordt het allemaal nog eens in hun gezicht geduwd. Ze hebben geen keuze meer. En de keuze die ze vroeger maakten, wordt niet meer gerespecteerd.

Een goede oplossing zou zijn dat de verhoringen en processen anoniem blijven voor de slachtoffers. Dat er geen namen genoemd worden, maar aantallen en tijdstippen en details zonder op welk ogenblik dan ook de keuzes van de slachtoffers te negeren.