Kinderen weten niet hoeveel ouders verdienen

De meeste kinderen weten niet hoeveel hun ouders verdienen. Dat blijkt uit een grote geldenquête van Radio 1, De Tijd en Wikifin. Nochtans praten de meeste ouders wel over geld met hun kinderen, maar dat blijft dan eerder oppervlakkig.

Meer dan 90 procent van de ouders praat met hun kinderen over geld, blijkt uit de enquête. Drie op de tien doen dat zelfs vaak, terwijl amper vijf procent het nooit doet.

Dat er over geld gesproken wordt, wil echter niet zeggen dat ook alles bespreekbaar is. Amper één op de drie kinderen weet hoeveel hun ouders verdienen, ruim 60 procent heeft geen idee. Hoe ouder de kinderen worden, hoe meer ze op de hoogte zijn van de inkomsten van hun ouders, maar toch weet 42 procent van de vijftien- tot negentienjarigen er nog altijd niets van.

Spaargeld

Uit de enquête blijkt ook dat drie kwart van de ouders spaart voor hun kinderen. 5 procent doet dat elke week, 40 procent elke maand, 5 procent regelmatig en 24 procent af en toe. Het geld wordt meestal gestort op een spaarrekening, al houdt één op de vijf het ook gewoon cash bij.

Van de ouders die niet voor hun kinderen sparen, zegt de helft dat het komt omdat er “geen financiële ruimte” voor is. Anderen zeggen dan weer dat ze hun kinderen “geld geven als ze dat nodig hebben”.

Zakgeld

Terwijl 35 procent van de ouders aangeeft het niet te doen, is zakgeld geven toch de meest gebruikte methode om kinderen met geld te leren omgaan. Ongeveer de helft van de kinderen krijgt al zakgeld voor ze tien jaar worden. Hoeveel ze krijgen is afhankelijk van de leeftijd. Bij tien- tot veertienjarigen schommelt dat tussen de 5 en de 39 euro per maand, bij de vijftien- tot negentienjarigen is dat tussen de 20 en de 99 euro per maand.

Bankkaart

Vanaf veertien jaar heeft de helft van de kinderen een eigen bankkaart, waar ze dan zelf (gelimiteerd) geld kunnen afhalen. Bij de zeventienjarigen gaat het al om 83 procent.

De grote geldenquête werd gehouden naar aanleiding van de Week van het Geld , die vandaag start. TNS voerde de steekproef uit in opdracht van Wikifin, een programma van de financiële regulator FSMA, bij een representatief staal van 1.088 deelnemers.

Bron: De Standaard (mtm)
http://www.standaard.be/cnt/dmf20160314_02181345

Mening:
Het is noodzakelijk dat ouders met hun kinderen communiceren over zakgeld, hun loon en andere geldzaken. Zo leren kinderen beter met geld om te gaan. Wanneer dit te laat aangeleerd wordt bestaat er een kans dat kinderen problemen krijgen in de omgang met geld. Bij mij thuis kregen we al vanaf het eerste leerjaar 'zakgeld', wat natuurlijk niet over grote bedragen ging. Als kind (van zes jaar) startten we met 50 eurocent per week. Waarvoor we konden sparen was eens een extraatje, zoals bijvoorbeeld een tweede keer naar de kermis te kunnen gaan of een extra speelgoedje. Niet dat we iets te kort kwamen, maar het nodigde mij en mijn broer uit om te sparen en na te denken over wat we met ons geld wilden doen. Maar hier werd ook aan tafel over gepraat, zoals waarvoor we willen sparen. Ik hoop dat ouders dit vaker gaan doen bij hun kinderen. Kinderen zijn dankbaar en zullen zo meer leren over geldzaken. Dergelijke onderwerpen kan je moeilijk in theorie uitleggen aan kinderen, maar dit moeten ze kunnen ervaren en hieruit leren.

Ik ga akkoord met Lotte G*eens wanneer ze aanhaalt dat we kinderen moeten leren omgaan met geld door te communiceren. Communicatie over delicate onderwerpen is vaak de beste manier om zowel als individu als gezin ermee om te gaan. Ook het principe van vroeg beginnen met zakgeld vind ik een goed idee. Hoewel we daarbij moeten oppassen dat sommige kinderen geld niet gaan zien als iets om altijd alleen maar extraatjes van te kopen. Wel is het goed om als ouder daar te zeggen dat ze even moeten sparen en de kinderen goed moeten laten nadenken over wat ze willen kopen. Daar zijn mijn ouders wel sterk in geweest met de vraag te stellen: “Heb je dat nodig? Ga je dat veel gebruiken?”. Erg vaak kwam het antwoord erop neer dat ik het dan toch niet wou. Je wordt vaak misleid door reclame of door je vriendjes op school als je jong bent. Daarin moeten ouders hun kinderen leren zelf na te denken over wat ze echt willen. Ook kan je kinderen een bewustzijn van geld aanleren door hen mee te nemen naar de winkel. Kinderen moeten eveneens de waarde van geld leren in plaats van het enkel te sparen. Het is van belang hen mee te nemen naar de winkel en hen prijzen leren te vergelijken. Zo leer je hen een houding van sparen aan maar ook nog van spaarzaam omgaan met geld dat je dan toch uitgeeft. Het is een illusie te denken dat je geen uitgaven hoeft te doen. Uitgaven zijn noodzakelijk en daar moet op ingespeeld worden. Ik vind het daarom niet erg slecht dat hele jonge kinderen nog niet op de hoogte zijn van de salaris van de ouders. Er kan naar mijn mening ook geen leeftijd geplakt worden op het ‘moeten’ weten daarvan. Ik denk dat een ouder dat zelf zal aanvoelen wanneer dat bespreekbaar is met de kinderen. Daarbij trek ik mijn mening door naar de bankkaart. Vaak hoor je dat jongeren er te jong voor zijn of dat anderen het weer te laat hebben gekregen, maar alles hangt af van de situatie en van kind tot kind.