DILBEEK - Geen speelpleinwerking zonder jonge animatoren die de boel draaiend houden. Goed nieuws voor ouders en kinderen die op de speelpleinen rekenen: aan kandidaten is dit jaar geen gebrek.


Al 95 kinderen mochten ze gisteren, op dag één van de speelpleinwerking, in Dilbeek ontvangen. Begijnenborre is een afgesloten groen domein, met veel gras, een grote zandbak, moderne speeltuigen en een bos vlakbij. Aan enkele tafels die buiten in de zon zijn gezet, worden meisjes van acht en negen jaar geschminkt. Celine, die zelf nog maar 15 is, schildert vrolijke kleuren op de jonge gezichten.

'Ik ben hier zelf vaak komen spelen, zo tussen mijn 9 en 12 jaar', zegt ze. 'Ik ben daarna een paar jaar niet gekomen omdat ik te oud werd, maar zodra ik kon, heb ik de cursus tot animator gevolgd, in de voorbije krokusvakantie. Vandaag is het mijn eerste dag als begeleidster.'

Aan kandidaten hadden ze dit jaar in Dilbeek geen gebrek. 'Ik heb zelfs mensen moeten weigeren', zegt Laura Waals, die bij de gemeentelijke aangesteld is als speelpleincoördinator. Het is ooit anders geweest. Vorig jaar, bijvoorbeeld, toen gemeld werd dat sommige werkingen tijdens de paasvakantie niet open konden gaan bij gebrek aan begeleiding. Dit jaar is dat euvel verholpen. De Vlaamse Dienst Speelpleinwerk heeft veel promotie gevoerd rond het cursusaanbod. De cursussen die deze vzw over heel Vlaanderen organiseert - zo'n 50-tal - waren in een mum volgeboekt en liefst 2.500 jongeren vanaf 16 jaar zullen dit jaar een cursus volgen. Ze lopen ook nog tijdens deze paas- en komende zomervakantie.

Wie een attest van zo'n cursus op zak heeft, krijgt in Dilbeek voorrang en krijgt dan ook meer betaald: zestig euro in plaats van dertig. 'Ik kwam hier ook al toen het bedrag nog niet zo hoog was', zegt Maarke (20). 'Ik vind dit gewoon veel leuker dan ander vakantiewerk. Je krijgt van die kindjes veel liefde terug.'

Voor Yasmine (15) is het de eerste keer. Ze staat bij de jongste kleuters, een handvol kinderen van drie jaar. 'Plezierig, maar wel veel werk', vindt ze. 'Die kindjes vragen voortdurend aandacht en de spelletjes die we hadden voorbereid, zijn veel sneller voorbij dan we hadden gedacht. Vanmorgen hebben we instrumenten gemaakt, en we wilden er vanmiddag een voorstelling mee opbouwen. Maar die kleintjes hebben zoveel verf gebruikt, dat ze nog niet droog zijn. En dus moeten we nu improviseren.'

Het resultaat daarvan is een 'trouwpartij', waarbij de kleuters zo feestelijk mogelijk uitgedost zijn. Elders op het grote terrein zijn de vier- en vijfjarigen een groot competitiespel aan het spelen, en doen de zes- en zevenjarigen bal- en springspellen op het basketbalpleintje. De oudste groep is naar het bos.

Op sommige andere speelpleinen mogen de kinderen kiezen wat ze doen en bieden de begeleiders per dag een waaier aan keuzemogelijkheden aan. In Dilbeek doen ze het nog op de klassieke manier, met groepjes volgens leeftijd. 'Wij vinden dat het zo het beste werkt', zeggen de hoofdanimatoren van Dilbeek. 'Een kwestie van gewoonte, zeker?'

Veerle Beel

Bron : DS 07/04/09

Als toekomstige leerkrachten lijkt het mij zinvol om je op deze manier in te zetten in de samenleving. Je oefent jezelf in omgangsvormen met kinderen (je doelgroep) en wordt er voor betaald, extra als je een attest hebt. Het is tenslotte toch vooral voor de jeugd dat we voor het onderwijs gekozen hebben...

__________________
"Niets is zo machtig als het menselijk verstand,
tenzij het menselijk onverstand."
Uit : Het vliegende bed. W. Vandersteen