Uitgehongerde bacteriën zuiveren water

Een twintiger heeft een revolutionaire methode ontwikkeld die ons afvalwater sneller en efficiënter zuivert. En die ook nog energie opwekt. Hoe? Door bacteriën op dieet te zetten en ze uitgehongerd los te laten op ons rioolwater. In Washington DC wordt zijn uitvinding al uitgetest.

Jesse Van Regenmortel

Waterzuivering efficiënter laten verlopen, dat was het doel dat Francis Meerburg uit Gent zich stelde in zijn doctoraat. Wel, hij kan ze efficiënter én sneller én goedkoper laten verlopen. Met gulzige bacteriën...

Meerburg moet zich even Archimedes gevoeld hebben toen hij op het idee kwam om bacteriën op een crashdieet te zetten. De microbeestjes worden al langer gebruikt bij de zuivering van ons huishoudelijk afvalwater. Ze halen daar energie uit die omgezet wordt in biogas. Maar met de extra hongerige bacteriën van Meerburg kan je er ruim dubbel zoveel energie uithalen.

‘We laten die bacteriën eerst staan in een bassin waarin ze kunnen ademen, maar zich niet kunnen voeden’, zegt Francis Meerburg. ‘Wanneer ze uitgehongerd zijn, pompen we die tank vol afvalwater. Al het organisch materiaal dat daarin zit – en dat afkomstig is van onze keukens, wc’s en douches – vreten ze op, waardoor ze verdikken en zich vermenigvuldigen, net zoals in de natuur. Vervolgens laten we dat materiaal bezinken, pompen we het weg en steken het in een vergister, die biogas produceert.’

Snel en efficiënt

Dat proces duurt geen weken, maar slechts enkele uren. Je hongert je bacteriën een uurtje uit, laat ze zich een halfuur volvreten en begint van voren af aan. Snel en efficiënt. En je produceert tegelijk de energie die je nodig hebt om je waterzuiveringsinstallatie te laten werken.

Dat is de theorie. Meerburg testte het in een lab van de UGent met een paar liter water, en later in Washington DC met een paar honderd liter water. Daar zijn ze zo enthousiast over zijn revolutionaire methode, dat ze met grootschalige tests begonnen zijn.

Net regenwater

En nog beter: waterzuiveringsinstallaties die uitgerust zijn met meer dan één bassin, kunnen met relatief kleine aanpassingen de methode van Francis Meerburg toepassen.

Om eerlijk te zijn, het idee van de uitgehongerde bacteriën is niet helemaal nieuw. Het werd in de jaren twintig ontwikkeld voor de verwerking van industrieel afvalwater, maar nooit toegepast. Meerburg haalde het idee van onder het stof, ontwikkelde het voort en paste het toe.

Voor de goede orde: de bacteriën maken het water even proper als regenwater. Zuiver genoeg om het te lozen in beken en rivieren en om erin te zwemmen, maar niet om te drinken. Afvalwater wordt nooit gebruikt om drinkwater te produceren, dat gebeurt met grondwater.

Zo werkt het:
-Bacteriën worden op dieet gezet in een waterbassin
-Wanneer afvalwater wordt toegevoegd, storten de uitgehongerde bacteriën zich daarop. Ze zinken volgevreten naar de bodem
-Het bezinksel wordt weggepompt en door een proces van vergisting omgezet in *biogas
-De waterzuiverings*installatie kan draaien op de energie uit dat biogas
-Het door bacteriën gezuiverde water wordt weggepompt naar beken en rivieren
-Een deel van de bacteriën blijft in het bassin en moet *opnieuw op dieet

Bron: De Standaard http://www.standaard.be/cnt/dmf20161104_02555190
Datum: /11/2016

Mening: Een zuiveringssysteem dat niet alleen sneller, efficiënter en goedkoper werkt maar ook nog eens dubbel zoveel energie kan opwekken. Ik vind het een beetje te goed klinken om waar te zijn, maar ik hoop dat het tegendeel wordt bewezen bij de test in Washington DC. Hoe dan ook vind ik het chapeau van Jesse Van Regenmortel dat hij als twintiger zo’n project heeft uitgewerkt. Het is wel jammer dat het water van het zuiveringssysteem niet drinkbaar is maar dit is bij de zuiveringssystemen die nu in werking zijn ook niet het geval. Ik vind het zeer goed dat we bezig zijn met het zoeken naar efficiëntere en goedkopere manieren om aan afvalverwerking te doen.