Gerechtshof in Gent vertoont structurele fouten


Het nieuwe gerechtsgebouw in Gent, dat gisteren officieel werd geopend, kampt nog steeds met een hoop kinderziekten en structurele problemen. 'Men heeft ons niets gevraagd en het resultaat is er ook naar', zegt vrederechter Fred Evers.


De Gentse magistratuur heeft er lang op moeten wachten, maar bijna tien jaar na het uitschrijven van de internationale architectuurwedstrijd is het dan zover. Bijna alle gerechtelijke diensten, uitgezonderd het hof van beroep en het arbeidshof, zijn verhuisd naar het gloednieuwe gebouw aan de Opgeëistenlaan. Op 19 februari 2004 werd de eerste steen gelegd, begin maart trokken de vrederechters als eerste in het nieuwe glazen huis dat 140 miljoen euro heeft gekost. Ondertussen hebben de meer dan 600 werknemers van justitie hun plek gevonden. Elke rechter heeft nu voor het eerst zijn eigen bureau. Decentralisatie van de gerechtelijke diensten moet bijdragen tot een efficiëntere organisatie en een betere dienstverlening aan de burger.

'Het zal er zeker toe leiden dat er rationeler gewerkt kan worden, ook voor de advocaten. En het bevordert het sociaal contact', zegt Fred Evers, vrederechter. 'Maar het gebouw vertoont heel wat mankementen. Het is niet doordacht, alsof de regie der Gebouwen voor de eerste keer een gerechtsgebouw laat bouwen. Het is duidelijk dat ze geen draaiboek hebben.'

Evers schreef drie bladzijden vol met klachten, maar aan de meeste is nog steeds niets gedaan. 'De afgelopen maand heeft niemand me nog gesignaleerd dat de lift weer is blijven hangen, maar verder is er nog maar weinig veranderd. In april was het er bloedheet, nu is het soms ijskoud in mijn bureau. Heel wat deuren reageren niet op de badges om binnen te geraken. Dan sta je daar met je handen vol dossiers. Kortom: we zijn te vroeg verhuisd.'

Het is opmerkelijk hoe gelijklopend een aantal klachten zijn met die van de bewoners van het Vlinderpaleis, het andere gloednieuwe gerechtsgebouw. Ook daar reageren deuren vaak niet op badges. Nog een mankement is dat de rechters niet meer kunnen eten in het gerechtsgebouw. Grootkeuken is niet meer rendabel, maar de eerste voorzitter van eerste aanleg en tevens beheerder van het gebouw Roland Tack, belooft dat er een cateringbedrijf zal worden ingeschakeld.

Volgens Evers bewijst de structuur van het gebouw dat ze in Brussel niet weten hoe justitie werkt. 'Vrederechters ontvangen, in tegenstelling tot andere rechters, vaak mensen in hun bureau. Dinsdag had ik nog een voogdijkwestie, ze waren met twaalf. Ik doe vaak verzoeningen, die mensen zijn dan met zes of acht. Zij kunnen niet op een behoorlijke manier in mijn bureau. ''Dan moet u maar een andere plek zoeken in het gebouw'', krijg ik te horen. Maar tussen twee verzoeningen heb ik vaak een dood moment waarop ik aan andere dossiers werk. Dat kan dan niet. Nog een voorbeeld: Brussel heeft een duur kastensysteem op wieltjes besteld. Maar het archief van de vrederechters, dat in kartonnen dozen zit en waar op de zijkant op staat wat er in zit, kan daar niet in. Tenzij we de dozen op z'n kant leggen waardoor we op honderden dozen opnieuw moeten opschrijven wat er in zit.'

'In de zittingzalen staan doorlopende banken. Als een beschuldigde of getuige naar voor moet komen moet iedereen rechtstaan om hem door te laten. Bovendien zit het Openbaar Ministerie vlak naast de rechter, zonder enige afscheiding. Principieel kan dit niet. Dat een architect dat niet weet, begrijp ik, maar Brussel moet dat toch weten. Ze hebben niet met ons overlegd, en het resultaat is er ook naar', concludeert Evers.


DS, 08-06-2007 (Inge Ghijs)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB