Al 600 Vlaamse scholen zijn klant bij een incassobureau om openstaande schoolfacturen op te vorderen. Dat is een op de zes. Dat schrijft De Morgen dinsdag.

In Antwerpen lopen de achterstallige facturen op tot meer dan 100.000 euro in de stedelijke scholen, berekende de krant.

Opmerkelijk is dat het vooral gaat om schulden in het basisonderwijs, waar al enkele jaren een maximumfactuur van 70 euro per jaar geldt. Toch is dat bedrag voor sommige gezinnen nog te veel of lopen de kosten op door naschoolse opvang of maaltijden.

Het Netwerk tegen Armoede vreest dat de problemen enkel nog zullen toenemen, omdat de armoede groeit.

Bron: De Standaard 20 november 2012
http://www.standaard.be/artikel/det...121120_00374742

Eigen mening: Ik vind dat zoals in het artikel vermeld wordt sommige gezinnen gewoon niet het geld hebben om school te betalen.
Zelfs al zijn de kosten de laatste jaren erg gedrukt, zijn er nog veel mensen die dit bedrag niet kunnen bolwerken en zeker niet met al de bijschoolse activiteiten.
Dus ik vind dat ze het bedrag nog moeten drukken of ze een oplossing moeten vinden zodat de minder bedeelde gezinnen ook educatie krijgen aangezien dit toch een basisrecht is

Al 600 Vlaamse scholen zijn klant bij een incassobureau en in het Antwerps stedelijk onderwijs lopen de openstaande schoolfacturen op tot meer dan 100.000 euro. Het Netwerk tegen Armoede lanceert vandaag een campagne om scholen bewuster te maken van de hoge kosten.

*


Het gaat voornamelijk om schulden in het basisonderwijs. Opmerkelijk, want daar is al sinds enkele jaren een maximumfactuur van kracht

Ouders die het overduidelijk financieel niet redden, kunnen in Gent op voorhand al een vrijstelling van de schoolkosten krijgen. Het Gentse stadsbestuur schold zo in 2011 78.000 euro schoolkosten in het stedelijk onderwijs kwijt. Tegelijkertijd staat er echter nog zowat 85.000 euro aan achterstallige betalingen open.

In Antwerpen gaat het zelfs om meer dan 100.000 euro aan onbetaalde facturen in de stedelijke scholen, zo zegt directeur stedelijk onderwijs Frank Noten. "De bedragen nemen toe en dat begint in sommige scholen gevolgen te hebben", zegt Noten. "Zeker naar de volgende jaren toe. Er zijn investeringen die uitgesteld moeten worden."

Zowel in Antwerpen als in Gent gaat het voornamelijk om schulden in het basisonderwijs. Dat is opmerkelijk, want daar is al sinds enkele jaren een maximumfactuur van kracht. Die bedraagt in de lagere school 70 euro per jaar. "Vaak loopt de factuur verder op doordat er nog buitenschoolse opvang of warme maaltijden bij komen", zegt Noten. "Maar ook die 70 euro is voor sommigen te veel. We bieden gespreide betalingen aan - tien euro per maand of zo - maar dat lukt niet altijd." Per 1 januari start het Antwerpse stedelijk onderwijs met een eigen sociale dienst die, na de eerste schriftelijke aanmaningen, zal bemiddelen tussen school en ouders.

Veel scholen kunnen of willen niet wachten. Ze schuwen de incassobureaus dan ook niet meer. In 2009 liet de Belgische Vereniging van Incasso-ondernemingen weten dat om en bij de vierhonderd Vlaamse scholen een contract hadden bij een van hun leden. Nu zijn dat er al zeshonderd, zegt voorzitter Etienne van der Vaeren. Bekeken op het totale scholenlandschap gaat het om een school op de zes.

Die vaststelling deed het Netwerk tegen Armoede in actie schieten. "Er is meer armoede dus er zullen meer onbetaalde facturen zijn", zegt Peter Heirman van het Netwerk, "maar we hebben de indruk dat scholen ook sneller een stok dan een wortel gebruiken."

De vereniging lanceert vandaag een brochure die scholen tips moet geven om op een meer sociale manier met ouders om te gaan. Zo wordt aangeraden om betalingen te spreiden, in de optie te voorzien om cash te betalen, huisbezoeken af te leggen en vooral te praten, praten, praten. Tegelijkertijd vragen ze aan minister van Onderwijs Pascal Smet (sp.a) om de maximumfactuur in de eerste graad van het secundair onderwijs in te voeren. Onder meer in Antwerpen loopt een proefproject. Smet volgt dat op de voet op.

Veel scholen proberen nu al oplossingen te zoeken. Directies gaan op zoek naar bedrijven die een opleiding deels kunnen sponsoren of proberen duurder materiaal te huur in plaats van te koop aan te bieden. Ook in Antwerpen maant Noten zijn scholen aan om menselijk te blijven. "We hameren er op dat onbetaalde schoolfacturen niks te maken hebben met de kinderen", zegt hij. "Het is dus niet de bedoeling dat de secretariaatsmedewerker aan een kind vraag 'of hij die vijf euro al bij heeft'. Ook nota's in de agenda's zijn not done. De pedagogische relatie met het kind moet zuiver blijven."


De Morgen
20/11/2012


Mening:
Ik schrik er toch wel van dat zoveel schoolrekeningen niet of laattijdig betaald worden, en dit ook in het basisonderwijs waar de maximumfactuur van toepassing is. Het is zeker begrijpelijk dat scholen ervoor zorgen dat zij hun gelden binnenkrijgen, maar om daarvoor een incassobureau in te schakelen, vind ik toch te ver gaan. Beter is dat de school samen met de ouders een oplossing zoekt. Bijvoorbeeld het opmaken van een aflossingsplan met gespreide betalingen.

Ik vind het ook geen slecht idee om studietoelagen automatisch toe te kennen. Nu zijn het vaak de mensen, die er het meeste nood aan hebben, die de aanvraag niet indienen. Zij zien vaak op tegen alle administratie die erbij komt kijken en durven vaak geen hulp van iemand anders (bvb. de school) inroepen.

Daarom ook is spreken met ouders en samen oplossingen zoeken veel belangrijker dan een incassobureau op hen af te sturen.

Bron: De Standaard (www.standaard.be)

Alle Vlaamse scholen in het basis- en secundair onderwijs krijgen een brochure met 76 tips rond kosten en communicatie om beter om te gaan met onbetaalde facturen. Het stappenplan werd de voorbije drie jaar uitgewerkt door verenigingen en ervaringsdeskundigen uit het Netwerk tegen Armoede en krijgt steun van Vlaamse sp.a-ministers Pascal Smet (Onderwijs) en Ingrid Lieten (Armoedebestrijding).

“We kregen de voorbije jaren signalen dat het thema “kosten in het onderwijs” steeds belangrijker werd”, aldus Sieg Monten (Netwerk tegen Armoede). “De digitalisering neemt steeds toe en er hangt een kostenplaatje aan. Maar scholen zetten meer en meer incassobureau's in omdat facturen onbetaald blijven.”

Centrale boodschap in de brochure is: “Hoe goedkoper een school kan werken, en hoe meer ze oog heeft voor kostenbeheersing, hoe minder ze kan worden geconfronteerd wordt met onbetaalde facturen.”

Een aantal concrete tips zijn bijvoorbeeld de mogelijkheid bieden om facturen gespreid en cash te betalen. “Ook werken aan een vertrouwensband tussen de school, het financieel team en de ouders is belangrijk”, verduidelijkt Nele Buyl van de Aalsterse vierdewereldwerkgroep Mensen voor Mensen. “Vertrouwen wordt opgebouwd vanaf het inschrijvingsmoment, maar ook op informele momenten bij het ophalen van de kinderen bijvoorbeeld. Een leraar moet ook proactief te werk gaan.”

In de brochure wordt ook aandacht besteed aan sensibilisering. “Leerkrachten zijn middenklassers en moeten zich telkens opnieuw inleven in mensen die leven in armoede, voor wie vijf euro wél veel kan zijn.”

Mijn mening

Ook ik schrok er wel van de vele onbetaalde facturen. Ik ben het ook met Wim eens. Scholen gaan beter samen met de ouders op zoek naar een oplossing om de betaling onderling te regelen in plaats van er een derde partij bij te roepen. Ik kan me wel voorstellen dat als er veel ouders zijn die de rekening niet betalen, het inschakelen van een incassobureau geen overbodigheid is. Het is natuurlijk goed dat er zulke bureaus bestaan.
Maar om het niet zo ver te laten komen, vind ik het goed dat scholen een brochure krijgen met tips rond schoolse kosten en vooral om de communicatie tussen de school en de ouders rond die kosten te verbeteren. De vermelde boodschap: “Hoe goedkoper een school kan werken, en hoe meer ze oog heeft voor kostenbeheersing, hoe minder ze kan worden geconfronteerd wordt met onbetaalde facturen.” kan dan ook niet duidelijker zijn. Als de school zo goed mogelijk probeert om haar kosten te beperken, zullen er minder ouders zijn die de rekening niet kunnen betalen. Het is ook noodzakelijk om als school rekening te houden met de mogelijke armoede die leerlingen van hun school kunnen lijden. Dit moet in het achterhoofd gehouden worden voor het kostenplaatje wordt berekend.