|
|
Onderwerp Opties | Zoek in onderwerp | Waardeer Onderwerp | Weergave Modus |
|
#1
|
|||
|
|||
Ik beklaag huisartsen die hypochonders met Wikipediaprints onder de arm over de vloer
Hebt u ze ook al gezien in de wachtkamer bij de dokter? Kranige, vastberaden heren, met een lijvige map op de knieën, vol uitgeprinte Wikipediavellen, en een vastberaden blik in de ogen. Ze weten al wat hen mankeert en de dood lonkt, indien er niet opgetreden wordt! Ik stel me dan voor dat ze onmiddellijk na binnenkomen in het dokterskabinet, de bril even aandrukkend op de expanderende neusvleugels (want het vergt toch enige assertiviteit, optornen tegen de medische wetenschap), met besliste stem debiteren: "Dokter, ik denk dat ik een breedspectrum antibiotica nodig heb. Ik heb het opgezocht, en dit is de ziekte waar ik aan lijd, dus schrijft u dat nu gewoon even voor, dan verliezen we verder geen tijd. En misschien ook drie dagen werkverlet, dan zal het zeker opgelost zijn."
Puur intuïtief en gedeeltelijk gebaseerd op wat ik me rondom mij zie gebeuren, vrees ik dat de interwebs een constante hel zijn voor ons goed opgeleid medisch korps. Hypochonders met te veel tijd schuimen alle mogelijke sites af, op zoek naar hun ziektebeeld, om vervolgens even vlotjes de gewenste behandeling te laten voorschrijven. Meningen van de dokters worden in twijfel getrokken en 'second opinions' blijken noodzakelijk, zelfs bij simpele verkoudheden, want "ik weet toch wel zelf wat ik voel en wat voor symptomen ik heb! En daarbij, Wikipedia liegt niet!" Dat die stelling ook met een korreltje zout mag genomen worden, weten we ondertussen ook. Twintig minuten bladeren en scrollen op Wikipedia. Het is toch een evidentie dat dat ongeveer het equivalent is van zeven jaar opleiding, bijkomende scholing als huisarts, nog wat stages en misschien ook een paar jaar praktijkervaring. Toch? Arme huisartsen. En het gaat er niet beter op worden. Zowel Samsung als Apple hebben de gezondheidsmarkt ontdekt. En de strijd belooft heftig te worden tussen beide giganten. Bedoeling is dat je met apps, sensoren, smartwatches en uiteraard je smartphone, in staat bent om essentiële gegevens over je fysieke conditie te verzamelen en te analyseren. Op zich is dat niet nieuw. Philips Medical heeft jaren geleden al met hartbewaking op afstand gewerkt. Heel veel fitnessapps zoals Runkeeper houden je calorieverbruik en je gemiddelde beweging bij. Een van de leukere is voor mij Withings, met onder andere een weegschaal, die niet alleen je gewicht bijhoudt, maar ook je vetmassa, je hartslag en de luchtkwaliteit in je kamer. Het ding communiceert dat ook nog eens met je smartphone. Ik loop zelf ook rond met een Fitbit een armbandje dat je dagelijkse stappen telt, als wekker kan gebruikt worden, met een trilfunctie zodat je niemand anders wakker maakt. Maar ook de 'kwaliteit' van je slaap kan je kennelijk meten aan de hand van de bewegingen die je 's nachts maakt. Ik maak er geen geheim van dat ik - als notoire slechtslaper - het heerlijk vind om 's ochtends te kunnen vaststellen dat ik inderdaad niet goed geslapen heb. De 'gamification' van het slaaptekort: ik heb mijn record verbroken vannacht, joepie! Mijn partner vindt het onzin. Jongens houden van gadgets, denk ik dan maar. Maar nu gaat het allemaal nog een stapje verder. Ook bloeddruk komt er bij kijken. Allicht zal men wel nog oplossingen voor suikerspiegel vinden, en/of cholesterol. Vraag me niet hoe. Ik vind het overigens ook geen slecht gegeven, dat we wat bewuster omspringen met ons lichaam. Ik geloof dat het Peter Hinssen was die onlangs op Radio 1 de vergelijking maakte dat we met ons lichaam pas bij de dokter gaan als we ziek zijn, terwijl we de toestand van onze auto's veel nauwkeuriger bewaken. Hij heeft - zoals zo dikwijls - gelijk. Preventie kan een belangrijke factor gaan spelen, en op deze manier bijdragen tot volksgezondheid. Maar ik blijf de huisartsen beklagen. Binnenkort zit hun wachtzaal vol met patiënten die in de ene hand de uitgeprinte helft van Wikipedia hebben en anderzijds volhangen met gadgets, de ene al ernstiger te nemen dan de andere. Met een zoemende en alarmtonen jengelende smartphone komen ze om breedspectrum antibiotica vragen. Ze hebben geen geneeskunde gestudeerd, maar ze weten er alles over. De toestand is ernstig, maar niet ernstig te nemen. Bron: De Morgen 9/06/2014 (http://www.demorgen.be/dm/nl/2461/O...r-krijgen.dhtml) Dit artikel past bij het onderdeel verwachtingsverwachtingen in de cursus EMCV 2 |