Met de lokale verkiezingen in aantocht geven de Vlamingen de nieuwe besturen een duidelijke boodschap mee: zorg voor leefbare, propere steden en gemeenten met meer groen, minder nachtwinkels en de nodige buurtfeesten. Dat valt af te leiden uit de iVox-enquête die deze krant samen met VTM liet uitvoeren.
Farid El Mabrouk

Via 'De Stem van Vlaanderen' kan iedereen online vragen beantwoorden over lokale thema's en zo te weten komen met welke lijsttrekker hij de meeste ideeën deelt. iVox legde dezelfde vraagstukken ook nog eens voor aan 1.000 Vlamingen.

Daaruit blijkt dat de Vlaming snakt naar meer ruimte voor parken en bossen en mogelijkheden om zich te ontspannen. Bedrijventerreinen moeten daarvoor wijken. Maar liefst acht op de tien mensen zeggen het landelijke karakter van hun woonplaats te willen behouden en niet op te willen geven voor meer woonkavels.

Plaats voor groen
Professor ruimtelijke planning Georges Allaert (UGent) is niet verbaasd over de resultaten. 'Vlaanderen is bijna volledig verstedelijkt. De hang naar meer open ruimte groeit dan ook', stelt hij. En de druk zal alleen maar toenemen, voegt hij eraan toe. Straks zijn we met één miljoen Vlamingen meer en zal Brussel niet langer één, maar twee miljoen inwoners tellen. Toch is er nog plaats voor meer groen, klinkt het verrassend genoeg. 'Dat kan bijvoorbeeld door oude industrieterreinen die niet meer gebruikt worden om te vormen tot open ruimte', zegt Allaert. Voorwaarde is wel dat de ruimte in de steden beter wordt gebruikt en er in de stadsrand - zoals dat in Nederland al lang het geval is- meer woonruimte komt via woonblokken. Dus dichter bij elkaar wonen in de steden om elders meer ruimte te creëren. Behalve van meer groen houdt de Vlaming overigens ook van propere straten. Hij is wel relatief tevreden over de inspanningen die zijn stad of gemeente levert. Dat strookt ook met de bevindingen van een onderzoek dat Test-aankoop onlangs voorstelde en waaruit bleek dat onze gemeenten er de voorbije acht jaar netter op zijn geworden. Sluikstorten blijft de belangrijkste factor van overlas en die overlast wil de Vlaming ook terugdringen. Door strengere regels en boetes en door nachtwinkels aan banden te leggen. Dat laatste gebeurt in steden ook meer en meer, door minder snel vergunningen af te leveren of door een alcoholverbod op te leggen.

De drang naar meer leefbaarheid uit zich tot slot ook in de vraag naar meer geld voor wijk-en buurtfeesten. 'Dat bevordert het samenhorigheidsgevoel in de wijken en vormt een tegengewicht voor de individualisering van de samenleving. Veel mensen engageren zich daarvoor, maar die vraag is de voorbije jaren nog veel sterken geworden', zegt Jan Van Alsenoy van de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten.

Uit: Het Nieuwsblad

Mijn mening:
Ikzelf ben ook een fan van onze parken. Ik weet nog goed hoe ik als kind iedere zondag naar 'de tibourschrans' ging met min grootvader om er naar hartenlust te kunnen spelen. Dit is een ervaring die ik ook met mijn eigen kinderen en (eventueel) kleinkinderen wil delen. Daarom vind ik het belangrijk dat onze parken goed onderhouden blijven en natuurlijk ook misschien zelfs uitgebreid kunnen worden indien mogelijk.

Een propere gemeente is uiteraard ook noodzakelijk. Ik denk niet dat het een goed voorbeeld stelt als je ziet dat de straten vol vuil liggen en dat er hieraan niets aan gedaan wordt. Het installeren van vuilbakken op openbare plaatsen zoals het dorpsplein of parkingen kan hierbij helpen, alsook het verhogen van de boetes voor sluikstorten.

__________________
There are only two things infinite,
The universe and man's stupidity.
-- Albert Einstein

Ik zie ook graag parken wanneer deze goed zijn onderhouden. Echter stel ik mij hier nog wel een vraag bij.
Als ik het hier zo lees willen we allemaal meer parken, meer groen. Maar hoeveel van jullie zouden er ook echt gebruik maken van die parken? Ikzelf woon in de buurt van een park en ik zie er nog maar bitter weinig mensen met hun kinderen op een mooie lentedag gaan spelen. We leven in een maatschappij die ten eerste alles sneller wil. Mensen hebben geen tijd meer (denken ze) en het geduld niet meer om een namiddagje op een bankje te gaan zitten of gezellig te kuieren in het park. Ten tweede leven we ook in een maatschappij waarin naar mijn gevoel kinderen niet meer weten wat echt spelen is. Zet eens twee kinderen in een park. Hoe snel zouden ze al niet zeuren om naar huis te gaan? Ze spenderen liever hun vrije zondag achter de computer, de Wii, of weet ik veel wat er nog allemaal is van dure technologische snufjes, dan te gaan ravotten in een park.

Ik ben dus voorstaander van meer groen en meer parken, als we er ook echt gebruik van maken en dit niet alleen willen om het te laten verwilderen.