Het Brusselse parket heeft donderdag geldboetes van 30.000 en 50.000 euro gevorderd tegen zeven mensen die een scanner hadden om het Astrid-netwerk, het communicatiesysteem van de politie en hulpdiensten, af te luisteren en de man bij wie ze die scanner aankochten.

Volgens het parket hadden de verdachten op een volstrekt onverantwoorde en onaanvaardbare manier gehandeld. 'Die communicatiekanalen mogen enkel door hulp- en nooddiensten gebruikt worden, daar misbruik van maken betekent een groot gevaar voor de veiligheid van het land', klonk het.

Het onderzoek naar de verschillende betrokkenen begon in mei 2011. Toen viel de federale gerechtelijke politie (FGP) van Asse binnen bij een radiofanaat omdat ze vernomen had dat die Astrid-scanners te koop aanbood.

De politie vond er niet alleen dergelijke scanners maar ook kaarten met locaties van Astrid-antennes en gegevens van journalisten en andere mensen die een dergelijke scanner hadden aangekocht. De politie viel ook daar binnen en nam er niet alleen het afluistermateriaal maar ook computers, laptops, gsm’s en smartphones in beslag.

Volgens het parket waren de betrokkenen zwaar over de schreef gegaan. 'Zij hebben niet alleen de wetgeving doelbewust overtreden, maar ook hun eigen journalistieke deontologie', klonk het.

De NV Astrid, die het communicatiesysteem ontwikkelde, eiste een materiële schadevergoeding van 7.895 euro en een morele schadevergoeding van 1.500 euro.

De verschillende verdachten wezen erop dat zij het Astrid-netwerk niet gehackt hadden, maar gebruik hadden gemaakt van de gebrekkige beveiliging. Bovendien hadden ze niets anders gedaan dan luisteren, zonder iets kwaads in de zin te hebben. Ook de persvrijheid werd als argument naar voor geschoven en het feit dat minstens vijf andere personen, bij wie ook een Astrid-scanner gevonden was, niet vervolgd werden.

Het vonnis valt op 1 april.

Bron : http://www.standaard.be/cnt/dmf20150312_01575816

Eigen mening: Ik vind de boete terecht. Het politienetwerk afluisteren doe je niet. Dat kan inderdaad mensen in gevaar brengen én de privacy van mensen schaden. Als de politie wordt opgeroepen voor huiselijk geweld, hoeven journalisten hier toch niets van te weten? Journalisten zijn te hard gericht op sensatieverhalen waardoor sommige mensen totaal geen privacy meer hebben. Persvrijheid is een recht, daar geef ik ze gelijk in. Maar dit is een brug te ver.