Marokkaanse huwelijksmigratie stijgt


Jonge Marokkanen in ons land verkiezen nog altijd een partner uit Marokko. Dat blijkt uit een onderzoek van het Steunpunt Gelijkekansenbeleid van de Universiteit Antwerpen op vraag van minister van Gelijke Kansen Kathleen Van Brempt (sp.a). Deze voorkeur uit zich in een stijging van de huwelijksmigratie, momenteel de belangrijkste vorm van migratie naar België.


Binnen de Marokkaanse gemeenschap in België steeg het aantal huwelijken met een partner uit het land van herkomst met de jaren, zo blijkt. Van de huwelijken afgesloten voor 1979 ging het in 41,4 procent van de gevallen om een huwelijk met een partner uit het thuisland, terwijl dat aantal bij huwelijken tussen 2000 en 2003 65,4 procent bedroeg.

"Marokkanen in België kiezen vaak huwelijkspartners uit hun land van herkomst omdat ze verlangen naar iets 'vertrouwd' of naar een 'authentieke cultuur'", stellen de onderzoekers. "Maar hun toekomstige partners zien het huwelijk net als een stap naar een 'nieuw' leven." Beide partners hebben dus vaak "tegengestelde verwachtingen". Voor velen is het huwelijk dan ook een migratie-instrument geworden, zeggen de onderzoekers.

"Voor deze mensen gaat het om meer dan een keuze uit liefde. Door het huwelijk denken ze toegang te krijgen tot het 'beloofde land'. Maar dat is niet altijd het geval", luidt het. Huwelijksmigranten zijn vaak afhankelijk van hun partner en schoonfamilie, hebben dikwijls een lage scholingsgraad en door hun gebrekkige kennis van het Nederlands bestaat de kans op sociale isolatie.

Om dergelijke problemen te vermijden, is het volgens de onderzoekers noodzakelijk dat de betrokken landen efficiënt samenwerken rond het migratieprobleem. (belga/dm)


Blog DM, 15/12/2006 11u28

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Drie Turken op de vier importeren bruid(egom)


Marokkaanse en Turkse jongeren halen steeds meer hun huwelijkspartner uit het moederland. Ze voelen zich niet goed bij allochtone partners in België.


Acht op de tien Turkse vrouwen in Vlaanderen die tussen hun zevende en hun zeventiende naar België zijn gekomen, hebben hun huwelijkspartner in Turkije gezocht. Voor de tweede generatie Turkse vrouwen - hier geboren of voor hun zevende naar hier geëmigreerd - gaat het om zes op de tien vrouwen. Voor de mannen liggen de cijfers in dezelfde lijn.

Dat blijkt uit onderzoek door Hilâl Yalçin van het Steunpunt Gelijkekansenbeleid van de Universiteit Antwerpen onder leiding van Chris Timmerman en in opdracht van de minister van Gelijke Kansen, Kathleen Van Brempt (SP.A).

In tegenstelling tot wat men zou verwachten, daalt het aantal huwelijken van Turks-Belgische jongeren met een bruid of bruidegom uit Turkije niet. ,,De belangrijkste reden is de negatieve beeldvorming van Belgische Turkse jongeren over elkaar'', zegt Yalçin. ,,Turkse jongeren vinden geen geschikte huwelijkspartner in België. De Belgisch Turkse meisjes vinden dat de Belgisch Turkse jongens te weinig te bieden hebben, slecht opgeleid en te traditioneel zijn. Zij willen een moderne hoogopgeleide Turk uit Turkije. De Belgisch Turkse jongens vinden de Belgisch Turkse meisjes te verwesterd. Ze verkiezen een traditioneel Turks meisje uit Turkije. Deze beeldvorming is tegenstrijdig en verdwijnt maar heel langzaam. In de jaren tachtig gingen iets minder Turkse jongeren hun huwelijkspartner in Turkije halen, maar dat is opnieuw toegenomen.''

Eenzelfde trend is merkbaar bij de Marokkaanse gemeenschap, zo blijkt uit het onderzoek van Ina Lodewyckx van het Steunpunt, ook in opdracht van Van Brempt. In 2004 was ongeveer de helft van de Marokkanen gehuwd met een Marokkaanse migrant. Maar huwelijksmigratie neemt binnen de Marokkaanse gemeenschap sterk toe. Van de huwelijken afgesloten vóór 1979 had 41,4 procent zijn of haar partner in Marokko gezocht. Van de huwelijken afgesloten tussen 1980 en 1989 ging het om 48,4 procent, tussen 1990 en 1999 om 60,3 procent. Tussen 2000 en 2003 ging al 65,4 procent van de Marokkaanse jongeren zijn of haar partner in het moederland halen. De redenen voor de Marokkanen zijn dezelfde als die voor de Turken: de negatieve beeldvorming over elkaar.

,,Je zou verwachten dat jongeren die in België zijn opgegroeid steeds meer aansluiting vinden met andere jongeren uit België, maar het tegendeel blijkt waar te zijn'', zegt Lodewyckx. ,,Zij verlangen naar iets 'vertrouwds' of naar 'authentieke cultuur', terwijl de Marokkaanse jongere uit Marokko net daar aan probeert te ontsnappen door met iemand uit België te trouwen.''

De Genkse burgemeester Jef Gabriëls (CD&V) noemt de evolutie zorgelijk. ,,Uit onderzoek in mijn regio blijkt dat 75 procent van de Turkse jongeren met iemand van hier wil huwen, maar dat 75 procent met iemand van ginds huwt. Er is een enorme kloof tussen droom en daad.''

Marokkanen en Turken zijn samen met de Amerikanen de grootste groep immigranten van buiten de EU. De Amerikanen emigreren ook weer uit België, de Turken en Marokkanen niet.


Blog DS, 15-12-2006

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB