De stad of gemeente waarin u woont bepaalt vaak of u een leefloon kan krijgen of niet. Dat staat in het jaarboek Armoede en Sociale Uitsluiting van de Universiteit Antwerpen. Steden en gemeenten krijgen steeds meer bevoegdheden om een lokaal sociaal beleid te voeren, maar ze doen dat lang niet allemaal even goed.

"Tijd voor sociaal beleid", luidt de ondertitel van het Jaarboek Armoede en Sociale Uitsluiting 2017. De onderzoekers van het centrum OASes (Ongelijkheid, Armoede, Sociale uitsluiting en de Stad) nemen het armoedebeleid van lokale besturen onder de loep, een jaar voor de gemeenteraadsverkiezingen.

Ze stellen vast dat lokale besturen almaar meer middelen krijgen en verantwoordelijk worden om een lokaal sociaal beleid uit te bouwen, maar dat ze soms de bestuurskracht en de ervaring missen om dat goed te doen. Dat leidt tot grote gevolgen. Zo kan het zijn dat eenzelfde type OCMW-cliënt in de ene gemeente wel maar in de andere gemeente geen leefloon zal ontvangen. Want het is het OCMW dat over leeflonen beslist.

De onderzoekers vragen van de federale en gewestelijke overheden om de gemeenten beter te ondersteunen bij het ontwikkelen van een armoedebeleid. Niet alleen voldoende financiële middelen, maar vooral inhoudelijke ondersteuning is nodig. Zo moeten administratieve procedures om steun aan te vragen vereenvoudigd en gelijkgeschakeld worden, om ervoor te zorgen dat iedereen kan aanvragen en krijgen waar hij recht op heeft, waar hij ook woont.

De onderzoekers pleiten ook voor meer dialoog en samenwerking met de doelgroepen. Lokale besturen maken te weinig gebruik van de expertise die deze organisaties hebben. Die kan steden en gemeenten net helpen om de juiste accenten te leggen in hun armoedebeleid.

bron: https://www.vrt.be

mening:

Nog steeds leeft 1/10 Vlamingen onder de armoedegrens en nog eens dubbel zoveel Vlaamse kinderen leven in armoede. Deze cijfers geven een algemeen beeld weer over heel Vlaanderen, maar ze verschillen enorm afhankelijk van de stad of gemeente. Hier moet volgens mij dringend verandering in komen. Een gezamenlijk armoedebeleid voor alle Vlaamse steden en gemeenten is daarom een zeer goede oplossing. Een samenwerking tussen de steden en een dialoog met de doelgroep een stap in de juiste richting, nu moet men er alleen nog werk van maken en het ook effectief uitvoeren.