Doven zoeken geld om minister voor rechter te slepen

Slechts 36 uur per jaar hebben *dove personen recht op een tolk Vlaamse Gebarentaal. Veel te weinig, vinden ze. Daarom willen ze meer uren afdwingen bij Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V). Om de gerechtskosten te dragen, zijn ze een crowdfunding gestart, schrijft Het Nieuwsblad. ‘Een doktersvisite of het oudercontact: we zijn wel *fysiek aanwezig, maar kunnen niet volgen zonder tolk.'


Oudercontacten, familiefeesten, gesprekken met een aannemer of een bezoek aan de dokter. In Vlaanderen komen dove mensen dagelijks in contact met horende mensen. Maar die laatsten kennen meestal geen Gebarentaal, waardoor de communicatie moeizaam verloopt. Om dat euvel te verhelpen, hebben dove personen recht op een tolk Vlaamse Gebarentaal in hun privéleven.

Probleem: voor maar 36 uur per jaar. Dat is omgerekend nog geen uur per week.

Belangenorganisatie Doof Vlaanderen kaart de problematiek al een aantal jaren aan bij de Vlaamse overheid, zonder resultaat. ‘We gaan daarom de overheid aanklagen’, zegt Maartje De Meulder. ‘Via een crowdfunding willen we 20.000 euro inzamelen. Met dat geld kunnen we onze advocaten en de gerechtskosten betalen.’ En het ziet er goed uit. De teller van de crowdfunding stond vrijdagavond al op meer dan 10.600 euro.

Samen met initiatiefnemers Kristof De Weerdt en Dennis Deschildre stapt De Meulder naar de rechter. In naam van twee dove eisers, die nog niet bekend zijn, willen ze dat het wettelijke maximum van 36 uur wordt opgeheven. Eerst voor de eisers, later voor iedereen. ‘We hadden het zelf ook liever anders gezien’, zegt De Meulder in Het Nieuwsblad. ‘Helaas zien we geen andere mogelijkheden meer. In juni of juli dienen we het verzoekschrift in.’

Zuinig met uren

Uit cijfers van het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap (VAPH) blijkt nochtans dat gemiddeld amper 13,39 uren van de aangeboden uren worden gebruikt door dove personen. ‘Omdat het maar 36 uren zijn, sparen de meeste doven die op’, zegt De Meulder. ‘Er moet maar iets gebeuren, bijvoorbeeld een onverwachte operatie of een echtscheiding, waardoor je plots echt bijstand van een tolk nodig hebt. Mensen springen erg zuinig om met hun uren. Daarom kunnen we vaak niet deelnemen aan activiteiten. Of we zijn wel *fysiek aanwezig, maar kunnen niet volgen zonder tolk.’

En wie de uren wel gebruikt, doet dat dikwijls in situaties waarvoor ze niet bedoeld zijn. ‘Ziekenhuizen moeten zelf de tolkkosten opnemen, maar de meeste doen dat niet’, aldus De Meulder. ‘Dan moet je uren uit je privésfeer gebruiken. En de dienst met afstandstolken, die dan via de webcam vertalen, is enkel op weekdagen in de voormiddag open en vaak buiten dienst door technische problemen.’

‘Eind vorig jaar hebben we de tolkuren voor de privésfeer met 30 procent opgetrokken van 12.900 naar 16.900’, reageert minister Vandeurzen.

Het systeem wordt dit jaar nog geëvalueerd, klinkt het bij het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap: ‘We zullen bekijken of we het aantal uren mits motivatie kunnen verhogen.’

Eigen mening: Ik ben het volledig eens met wat de doven willen bereiken. Ze hebben maar een beperkt aantal uren doventolk waardoor ze de uren gaan 'sparen'. Ze willen de uren doventolk enkel gebruiken voor belangrijke zaken wat hen dan weerhoud om andere leuke dingen te doen. Ik vind de uren veel te beperkt. Iedereen heeft recht om zichzelf te zijn en zich goed te voelen en dit kan doordat ze meer uren doventolk krijgen waarmee ze in de privésituatie meer kunnen gebruiken. Ik hoop dat het zal lukken om het geld te verzamelen voor de advocaten te betalen, want ze hebben er allemaal recht op en ze zijn al op de goede weg.

Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20180224_03375223

Geraadpleegd: 24/02/18