Dagelijks wijken een paar voetbalvelden aan open ruimte voor bebouwingen. Voor de grond die rest voor natuur en landbouw, wordt hevig gestreden.
Elke dag verdwijnt in Vlaanderen zes hectare aan open ruimte. Grasland en akkers maken plaats voor gebouwen, voornamelijk voor woningen. De grote open ruimte krimpt, want niet alleen in steden maar ook daarbuiten wordt driftig gebouwd.

De cijfers komen uit een nieuw rapport over ruimtebeslag in Vlaanderen. In opdracht van Ruimte Vlaanderen, het departement dat voor de minister van Ruimtelijke Ordening werkt, namen onderzoekers van de Vlaamse Instelling voor Technologisch Onderzoek (Vito) de verandering van onze ruimte onder de loep. In 1985 was nog maar 157.000 hectare bebouwd, of 11,6 procent van in totaal 1,35 miljoen hectare Vlaamse grond. Vorig jaar was dat al 253.000 hectare (18,7 procent).

Opmerkelijk: de evolutie van de bebouwde oppervlakte doorheen de tijd blijkt los te staan van demografische factoren als de vergrijzing, de bevolkingsgroei of migratie. ‘We wonen met steeds minder mensen per hectare bebouwd oppervlak’, zegt onderzoekster Lien Poelmans. ‘Iedereen wil een nieuwe woning met ruime tuin.’

Bron:
http://www.standaard.be/cnt/dmf20140727_01194084

Eigen mening:
Dit is iets waar men een zeker een oplossing voor moet zoeken. Ikzelf woon al 23 jaar op de boerenbuiten en ik zie elk jaar meer een meer groen verdwijnen voor flats of appartementen. Dit is iets waar ik radicaal tegen ben, binnen enkele jaren zullen kinderen hierdoor niet meer weten wat het is om in het bos te kunnen gaan spelen. Ik begrijp natuurlijk wel dat mensen ergens moeten kunnen wonen en dat het dus noodzakelijk is, maar vandaag de dag hoor je steeds meer dat aannemers een grote grond opkopen om hier een flatgebouw op te zetten om te verhuren. Als dit zo gaat blijven doorgaan gaan we een overvloed hebben aan appartementen waar niemand in woont. Ook bedrijven moeten niet telkens weer een nieuw gebouw zetten maar eens kijken naar een leegstaand pand in hun buurt dat ze kunnen gebruiken.