Tienduizenden Belgische moslimjongeren zijn bang om te leven. Tot die opvallende vaststelling kwam Montasser AlDe'emeh nadat hij verschillende scholen in het Brusselse bezocht. Hij hoorde er overal hetzelfde verhaal: "De leerlingen hebben nachtmerries, kunnen niet slapen. Ze denken dat Allah hen zal straffen omdat ze eens iets mispeuterd hebben." De verantwoordelijken? "Imams, islamgeleerden en predikers", schrijft AlDe'ehem vandaag in Knack.


Imams en korangeleerden zijn het best geplaatst om horrorverhalen te ontkrachten. Toch doen ze het niet. Via hun indoctrinatie creëren ze een angstcultuur

JIHADEXPERT MONTASSER ALDE'EMEH
AlDe'emeh trok onder meer naar het Atheneum in Anderlecht, naar basisschool De Weg-Wijzer in Evere en het Koninklijk Atheneum in Koekelberg. Hij stelde de leerlingen - van de zesde klas tot bijna-schoolverlaters - allemaal dezelfde vraag: 'Wie leeft in angst?'. Meer dan de helft stak zijn vinger in de lucht.

De verhalen die de tieners naar boven brengen, zijn pure horror: "Eén jongen heeft het over een engel die zijn schedel met een hamer zal bewerken", vertelt AlDe'emeh in Knack. "Een andere haalt aan hoe zijn beenderen in het graf zullen worden verpulverd. Een meisje dat al jaren met angsten leeft, barst in tranen uit als ik haar horrorverhalen één voor één ontkracht."

Het negatieve wereldbeeld is gevormd door de verhalen die ouders vertellen, maar vooral - en belangrijker - door wat leerkrachten van koranscholen of imams verkondigen. Tot die conclusie komt AlDe'emeh. "Nochtans zijn zij het best geplaatst om die verhalen te ontkrachten. Toch doen ze het niet. Via hun indoctrinatie creëren ze een angstcultuur, zeker bij kinderen die van thuis uit niet het culturele kapitaal meegekregen hebben om die verhalen te relativeren en te plaatsen."

"Laat kinderen kind blijven"

AlDe'emeh probeert hen ervan te overtuigen dat dergelijke gruwel niet in de koran terug te vinden is, ookal hameren predikers en moslimgeleerden erop dat de verhalen die ze vertellen "authentiek en waar" zijn.

"Het wordt hoog tijd dat de Belgische moslimleiders hun verantwoordelijkheid nemen", roept AlDe'emeh dan ook op. "Laat kinderen kind blijven. Want de burgers van dit land, die zich al bevrijd hebben van het katholieke doemdenken, zijn evenmin bereid om aan de zijlijn toe te kijken hoe moslimkinderen in naam van Allah met angst en schuldgevoelens worden opgezadeld - dat is misdadig. Het is tijd voor een islamitische verlichting, tijd om oprechte kritische en rationele stemmen een forum te geven." (lees hieronder verder)


Team antiradicalisering

De verhalen die jongeren vertellen over een 'straffende god', choqueren ook leerkrachten en schooldirecteurs. Jacky Goris, algemeen directeur van het gemeenschapsonderwijs van Scholengroep Brussel, stelde onlangs een team samen om de radicalisering van Brusselse jongeren tegen te gaan en de invloed van salafistische haatpredikers in te dammen. Montasser AlDe'emeh maakt deel uit van dat team. Serge Algoet, directeur van het KA, kan dan weer niet vatten "hoe het schrikbeeld van het laatste oordeel - dat wij enkel nog kennen van oude schilderijen - anno 2017 nog tot de werkelijkheid lijkt te behoren".

De bevindingen van Montasser AlDe'emeh over de radicalisering bij moslimjongeren kan u hier uitgebreid nalezen.

Bron: De Morgen 10/05/2017 http://www.demorgen.be/binnenland/-...erden-bcd8c986/

Eigen mening:
Ik vind het erg voor deze jongeren dat ze in angst leven. Het shockeert me dat deze angst mede gecreëerd en onderhouden wordt door hun geloof en de imans. Zelf ben ik niet gelovig maar geloof moet in mijn ogen iets zijn dat een steun en houvast kan bieden aan mensen die geloven. Geloof moet ons uit de put helpen en er niet verder induwen. Jongeren die schrik hebben om iets mis te doen, kunnen volgens mij niet "echt kind zijn". Bij kind zijn en jong hoort af en toe een fout maken. Als ze schrik hebben om iets fout te doen, kunnen ze hun jeugd niet optimaal ervaren. Deze fouten en ervaringen zijn in mijn ogen essentieel voor de ontwikkeling tot een volwassene met een open kijk. Ik denk dat deze opvoeding van een straffende god waar je niets bij mag mis doen ook bij draagt tot de radicalisering. Jongeren die alles goed willen doen in de ogen van god en zo letterlijk en blindelings de soms haatdragende boodschappen van de slecht geïntegreerde buitenlandse Imans en predikers volgen.

'Halal-maaltijden vinden hun oorsprong in een fundamentalistische lezing van de islam'


De rectoren van drie Vlaamse universiteiten zijn bezorgd over het geringe aantal studenten van allochtone afkomst en ondernemen actie. Luckas Vander Taelen vindt dat niet alle stappen het juiste signaal sturen: 'Wie toegeeft aan halal-maaltijden, trekt de doos van Pandora open.'


Aan de KUL heeft slechts 11,2%, aan de Ugent 14,4% en in Antwerpen 9% van de studenten een buitenlandse afkomst. Die cijfers staan niet in verhouding met het aandeel jongeren in onze maatschappij met wortels buiten België.

Zo gaat veel talent verloren, vinden de rectoren terecht. Ze willen via een aangepast begeleidingssysteem en bijlessen de drempel van hun universiteiten verlagen.

Maar rector Herman Van Goethem wil in Antwerpen nog verder gaan. Zijn UAntwerpen mag zich niet beperken tot pedagogische ingrepen. Hij wil dat studenten van vreemde origine er zich ook thuis voelen. Daarom pleit hij ervoor dat er in de studentenrestaurants ook halal-maaltijden zouden worden aangeboden.

Het is jammer dat professor Van Goethem het werk van de Franse sociologe Florence Bergeaud-Blacker niet lijkt te kennen. In "Le Marché Halal ou l'invention d'une tradition" toont ze aan dat de verplichting van moslims om halal te eten volgens de Koran slechts voor godsdienstige feesten geldt en dat ze op andere momenten hetzelfde voedsel als christenen mogen eten.

In het vijfde vers van de vijfde soera van de Koran staat zo letterlijk : 'Het voedsel van hen aan wie het boek gegeven is (de christenen, nvdr.), is aan jullie toegestaan [...]'

Het is slechts sinds de jaren negentig van de vorige eeuw dat moslims zichzelf een verstrenging van de voedselnormen zijn beginnen opleggen. Bergeaud-Blacker legt de oorsprong hiervan bij de Iraanse revolutie. Ayatollah Khomeini legde de halal-norm op aan wie in zijn land vlees wou importeren. Buitenlandse bedrijven kregen Iraanse controleurs op bezoek en pasten om commerciële redenen gedwee hun slachtmethoden volgens de religieuze voorschriften aan. De slachthuizen beseften meteen ook de enorme waarde van de islamitische markt en zochten die aan zich te binden met behulp van een halal-certificaat voor het vlees dat ze exporteerden. Zo ontstond dankzij de fundamentalisten een uiterst lucratieve mondiale afzetmarkt voor de vleesindustrie.

Bergeaud-Blacker noemt dit de 'uitvinding van een traditi' die de integratie van gelovigen moet tegengaan en de geslotenheid van de moslimgemeenschap moet versterken. Ik hoor echo's van haar bevinding wanneer ik praat met oudere Marokkanen. Volgens hen werd vroeger de uitdrukking 'halal' nauwelijks gebruikt en ook ikzelf zag voor de eeuwwisseling geen snacks die zichzelf als religieus correct etaleerden.

De Brusselse toneelauteur van Marokkaanse origine Ismael Saïdi vertelde in een interview dat hem als kind enkel werd bijgebracht dat hij geen varkensvlees mocht eten. Niemand had het toen over halal. Maar vandaag vindt niemand het nog vreemd dat overal in Brussel Bouchéries Islamiques zijn opgedoken. Ik vraag me soms af of dezelfde tolerantie zou bestaan als de paus een certificaat van het Vaticaan zou opleggen aan zijn gelovigen. En hoe men zou reageren als er ergens een Katholieke Bakkerij de deuren zou openen.

Het is moeilijk om tegen de stroom in te gaan. En soms lijkt het onmogelijk om de oorsprong van het begrip halal kritisch te bekijken zonder te worden uitgescholden voor islamofoob, een woord dat overigens ook gepopulariseerd werd door Khomeini die het naar het hoofd slingerde van wie ook maar enige bedenking had bij zijn islamitische revolutie.

De meeste moslims denken te goeder trouw dat halal eten een voorwaarde is om hun geloof goed te belijden. Dat is dus niet zo. Het is jammer dat de ontstaansgeschiedenis van dit voorschrift niet meer weerklank vindt binnen de gemeenschap. Het doet me denken aan het feit dat niemand nog weet dat martelaren in de hemel geen maagden, maar druiven mogen verwachten. De gekende, maar vooral gevaarlijke, mythe over de maagden ontstond door een vergissing van een vertaler, die niet werd gecorrigeerd. De fout is aangetoond, maar wie is op de hoogte?

Mijn Alma Mater, de VUB, draagt als fier devies 'scienta vincere tenebras' of 'door de wetenschap de duisternis overwinnen'. De rectoren van de universiteiten van Antwerpen, Gent en Leuven lijken vandaag de andere kant uit te gaan. Halal-maaltijden zijn geen detail, maar vinden hun oorsprong in een fundamentalistische lezing van de Islam. Wie daaraan toegeeft om gelovige studenten thuis te doen voelen, trekt de doos van Pandora van de zogenaamde redelijke aanpassingen open.

Het gaat dan om kleine toegevingen die grote gevolgen kunnen hebben. Want omwille van gevoeligheden kan vervolgens gemengd zwemmen in vraag stellen en rekening houden met de ramadan en andere religieuze verplichtingen van moslimstudenten.

Sinds het midden van de vorige eeuw is in dit land een strijd gevoerd om religie terug te dringen uit de openbaarheid en tot een persoonlijke beleving om te vormen. Het is belangrijk die maatschappelijke emancipatie te behouden en er zich vooral van bewust te zijn dat niets voor eeuwig verworven is.

Hoe snel verworvenheden onder druk kunnen komen, is al gebleken in Brusselse scholen die het moeilijk hebben met scholieren die niet willen weten van de evolutietheorie omdat ze meer geloven in het creationisme van de Koran.

Eerder dan door toe te geven aan religieuze eisen zou het de rectoren sieren als ze alle studenten - van welke origine ook - een kritische lezing van alle godsdiensten zouden bijbrengen.


Blog Knack, 03-05-2017 (Luckas Vander Taelen)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB