4 Belgen op 10 vinden dat je kinderen moet kunnen onterven


Achtendertig procent van de Belgen vindt dat het mogelijk moet zijn om je kinderen te onterven. Dat blijkt uit de Grote Successie-Enquête van Netto, het personalfinancemagazine van De Tijd. De enquête werd gevoerd bij een panel van ruim duizend 40-plussers.


Familieruzies

Vijfentachtig procent van de Belgen ouder dan 40 jaar heeft nog niets ondernomen om de erfenis concreet te regelen. Bij hen die er wel al over gepraat hebben met familie, bleek dat 42 procent er al ruzie over heeft gehad. Zes van de tien van die ruziënde erfgenamen gaf aan dat dit de familierelatie duurzaam ontwricht.

Belgen zijn ook slecht op de hoogte van het Belgisch erfrecht. We scoren gemiddeld 3,5 op tien op de test die Netto heeft gevoerd over erfrecht en successieplanning.


Zo weinig mogelijk belastingen

Voor de Belgen is de hoofdprioriteit zo weinig mogelijk belastingen betalen. Zevenentachtig procent van de Belgen vindt het niet kunnen dat er belasting moet worden betaald op de nalatenschap van de partner, 77 procent vindt dat onrechtvaardig bij nalatenschap van de ouders. Bovendien vindt amper 1 op vier respondenten het onaanvaardbaar om een deel van het vermogen verborgen te houden voor de fiscus om zo successierechten te ontlopen.

De volledige enquête en een toelichting bij de resultaten verschijnt zaterdag in Netto.


Blog DM, 26/09/08

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Ik vind wel dat je je kinderen moet kunnen onterven en zeker als er heel de tijd voor de erfenis gevochten word terwijl jij wel staat toe te kijken en ze het nog weten ook.

Dit bewijst maar weer dat geld niet gelukkig maakt integendeel, het haalt het slechtste in de mensen naar boven.

Ik vind dit een heel moeilijke vraag! Ik kan enigszins wel begrijpen dat ouders niet willen dat hun zuurverdiende centen zomaar worden verbrast door hun kinderen. Maar met favoritisme kan ik niet om.

Ik vind dat je als ouder niet veel moet nalaten aan je kinderen. Je hebt je leven hard genoeg gewerkt om er dan op latere leeftijd van te genieten.

Mijn vader en moeder zijn van niets begonnen en ik ben super trots op wat ze bereikt hebben. Ik werk zelf al hard voor mijn centjes en ben een goede spaarder. Ik hoop net als mijn ouders ver te geraken door hard te werken. Ik heb geen liefdadigheid nodig.

Moeilijk dilemma.
Toch lijkt het mij logisch dat wanneer je zelf spaart en werkt voor je vaak "zuur" verdiende centjes, je zelf kan beslissen aan wie of wat je deze uitgeeft.
Als behulp- en bezorgzame ouder lijkt het mij bijna logisch dat je wat achterlaat voor je kinderen. Al hangt dat natuurlijk samen van wederzijds respect. Het is moeilijk om een besluit/mening te vormen op dit type vragen omdat dit voornamelijk afhankelijk is van de situatie waarin je je begeeft.
Zelf zou ik niet zitten sparen en op alles bezuinigen zodat ikzelf in slechte omstandigheden moet leven maar als ik nog een centje over heb, waarom dan niet?

Langs de ene kant is het logisch dat de kinderen een erfenis krijgen. Ik vind niet dat de ouders 1 van de kinderen voortrekken uit favoritisme. Anderzijds als je je ene kind 10 jaar niet gezien hebt en het andere kind heeft altijd voor je gezorgd op je oude dag vind ik wel dat dit kind meer recht op een erfenis. Onterven vind ik niet kunnen, ook niet dat je het kind niet kent/ruzie mee hebt. Het is en blijft een kind en verdient nog een klein deeltje van de erfenis. Ik vind wel dat als 1 van beide ouders sterft, de kinderen nog geen recht hebben op een deel van de erfenis. Nu gaat een deel naar de partner en een deel wordt onder de kinderen verdeeld. Ik vind dat de kinderen pas een deel van de erfenis mogen krijgen als beide ouders overleden zijn.

Als volwassen persoon vind ik dat je het recht hebt te doen en te laten wat je wil met je eigen geld, vermogen. Ik vind het volkomen normaal dat je de vrije keuze hebt om je kinderen al dan niet een mooie som geld over te maken wanneer jijzelf komt weg te vallen. Indien jouw kinderen naar jouw eigen mening geen recht hebben op jouw vermogen, hoeven zij simpelweg niets te krijgen.
Veel te veel mensen gaan er simpelweg van uit dat ze een mooie erfennis krijgen voorgeschoteld wanneer hun ouders komen te sterven. Daardoor gaan ze overdreven bezorgd om met hun ouders.
Wanneer het dan tot een overlijden komt en er blijkbaar geen geld meer overblijft voor de kinderen, gaan deze op een hysterische manier hun ouders vervloeken. Een zielige en weinig begrip oproepende situatie/vaststelling.

Volgens mij moet dit wel kunnen. Stel nu dat je zoon/dochter niets meer met je te maken wil hebben en nooit iets van zich laat horen voor dat je sterft, maar wel zijn erfenis komt ophalen.
Dan zou ik toch ook durven zeggen: “ Sorry makker, jij krijgt niets!”
Maar dit is natuurlijk een extreem geval, maar ze komen wel voor in de wereld.

Ik vind het ook goed als je je kinderen zou kunnen onterven, als we bij ons oma langsgaan in het rusthuis dan hoor je zaken van dat sommige mensen hun ouders daar eigenlijk 'gedumpt' hebben en er voor de rest niet meer naar omzien maar bij de begrafenis staan ze er allemaal.
Sorry maar als je zoiets doet dan vind ik het goed dat je ze kan onterven als je dit wil.

Op deze vraag heb ik geen eenduidig antwoord. Het hangt van situatie tot situatie af. In sommige gevallen is het beter dat je de kinderen kunt onterven. Doorgaans vind ik wel dat men zijn eigen kinderen niet mag onterven.
Onterven is handig als je geen contact meer hebt met je kinderen. Het kan zijn dat door een bepaalde omstandigheid het contact tussen ouder en kind verdwijnt. Kinderen hebben vaak een wil die indruist tegen die van de ouders. Soms loopt het uit de hand. Dan zouden vele ouders hun kinderen willen onterven. Ik begrijp die keuze op dat moment, maar toch vind ik dat je je kinderen niet mag onterven. Het is je eigen vlees en bloed en geen enkel ouder wil dat zijn kinderen iets te kort komen. Vroeger was de eerste vraag die men stelde aan de toekomstige, wat het beroep van de vader was. Ouders hadden graag dat hun dochter trouwde met een welgestelde man. Daarom denk ik dat niet veel ouders hun kinderen willen onterven. Zelf zou ik nooit mijn kinderen onterven. Ze mogen niets te kort komen.
Conclusie: laat de wet zoals ze is. Momenteel krijgen de kinderen een minimumpercentage op de erfenis. Een percentage waar ze recht op hebben.

Ik vind dat het als ouder mogelijk moet kunnen zijn om je kinderen te onterven, maar alleen door een grondige reden. Als je kinderen helemaal niet meer naar je omkijken, of als ze alleen nog maar langskomen om geld ofzo. Ik schrik er ook niet van dat mensen ruzie maken over de erfenis. Alles kan goed in je familie, tot er geld of een bepaald familiestuk moet verdeeld worden, zo'n zaken kunnen soms het slechtste in een mens naar boven brengen. In zo'n zaken kan je niemand meer vertrouwen, zelfs je eigen kinderen niet meer.
Ik vind het ook schandalig dat je successierechten moet betalen, alsof het nog niet erg genoeg is dat je een dierbare bent verloren. En wie wordt daar beter van? ´Vadertje Staat`, anders niemand.

Ik ga bewust niet stemmen want aan de éne kant zou ik zeggen ja, je moet ze kunnen onterven in extreme gevalen. Wanneer je kinderen je in de steek laten of erger nog chanteren enzo verder.

Wanneer je kinderen niets fout doen vind ik wel dat je ze niet moet kunnen onterven