Ze dragen blazers, organiseren krachttrainingen, zijn dol op Theo Francken en verkiezen Facebook om te communiceren. Maak kennis met de radicaliserende Vlaamse jeugd, die zich liet inspireren door de Amerikaanse alt-right.



De Amerikaanse site The Gateway Pundit is lyrisch over de laatste online video van de Vlaams-nationalistische jongerenclub Schild & Vrienden. In een gelikt filmpje van net geen drie minuten haalt een dertigtal netjes geklede jongemannen aan het Gentse Gravensteen een vlag naar beneden die pleit voor een Europa met open grenzen. Intussen ruziën ze ook met linkse militanten.

De actie vond twee weken geleden plaats. Een tikje studentikoos? Dat zeker. Maar met The Gateway Pundit komt er wel lof van een grote, uiterst rechtse nieuwssite met een passie voor Donald Trump en een voorliefde voor samenzweringstheorieën. De site heeft van Trump een vast zitje in de perszaal van het Witte Huis gekregen en Fox News en Sarah Palin halen er hun informatie.

Daarmee heeft de Amerikaanse alt-right voor het eerst uitdrukkelijk een stelletje jonge Vlamingen – met intussen al bijna 10.000 volgers op hun Facebookpagina – aan de borst gedrukt. Omgekeerd is er al langer een zekere affectie vanuit een aantal Vlaamse huiskamers.

Militanten van Schild & Vriendenhaalden onlangs aan het Gentse Gravensteen een vlag neer die pleitte voor een Europa met open grenzen. rr

Make Europe Great Again

De voorzitter van de Vlaams Belang Jongeren, Bart Claes, geeft expliciet aan dat hij zijn organisatie naar het voorbeeld van de alt-rightbeweging wil modelleren. Lees: geen eindeloze spaghetti-avonden meer, maar wel meer nadruk op communicatie via sociale media en meer provocatieve acties. Bovendien overlegt Claes met de jongerenafdelingen van onder meer Front National, Lega Nord en FPÖ. Dat moeten uitmonden in een samenwerking onder de noemer ‘Make Europe Great Again’, vrij naar Trumps succesvolle campagneslogan ‘Make America Great Again’.

Alt-right is een verzamelnaam voor allerlei uiterst rechtse fracties in de VS die de wind in de zeilen hebben gekregen door de opkomst van Trump. Het gaat momenteel om een allegaartje van organisaties die variëren van internettrollen tot activisten voor mannenrechten en neonazi’s. Een aantal iconen van alt-right, zoals de 22-jarige YouTube-vedette Lauren Southern, associëren zichzelf er de laatste tijd liever niet mee, onder meer door de bijzonder gewelddadige extreemrechtse protestmars in Charlottesville afgelopen zomer.

Desondanks heeft die beweging iets in gang gezet op de Vlaamse rechterflank. ‘Ik zie nieuwe methodes om aan politiek te doen overwaaien uit de Verenigde Staten. Meer guerrilla, geïnspireerd door de acties van de alt-right’, zegt Jonas Naeyaert. Hij is hoofdredacteur van Sceptr en in een recent verleden nog woordvoerder van de Vlaamse Volksbeweging. Sceptr legt zich naar eigen zeggen toe op harde thema’s die in de huidige media verwaarloosd worden. ‘Die alternatieve aanpak krijgt tractie bij de mensen.’


Er valt een datum te plakken op de eerste keer dat die aanpak ook uitmondde in een reële actie: 9 mei vorig jaar. Die dag hield staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) een lezing in een aula van de UGent. Anderhalve week eerder waren activisten erin geslaagd zijn optreden aan de VUB tegen te houden.

Een vijftigtal jongelui die elkaar gevonden hadden in een Facebook-groep organiseerden een eigen ordedienst om de Gentse lezing in goede banen te leiden. Zij maakten later een doorstart als Schild & Vrienden.

Rechtse kikker

Die Facebook-groep werd eigenlijk vooral gebruikt om memes uit te wisselen – humoristische afbeeldingen die zich snel verspreiden over het internet. De Amerikaanse alt-right gebruikt de amateuristisch spotprenten om tegenstanders belachelijk te maken. De kikker Pepe The Frog groeide zelfs uit tot een symbool van alt-right. Omdat niet iedereen op de hoogte was van het kwalijke karakter van de kikker moest de campagne van Hillary Clinton benadrukken dat het een uiting van ‘white supremacy’ is.


Pepe is ook bij ons geen onbekende. Een website als ‘De Fiere Vlaamse Meme’ (bijna tienduizend volgers) heeft Pepe in het logo staan. Net als ‘Pedagogisch Verantwoorde Vlaamse Memes’ (meer dan elfduizend volgers) waar het een dagelijkse bezigheid is om Walen, socialisten en linkse militanten belachelijk te maken. De ‘meme’-pagina’s zijn wel eenstemmig in hun bewondering voor Theo Francken.

De ‘memes’ zijn minder onschuldig dan ze lijken. Naeyaert: ‘Alt-right heeft de theorieën van Antonio Gramsci – een marxist – geadopteerd. Die zei dat politieke verandering voortkwam uit culturele verandering. Aan politiek doen, kan je dus ook met culturele wapens. Humor dus, in dit geval. Dat idee is niet nieuw, maar de afgelopen twee jaar is het wel mainstream geworden in de VS.’

Zweten als een viking

Denk bij alt-right overigens niet aan bomberjacks, kaalgeschoren hoofden en zwarte bottines met een stalen punt. Denk wel aan nette blazers, geklede broeken en mooi opgepoetste schoenen. Het uniform van de alt-right valt moeilijk te onderscheiden van dat van een junior-medewerker bij een notariskantoor. Als Schild & Vrienden op straat komt, is dat in stijl. Dat geldt ook voor de nieuwe generatie Vlaams Belang Jongeren of de leden van de Vlaams-nationalistische studentenclub KVHV. En niet zonder reden.


‘Daarmee communiceren ze: wij zijn deel van een nieuwe opkomende elite. We zijn geen extreemrechts crapuul. Door die kledingstijl aspireren ze een salonfähige identiteit, terwijl die bomberjacks meteen weerstand opwekken bij het grote publiek’, zegt Ico Maly, docent digitale media en politiek aan Tilburg University en voormalig coördinator van de interculturele beweging Kif Kif. Hij bracht onlangs een boek uit over Nieuw Rechts, waarin alt-right een belangrijk rol speelt. Maly trekt ook parallellen met de Amerikaanse extremist Richard Spencer en de Nederlandse populist Thierry Baudet die zelden op een modieuze faux pas te betrappen zijn.

Het blijft niet bij de nette kostuums. Binnen alt-right leeft een lichaamscultus: mannelijkheid is geen primair kenmerk, maar een kwaliteit die aangescherpt moet worden.

Schild & Vrienden schrikt er niet voor terug om kracht- en gevechtstrainingen te organiseren. De radicaal-rechtse Vlaamse studentenvereniging NSV! evenmin. En ook de Vlaams Belang Jongeren organiseren op hun zomeruniversiteit lessen zelfverdediging. Allemaal met hetzelfde doel: de Vlaamse jeugd weerbaar maken.

Op het intussen achter slot en grendel zittende Instagram-kanaal van Son of Europe – de alias van een Vlaamse student die gelinkt is aan Schild & Vrienden en Vlaams Belang Jongeren – prijst een internationaal publiek de filmpjes waarin hij krachttraining doet in de sneeuw, petflessen doormidden hakt en een pistool leegschiet in een schietstand. Zelfverbetering is zijn doel, verklaart hij. In een ander filmpje getuigt hij over het belang van geweld. ‘Als je een migrant ’s nachts meisjes ziet lastigvallen, dan valt er niet mee te babbelen.’

Het déjà vu van Filip Dewinter

Tegen immigratie en tegen moslims. Dat is al vele jaren de boodschap van extreemrechts. Maar de jonge Vlaamse alt-right kiest voor een ander discours dan de oude garde: de nadruk ligt nu op de cultuurstrijd.

De 24-jarige bezieler van Schild & Vrienden, Dries Van Langenhoven, wil via mail uitleggen wat ze daar precies mee bedoelen. We citeren: ‘Cultuurmarxisten en postmodernisten deconstrueren de bouwstenen van onze samenleving, waardoor we op de bres moeten springen voor zaken die vroeger vanzelfsprekend waren, zoals onze Vlaamse identiteit, het gezin en onze vrijheid. Tegelijkertijd dwingen de gevolgen van onze ongecontroleerde massamigratie ons ertoe om na te denken over de weerbaarheid van onze samenleving.’

Ook NSV! merkt dat die thema’s de huidige generatie meer enthousiasmeren dan het zingen van de Vlaamse Leeuw. ‘Toen ik net begon, waren we vooral bezig met zaken als migratie en een onafhankelijk Vlaanderen. Dat is gaandeweg veranderd naar de strijd tegen de principes van de babyboomers en de mei 68’ers, zeg maar de links-liberale samenleving’, zegt Dennis Bels, voorzitter van NSV! en al tien jaar actief in de studentenvereniging.

Het ledenaantal van NSV! blijft stabiel, maar de instroom verandert wel, merkt hij op. ‘Vroeger kwamen er meer stamboomflaminganten binnen, nu zijn het vooral jongen mensen die ons via het internet hebben leren kennen.’

Extreemrechts staat zeer welwillend tegenover die evolutie. Vlaams Belang-kopstuk Filip Dewinter heeft er zelfs een déjà-vugevoel bij. ‘Mijn generatie maakte dat dertig jaar geleden ook mee via Voorpost, NSV! en de Vlaams Belang Jongeren. Ook toen probeerden we met een extreme make-over de toenmalige beweging te reanimeren. Minder de focus op amnestie en de faciliteitengemeenten, meer aandacht voor migratie en islamisering.’

Volgens Dewinter zijn de contacten tussen de generaties nu wel beter dan toen. ‘De oude garde heeft nog voldoende herinneringen aan vroeger om te beseffen dat deze oefening noodzakelijk is om de beweging nieuwe kracht te geven.’

Wankele benen

Voorlopig blijft die oefening op rechts steken in losse acties en initiatieven, met Facebook als voornaamste uitlaatklep. Met andere woorden: de Vlaamse alt-right staat nog wankel op de benen.

Dat is ook een van de redenen waarom Jong N-VA-voorzitter Tomas Roggeman duidelijk afstand bewaart van een groep als Schild & Vrienden, ook al nemen er jonge N-VA’ers deel aan hun activiteiten. Hij heeft ook vragen bij de houdbaarheidsdatum van het clubje. ‘Want waar staan zij voor? Ze hebben geen programma, geen ideologische onderbouw, geen basistekst. Een organisatie zonder maatschappijvisie is meestal geen lang leven beschoren.’

Wat de leden van Schild & Vrienden op dit moment verbindt, is dat ze ‘Vlaams-nationalistisch en rechts zijn’, zegt bezieler Van Langenhove. Hij benadrukt wel dat ze op dit moment nog werken aan een missiebepaling, ‘met inspraak van alle leden maar ook van gerespecteerde denkers en academici’.

Het ultieme doel: een mentaliteitswijziging tot stand brengen. Inspiratie daarvoor haalde hij niet alleen bij de alt-right maar ook op de zomeruniversiteit van het Franse Génération Identitaire, die hij drie jaar geleden bezocht. Die jongerenbeweging wordt in Duitsland als een ‘extreme, radicale en extremistische minderheid’ beschouwd. Identitaire bewegingen zijn met wisselend succes in andere Europese landen actief met een sterk op elkaar gelijkend discours.

Van Langenhove benadrukt zelf wel dat Schild & Vrienden geen alt-right-beweging is. ‘We halen er onze inspiratie niet vandaan en identificeren er ons niet mee. De term “alt-right” is een containerbegrip geworden voor een aantal nieuwe fenomenen en bewegingen langs de rechterzijde die door links niet meteen in een hokje kunnen worden geplaatst.’

De Forza Flandria-droom

Moeten we die Vlaamse alt-right nu serieus nemen? Volgens docent Ico Maly wel. ‘Schild & Vrienden is een studentikoos initiatief dat over vijf jaar misschien niet meer zal bestaan, maar dat betekent niet dat ze geen impact zullen hebben. Zij bouwen een nieuwe elite, helpen ideeën verspreiden waar anderen op zullen voortbouwen.’

Zo slaagden ze er onder meer in om een Twitter-storm te ontketenen tegen de aanwerving van de 23-jarige Jihad Van Puymbroeck bij de VRT – omdat ze anti-rechtse tweets had verstuurd – en kregen ze daarbij ook de steun van prominente N-VA’ers.

Dat Jong N-VA er nochtans afstand van neemt, verbaast Maly niet. ‘De N-VA probeert altijd een clean imago naar buiten te brengen. Maar heel dit idee van nieuw rechts zit wel ingebed in Vlaamse organisaties als KVHV, NSV!, Jong N-VA en VBJ. De Vlaamse elite droomt al langer van een project dat de partijgrenzen overstijgt: een Forza Flandria. Schild & Vrienden is dan de edgy avant-garde en ik vermoed dat er achter de schermen heel wat sympathie voor hen is.’

Vlaams Belang-voorzitter Filip Dewinter noemt het ‘symbolisch’ dat de betoging van de oude extreemrechtse actiegroep Voorpost vorige week in Gent amper jongeren lokte. Hij hoopt zelf dat die nieuwe generatie straks wel de politieke handschoen zal opnemen om de rechtse strijd nieuw leven in te blazen.

Maar evengoed volgen ze straks het voorbeeld van het extreemrechtse Pegida Vlaanderen. Die groep trok drie jaar geleden, met tv-camera’s en de oproerpolitie in hun kielzog, voor het eerst door de straten van Antwerpen tegen open grenzen. Nu slagen ze er niet meer in nog een betoging te organiseren.



Een kleine gids voor alt-right

1. Paul Joseph Watson (YouTube)

Deze 35-jarige Brit heeft meer dan een miljoen abonnees op zijn YouTube-
kanaal. In korte filmpjes, waarin hij afwisselend zelf in beeld komt en clips uit nieuwsuitzendingen toont, geeft hij zijn mening over de actualiteit en andere thema’s die de alt-right na aan het hart liggen. Waarom mannelijkheid onder vuur ligt, hoe Angela Merkel capituleert, hoe Zweden een islamitische staat is geworden, enzovoort. Hij is niet vies van samenzwerings*theorieën.

2. Jordan Peterson (-> zeker de moeite waard om op te zoeken op youtube!)

Jordan Petersen is professor psychologie aan de universiteit van Toronto en klinisch psycholoog, publiek spreker en auteur. De 55-
jarige Canadees werd anderhalf jaar geleden in één klap beroemd met zijn verzet tegen politieke correctheid in een discussie over hoe transgenders aan te spreken, naar aanleiding van een nieuw wetsvoorstel. Zijn rationele aanpak en kalme manier van doen valt op tussen al het jonge geweld van de alt-right. Hij gebruikt YouTube om zijn lezingen te verspreiden, maar zijn laatste boek 2 Rules for Life gaat ook de wereld rond.

3. Fight Club (film)

‘Hoeveel kan je over jezelf weten als je nooit in een gevecht verwikkeld bent geraakt?’ Dat is de slogan van Fight Club, een film uit 1999 van regisseur David Fincher, gebaseerd op een boek van Chuck Palahniuk. In Fight Club gaan mannen elkaar te lijf in vuistgevechten in besloten cirkel. Ze zijn ontevreden met de maatschappij en hun rol daarin. De term ‘snowflake’ – sneeuwvlokje – komt voor in de film als verwijt. Alt-right gebruikt die term om mensen die gemakkelijk beledigd of politiek correct zijn, op hun plaats te zetten.


bron: De Standaard (plusartikel)
datum: 17/03/2018

Eigen mening:
De verkiezing van Trump was een mijlpaal in het politieke systeem. Hij streed met nieuwe wapens zoals ‘social media’ en politiek incorrect taalgebruik in het verkiezingsspel. Zijn overwinning gaf extreemrechts de wind in de zeilen. Rechtse partijen zowel in Amerika als in Europa hebben de boodschap begrepen en gebruiken nu ook deze wapens in de hoop de politieke arena te veroveren. Vernieuwing en verandering, niet van ideologie maar wel van aanpak is iets waar rechtse partijen momenteel mee bezig zijn.

Verder heb ik weinig over dit artikel te zeggen. Ik vind dat het een mooie berichtgeving is over wat er op rechts-politiek vlak speelt omdat het een redelijk neutrale toon heeft en niet direct alles afschildert als monsterlijk racistisch.



Filmje:

http://www.thegatewaypundit.com/201...s-react-horror/