Crevits: ‘Nooit bedoeling geweest om belang Nederlands te relativeren’

Onderwijsminister Hilde Crevits (CD&V) blijft achter het plan staan van het gemeenschapsonderwijs (GO!) om anderstalige leerlingen hun moedertaal te laten gebruiken op school. ‘Maar het kan niet de bedoeling zijn om bij een groepswerk iedereen samen te zetten per thuistaal’, aldus Crevits in het Vlaams Parlement.

Het gemeenschapsonderwijs (GO!) schrijft in een visienota dat directeurs positief moeten omspringen met de moedertaal, of die nu Spaans, Pools of Arabisch is. Want verbieden werkt contraproductief, is het idee.

‘Als ik de nota in zijn totaliteit bekijk, denk ik dat het Gemeenschapsonderwijs een zeer goede poging doet om van meertaligheid geen stigma te maken, maar net een positief element om het Nederlands machtig te worden’, zei Hilde Crevits (CD&V) woensdag tijdens het actualiteitsdebat in het parlement.

‘Als iemand hier zou denken dat we het belang van het Nederlands zouden relativeren, wil ik die geruststellen’, aldus Crevits nog. ‘Dat kan nooit de bedoeling zijn. Maar alle inspanningen in het verleden ten spijt is het ons nog niet gelukt om alle leerlingen Nederlands te laten spreken op school.’

Toch heeft de minister ook kritiek op de nota. ‘Als het de bedoeling is om de naam van een lokaal in 27 talen aan te kondigen ben ik het daar niet mee eens. We hebben een taalwetgeving in het onderwijs.’

Het tweede voorbeeld waarmee Crevits een probleem heeft is dat van de groepswerken. ‘Ik heb er geen enkel probleem mee als kinderen elkaar helpen en dat zo het enthousiasme over het Nederlands verbetert. Maar om nu te zeggen: we gaan bij een groepswerk iedereen samenzetten per thuistaal? Dat zou een omgekeerd effect kunnen hebben.’

Op Twitter voegde Crevits er nog aan toe dat de leerkrachten zelf 'enkel het Nederlands mogen en moeten gebruiken'.N-VA bleef de leidraad van het Gemeenschapsonderwijs woensdag vurig aanvallen en vreest dat elke school op deze manier een ‘faciliteitenschool’ wordt.

Bron: De Standaard 29/11/2017 http://www.standaard.be/cnt/dmf20171129_03214715

Eigen mening: Ik heb over dit onderwerp toch een aantal gemengde gevoelens. Enerzijds vind ik het een positieve verandering voor de leerlingen zelf, het spreken van de thuistaal zal ongetwijfeld het welbevinden bevorderen. Anderzijds heb ik mijn twijfels bij het gegeven dat dit het enthousiasme over het Nederlands zou bevorderen. Wanneer leerlingen gewoon hun thuistaal mogen spreken gaan ze volgens mij veel sterker groeperen per nationaliteit. Ook binnen de lessen zelf kan dit zowel voor- als nadelen hebben. Wanneer een leerling nog moeilijkheden heeft met het spreken en begrijpen van onze Nederlandse taal kan het handig zijn dat een klasgenoot die dezelfde thuistaal heeft dit even kan verduidelijken. Toch denk ik dat leerlingen ook misbruik zullen kunnen maken van deze situatie. Ze kunnen zo binnen de lessen communiceren zonder dat de leerkracht enig idee heeft waarover het gesprek gaat. Moest deze verandering overal worden doorgevoerd denk ik dat het als leerkracht belangrijk is om duidelijke afspraken te maken met de leerlingen. Alleen zo kan je ervoor zorgen dat het spreken van de moedertaal enkel voordelen heeft in het onderwijs.

Rond dit gegeven zijn al een hele tijd discussies aan de gang. Toch is het al bewezen dat het blijven spreken van de thuistaal, bevorderend is voor het aanleren van het Nederlands. Voornamelijk bij het onderwerp zinsconstructies, bleek het positief te zijn als leerlingen ook hun eigen taal blijven spreken. Ik vind wel dat, eens ze hun Nederlands voldoende kunnen, de andere taal niet meer mag gesproken worden in de klas. Maar waar zet je dan de grens? Op de speelplaats lijkt me het een pak minder erg, maar tegelijk gaan ze door hun eigen taal te spreken nooit helemaal bij de klasgroep horen. Ik denk vooral dat het voor hun sociale vaardigheden belangrijke is dat ze op school ten alle tijden hun best doen om Nederlands te spreken, zodat ze met iedereen kunnen communiceren.