'Stop met steenkool, red het klimaat'

In de Duitse stad Bonn hebben duizenden actievoerders opgeroepen om te stoppen met steenkool als energiebron in aanloop naar de klimaatconferentie van de Verenigde Naties die maandag van start gaat.

Een duizendtal actievoerders trok met de fiets van Keulen naar Bonn, een rit van 36 kilometer. Zeker 9.000 anderen verzamelden rond het middaguur op de Muensterplatz in Bonn. In totaal namen volgens de organisatoren van Campact zelfs 25.000 mensen deel aan de mars door de stad, de schatting van de politie hield het op 10.000 betogers. Ook een aantal Belgische organisaties, zoals BBL en Climate Express, tekenden present op de mars.

De organisatoren van de mars riepen de Duitse regering op de afspraken van de klimaatconferentie van Parijs 2015 toe te passen en de fossiele brandstoffen de rug toe te keren. Het beëindigen van de steenkoolproductie is een twistpunt in de coalitiegesprekken van bondskanselier Angela Merkel met de groenen en de liberale FDP. 'We rekenen erop dat de Duitse regering eindelijk ook echt het klimaatakkoord van Parijs uitvoert', aldus Campact.

De VN-Klimaattop, waaraan zo’n 20.000 vertegenwoordigers en andere afgevaardigden deelnemen, focust op de implementering van het klimaatakkoord van Parijs. De COP23 loopt tot en met 17 november 2017. De afkorting staat voor de Conference of Parties, waarin alle partijen van het VN-Klimaatverdrag jaarlijks overleggen en over de voortgang rapporteren van gemaakte afspraken in vorige klimaatconferenties.

De Amerikaanse president Donald Trump liet weten dat hij zich wil terugtrekken uit het Parijse klimaatakkoord. Zijn steun aan de steenkoolindustrie en zijn twijfels over de menselijke uitstoot van broeikasgassen als oorzaak van de klimaatverandering, zorgen voor grote ongerustheid op de conferentie.

Kwetsbare landen

De officiële vertegenwoordiger van België op de klimaatconferentie is federaal Energieminister Marie-Christine Marghem (MR). Daar zal ze onder meer het interfederaal Energiepact voorstellen, dat eind dit jaar wordt afgerond. ‘Dat pact zal het geïntegreerd nationaal Energie-Klimaatplan 2030 voeden. Dit plan moet België eind 2018 in conceptvorm, en eind 2019 als definitief document, aan de Europese Commissie voorleggen’, klinkt het.

Daarnaast wil de minister in Bonn ook pleiten voor verdere samenwerking met de meest kwetsbare landen door financiële steun te geven in de strijd tegen de klimaatverandering. Op de COP22 in Marrakesh had minister Marghem het initiatief gelanceerd om NDCs (National Determined Contributions) voor ontwikkelingslanden te ondersteunen.

Dit initiatief bleek uiteindelijk veel succes te kennen. Uit de 47 projectvoorstellen uit 21 verschillende landen werden vier projecten (in Burundi, Rwanda, Ivoorkust en Kameroen) geselecteerd. Minister Marghem kijkt dan ook uit naar bilaterale ontmoetingen met onder andere de vier landen die Belgische klimaatfinanciering genieten ter ondersteuning van de NDCs. Voorts zal ze een ontmoeting hebben met de premier van Fiji, die als voorzitter van de COP23 optreedt.

Datum: 04/11/2017
Bron: De Standaard
http://www.standaard.be/cnt/dmf20171104_03169363

Eigen mening: Ik vind het heel opmerkelijk dat er zo veel landen, zoals Duitsland en de VS, de afspraken van het klimaatakkoord van Parijs niet nakomen. Ik begrijp dat het heel moeilijk is om onder andere energiebesparende maatregelen op zo’n korte tijd te realiseren, maar we moeten allemaal dringend in actie schieten. Daarnaast vind ik het ook ontzettend belachelijk dat president Donald Trump zich wil terugtrekken uit het akkoord, omdat de VS één van de belangrijkste spilfiguren is en dus zo mogelijks andere naties aanzet om dezelfde beslissing te nemen.
Waar ik wel heel blij om ben, is dat initiatieven zoals de NDCs wel gesteund worden. Het is inderdaad enorm belangrijk dat ook ontwikkelingslanden financiële steun krijgen, omdat deze zich, naar mijn mening, ook moeten realiseren dat iedereen wel schuld heeft aan de opwarming van de aarde. Zij hebben natuurlijk niet de grootste ‘bijdrage’ geleverd, maar ik vind wel dat we mogen spreken van een gedeelde verantwoordelijkheid en dat we samen moeten zoeken naar oplossingen.