Bron
Roesems, L. (mei 2017). Voor 250.000 dollar de ruimte in. EOS, 116.

Samenvatting artikel
Amerikaanse bedrijven willen als eerste commerciële ruimtevluchten aanbieden. De ruimtevlucht zou er als volgt uitzien: het ruimteschip, SpaceShipTwo, waar je inzit hangt vast aan een moederschip WhiteKnightTwo. Een spiraalvormige klim die ongeveer 1 uur duurt, brengt je tot op een hoogte van 15 kilometer. Vanaf dat moment wordt SpaceShipTwo losgelaten door het moederschip en ontbrandt het ruimteschip zijn raketmotor die ervoor zorgt dat je de geluidsmuur doorbreekt. Door deze plotse versnelling neemt de gravitatiekracht toe tot 3 G. Je weegt nu 3 keer zoveel en SpaceShipTwo accelereert tot 4000 km/h. De piloten richten de neus van het toestel nu steil naar boven. Na 80 seconden heeft het ruimteschip voldoende momentum verzameld om 100 kilometer hoogte te bereiken, en wordt de raketmotor uitgeschakeld. De verhoogde gravitatiekracht maakt nu ruimte voor gewichtloosheid die ongeveer 4 minuten zal duren. Dit is niet zo lang, maar het enige alternatief is de zogenaamde zero-g paraboolvlucht in een gewoon vliegtuig waarbij je niet langer dan 20 seconden verlost bent van de zwaartekracht.

Tijdens de gewichtloosheid configureren de piloten naar de feather mode. Hierbij vouwt SpaceShipTwo het achterste deel van zijn dubbele staart naar omhoog. Dit zal de terugkeer naar de aarde vergemakkelijken. Na 1 minuut bereik je 100 kilometer hoogte: de officiële grens van de ruimte. Na 2 minuten verlaat je de atmosfeer en alle blauwe lucht heeft plaatsgemaakt voor zwart. Na iets meer dan 3 minuten vraagt de piloot aan de passagiers om terug op hun plaatsen te gaan zitten en de gordel vast te maken. Het hoogste punt is op dat moment bereikt en het ruimteschip begint terug naar de aarde te vallen. Dit gaat gepaard met de verhoging van de G- kracht. Deze begint bij 3 G en verhoogt naar 5 G.

Op 20 kilometer hoogte vouwen de piloten de vleugels terug in hun normale stand en vangen ze de zweefvlucht aan naar de landingsbaan. Na een vlucht van ongeveer 2,5 uur landt SpaceShipTwo op een lange baan van Spaceport America. Tijdens een korte plechtigheid ontvang je de Virgin Galactic Astronaut Wings: iedereen die hoger vloog dan 100 kilometer mag zichzelf immers astronaut noemen.

Dit avontuur zou in werking moeten treden in 2019 en een ticketje, dat je nu al kan boeken, kost je ongeveer 250.000 dollar. Mensen als Tom Hanks, Brad Pitt, Katy Perry en Angelina Jolie zouden enkele van de eerste passagiers zijn.

Naast ruimtetoerisme wil het bedrijf ook wetenschappelijke vluchten organiseren. SpaceShipTwo zou tot 600 kilogram aan materiaal kunnen dragen en de hoogte en de gewichtloosheid laten heel wat wetenschappelijke experimenten toe.

Uiteraard zijn er ook nog andere bedrijven, zoals XCOR Aerospace, met zulke ruimtereizen bezig. Dit bedrijf kondigde in 2008 aan dat het toeristen tot op een hoogte van 100 kilometer zou kunnen brengen en deze reis zou niet langer zou duren dan 25 minuten. De vluchten zouden gemaakt worden met één piloot en één passagier aan boord. Maar zij zouden wel tot vier vluchten per dag kunnen organiseren voor een prijskaartje van 150.000 dollar. In 2016 meldde het bedrijf dat het voorlopig afstapte van deze plannen en eerst een raketmotor wil ontwikkelen voor de Vulcan, een Amerikaanse ruimteraket die tegen 2020 voor het eerst zal vliegen.

Motivering
Ik ben zelf zeer geïnteresseerd in de ruimte en in ruimtereizen. Het fascineert mij hoe bedrijven raketten proberen te ontwikkelen om ruimtetoerisme mogelijk te maken. Zelf zou ik ooit weleens willen voelen hoe het is om gewichtloos te zijn, maar spijtig genoeg zal dat waarschijnlijk nooit gebeuren. Ik vind het prijskaartje voor zo’n ruimtevlucht veel te duur, al kan ik begrijpen waarom het zo veel zou kosten. De ontwikkelingskosten alleen al zijn astronomisch … Een vlucht naar Spanje zal er eerder inzitten.

Toepassing in de les
Ik zou dit artikel toepassen op het einde van een lessenreeks over gravitatiekracht, ECB en gewicht in de 3de graad. In de derde graad leren de leerlingen immers veel over de universele gravitatiekracht en gewichtloosheid. Volgens het leerplan is dit zelfs een eindterm die alle leerlingen zouden moeten behalen.
Hiernaast is er leerplandoelstelling V45a van fysica die zegt: ‘De relatie tussen de valversnelling en de gravitationele veldsterkte bespreken.’ De leerlingen kunnen dan in eigen woorden uitleggen hoe het komt dat je gewichtloos bent in het ruimteschip en hoe het komt dat de gravitatiekracht eerst zal toenemen voordat je gewichtloos bent.
Je kan in een wetenschappelijke richting er zelfs voor kiezen om hiervan een examenvraag te maken. Je geeft een samenvatting van het artikel en laat de leerlingen zelf uitleggen hoe al deze fenomenen als paraboolvlucht, gewichtloosheid en gravitatiekracht tot stand komen in de raket.

In het derde jaar kan je het voorbeeld ook aanhalen als je over gewichtloosheid en zwaartekracht bezig bent. Je zal dan echter veel zaken niet kunnen uitleggen omdat dit nog te moeilijk is voor de leerlingen, maar als voorbeeld van gewichtloosheid is het toch zeker een leuk voorbeeld om de aandacht van de leerlingen extra te prikkelen.